1517 resultaten.
Kinderwens
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 126 Als oma naar hem lonkt met blote billen,
Hem kond doet van alweer een kinderwens,
Wordt opa woedend: “Er is ook een grens,
Je moet dat op jouw leeftijd niet meer willen”.
Moet opa opgenaaid dan aan de bak,
Krijgt opoe van hem onderuit de zak.…
Barmhartig
snelsonnet
4.0 met 11 stemmen 391 Terwijl de laatste jaren van haar leven
Getekend zijn door chaos in haar hoofd,
Waarbij gezond verstand waarneembaar dooft,
Zien wij, dat zij zich over heeft gegeven.
Geen angsten meer, geen wanen en geen pijn,
De Dood kan ook wel eens barmhartig zijn.…
Leeg bed
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 743 Mijn oma
in mijn hart.
En ik doe opa
niet tekort
toch besluit ik met dezelfde woorden weer in mijn gedachten:
Jij was mijn oma.
En dat zul je altijd zijn.…
Vaderdag
hartenkreet
4.0 met 9 stemmen 818 Ja wat zal ik er bij denken
een dag blij om vader te zijn?
zeker weten.. elke dag weer,
wel deze dag is speciaal bedacht
om daar eens bij stil te staan..
al blijft het vandaag
misschien wel vier keer stil
ik zal blijven gedenken mijn eigen vader
hij is er al lang niet meer..…
VREEMDE VOGEL......
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 626 Ik ben
-eerlijk gezegd-
een vreemde vogel
Ik blaas
mezelf niet op
ben zelfs niet opgeblazen
Ik wil
ook niet langs
hemelen drijven dan wel razen
Ik heb
wel wat weg
van een felgekleurde kogel
Toch heb ik
een kop,ogen,snavel
kortom:'n gezicht
Deze dichter
heeft zelfs
over mij gedicht
Noemt mij:
een vreemde vogel
nog net…
Ome Joop
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 266 Ik ken mijn oom van vroeger
van sporthal zuid en van Ookmeer
daar speelde ik als kind handbal
die tijd komt nimmer weer
Hij groette met een grote zwaai
als altijd enthousiast
speelde het liefst nog
met ons mee
de graag geziene gast
Nu is hij in zijn hemel
kijkend op ons neer
vertelt ons
het is goed geweest
al doet het afscheid zeer…
Alleen, met jou
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 201 al weet ik
Dat je mij niet zoekt
Dat ik niet besta voor jou
Ik die buitenstaander ben
In een aura van
Eenzaamheid
Je vraagt wel,
Uit beleefdheid
Ik vervaag wel
Maar ik blijf erbij
Want ik kan je niet vertellen
Ik schreeuw het van me af
In een ruimte
Op een plek
Waar jij me niet horen kan
Omdat ik weet we zijn familie…
opa
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 304 het regent weer
en ik vraag me af
wanneer en op welk moment
een paar woorden en zinnen
poezie worden zo opeens
een blik uit het raam
er is niet eens veel
te zien een paar moeders
met wat kinderen die
alleen maar voor die moeders
bestaan, maar dan zie jij ze
onder een donkere hemel en
alle zorgen van de opa
die weet wat er fout…
Lieve Mammie
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 237 Zag ik je weer gisteren
Wat een klap zo door die val
in september nog zo helder
Hoor je muziek nu
Zie je dieren overal
Wat ben je snel veranderd
Van kordaat en zelfstandig
Naar afhankelijk van zorg
Kan je zomaar zijn vergleden
Is er op een dag geen morgen
Nog geniet je van het leven
Van een bloem en van de zon
Van de kaarten, lieve…
Zwager
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 139 Daar staar je dan
met mijn schrale troost
in de kamer van verwarring
maar mijn naam weet je nog
die straks weer vergeten is
hij maakt plaats
voor een stilleven aan de wand
waarin jij terug wilt
naar de buurt uit jouw jeugd
die allang is afgebroken
ik verzin een leugen
uit bestwil
om snel weer weg te gaan
naar mijn eigen huis
omdat…
Moedertjelief....
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 222 Jij zei
niet te kunnen
komen
De zon te fel?
teveel nevel?
wolkje aan de lucht?
Ik kon
slechts van je komst
dromen
Daarin heb ik
me een weg gebaand
door struikgewas
Zette
ik stoelen
in koele schaduw
luw, uit
de wind
aan de zomen
van het lentebos
waar je
je onbespied waant.…
Koppen tellen
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 102 De koppen
wil je niet
tellen
de tel
gauw kwijtgeraakt
Je hebt
jezelf
wijsgemaakt:
ze zijn met
......velen
Ze willen
een stekje
met je delen
ter grootte van
een postzegel
waarop je
niet met een ander
maar
met jezelf
kunt dansen
Een kuil
willen graven
een kasteel
misschien
niet voor een ander
maar voor
zichzelf…
Wat vrijheid is
gedicht
3.0 met 7 stemmen 5.164 Wat vrijheid is leerde ik van een oom die in vee handelde.
Na zijn vijftigste kreeg hij een vriendin.
Zij had evenveel verstand van koeien als hij.
Soms namen ze een dag vrij.
Ze noemden dat vakantie.
Ze bezochten dan een veemarkt.
--------------------------------------------------
uit: 's Middags zwem ik in de Noordzee', 2016.…
Eerbetoon
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 508 Ik had jaren geleden kunnen besluiten
Niet meer te komen naar jouw graf
Onder het mom van:
Jouw tijd is over
Het boek gesloten
Een leven af
Ik had geen moeite hoeven nemen
Om nu en dan eens langs te gaan
Jouw graf, jouw graf te laten
Niet meer eenzaam daar te staan
Ik had jouw verjaardag kunnen vergeten
Zoals dat soms vergeten wordt…
Verleden....
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 138 Zo komt verleden
aan het licht
van 't heden:
Het dagelijks leven
gebruiken op 't land
van de stad gewoonten
Kruiken, gebarsten
de oortjes
gelijmd, geplakt
Schalen
waarop ooit
etenswaren, lekkernijen
Verborgen, verpakt
in de dikke schil
van aarde
Je herkent, erkent
de waarde
van vondsten
aan het nu prijsgegeven.…
Openen & Sluiten...
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 441 De deur
je staat ervoor
voor 'n gesloten
of voor 'n open deur
Je snuift
de geur
op van moeders zondagse maaltijd
al zaterdag bereid
Moeder
neemt de tijd
de spijs te bereiden
en vader zorgt voor drank
Met dank
komen de herinneringen
die zingen
als 'ons kinderkoor'
Bij het staan
voor een deur
nu -voor altijd-
gesloten.…
Borderline
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 153 Altijd op het randje zweven
Tussen goed en niet zo kwaad
Nooit eens rust, ook niet voor even
Leven zonder maat
Onrust in je hart en hoofd
In strijd met iedereen
Boos, gekwetst of juist verdoofd
Dat voelt toch heel alleen?
Het gevoel dat je verdrinken zal
In je eigen web verstrikt
Het leven is een vrije val
Het voelt alsof je stikt…
Onbezet
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 182 Het bankje
is nog onbezet
het staat er
als een invitatie
En ik ga
op de uitnodiging in
want zonlicht
heeft haar koelte
verdreven
in m'n benen
zit te weinig leven
om door te wandelen
langs het herfstig pad.…
Stokroos
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 241 Je loopt
aan hen voorbij
de stokrozen
aan de zomen
van het grillig pad
Je veegt
je schoenen schoon
aan de keukenmat
je bent...
de stokrozen al vergeten
Wat wij
niet al weten
van 'de roos der rozen'
hun geur en kleur
een boeket voor vele vrouwen
Het is
een teken
van 'hou en trouw'
menig vrouw
kijkt ernaar uit
Maar een…
Groothartig
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 483 ze waren er
de bonte bloemen
luisterrijk in een
mysterieuze nevel
warme harten
heilzame blaadjes
als lichten
in de schaduwtijd
droegen glansloze
broze vlindervleugels
naar de zoete nectar
een keur van vruchten
ze waren er
als een fleurig boeket
met zorg heb ik ze
in een vaas gezet…
Sem Krediet, een zoon is ons gegeven!
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 300 Zoon Sem
Mijn neef(je) heeft een kind gekregen
een zoon werd hem gegund gegeven
van zijn liefde, van zijn eigen zaad
Zijn vriendin Sascha heeft het gedragen
gebaard en het levenslicht gegeven
van hun verbinding, van hun liefdesdaad
Neef en nicht, nu de trotse ouders
van hun zoon Sem Thomas Christoffel Krediet
uit hun beider liefde, metterdaad…
lief
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 620 mijn lieve kind
wat gaat het snel
jouw jongste zoon
1 jaartje al wel
mannetje in spe
zo mooi en olijk
een eigen wil
maar o zo vrolijk
een moment met hem
maakt mij al blij
een stukje geluk
voor ons allebei
laat ons samen
met hem genieten
hem beschermen van verdrieten
zijn grote broer zal zeker helpen
bij alle narigheid te stelpen
samen…
een man die niemand ooit had zien huilen
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 201 haar moeder’s hand
daaraan haar ringen
de wijsvinger een beetje krom
een lach op haar gezicht..
vredig maar onwezenlijk
hoe ze daar lag en
tegelijkertijd toch niet
hoe zij later
in 't ouderlijk huis
een extra trui aantrok
haar moeders trui
en hoe zij zich toen nestelde
als een poes
in de witte rieten stoel
haar moeders stoel…
een lach die krult
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 308 ik zie je
kind op kind
de lange genenrij
waarin jij eindelijk
bestemming vindt
nog zorgen handen voor
generatieslang verbanden
maar eigen zijn is weer je
lach die krult naar foto's
uit heden en een lang verleden
je eerste vloeiend spreken
zonder woorden en ogen
die nog hemelen pas uit de
warme schoot in jouw uitverkoren
is…
GOUD !!!
snelsonnet
3.0 met 5 stemmen 339 Wim Overweg is vijftig jaar getrouwd,
Zijn echtvriendin, zijn lieve vrouw Marijke
Zou al die tijd niet van zijn zijde wijken,
De Overwegjes worden samen oud.
Die vijftig gulden jaren overziend:
Elk krijgt het huwelijk dat hij verdient.…
Romein
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 137 Romein....
Al eeuwen dood
ben ik
geboren
in het Oude Rome
Niet ontbloot
van gevaren...
streed ik
voor ons legioen
Aan de grenzen
van het Romeinse Rijk
Novio Magum
mijn woonstede
Zo herkent u
mij, in tenue
uit 'n ver verleden
'de krijg', m'n leven, inkomen.…
Heimwee naar teruggaan in tijd
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 130 Niets is je nu nog om het even
om nog uitgebreid deelnemend
nog een keer te beleven.
Alles en ook niets is nog meer
dan wellicht rumoer of even stoer
van waarde, buiten thuis eettafel
intens moeder van je drietal zijn.
Teruggaan in tijd kost je te veel vlijt.
Moed is niet verloren valt dagelijks
te horen, dromen zijn niet verstomd.
Geuren…
Thuiskomst
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 117 Waar
je thuis komt
thuis bent...
er elk plekje kent
De ruit
die je hebt bewasemd
het bed
dat je hebt beslapen
Geen wapen
opgeheven
tegen broer of zus
de eerste kus gestolen
Nooit dolen
rond erf
langs weg of pad
het was je basis, je thuis.…
Kerktorens
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 128 Zij staken
boven alles uit
waren grootst
tussen de groten
Toren te zijn
van een kerk
naar de kroon
te steken
Alleen de hemel
onbereikbaar
de goden
buiten handbereik
Wij zijn
slechts leken
doen aards werk
luiden alleen klokken
tot in verten hoorbaar.…
Erven wij als gezinnen een stiltetuin
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 213 Al wil de dag, de week van alles vervaardigen,
wat houdt in deze nadagen nog echt steek.
Het weer is het weer over en weer
de regen de regen de hogere wolken,
de wolken soms de nevel in het gloren.
Is het wat we al lazen in jullie ogen
proefden in de niet uitgesproken
erfenis van het straks in jullie denken.
Want al wil de dag met weer…