opa
het regent weer
en ik vraag me af
wanneer en op welk moment
een paar woorden en zinnen
poezie worden zo opeens
een blik uit het raam
er is niet eens veel
te zien een paar moeders
met wat kinderen die
alleen maar voor die moeders
bestaan, maar dan zie jij ze
onder een donkere hemel en
alle zorgen van de opa
die weet wat er fout kan gaan
sta je aan het strand
met je vissersbroek
omringd door krijsende meeuwen
Geplaatst in de categorie: familie