1602 resultaten.
schuim en as
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 201 op de uiterste punt waar twee zeeën
samenkomen zocht ik een geschikte plek
kwam tot rust en maakte een stapeltje
het was moeilijk het vuur gaande te houden
rook steeg op in noordelijke richting
verwaaide beeld, geur, herinnering zeewaarts
dansend daalde je op de schuimende golven
teruglopend de etsende nietsontziende wind
aan mijn handen…
vangen
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 113 het gezicht van
het meisje
verdwijnt achter
zwiepende haren
de man holt
achter zijn
afgewaaide
hoed aan
de honden
blaffen en
rennen tegen
de wind
de rok van
de vrouw
wappert
horizontaal
het kind kijkt
in de verte
maar komt
niet vooruit
de schilder
legt waaiend
Holland in
verf vast
jij hangt lachend
met wijde…
Doorheen de mens
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 76 wat je ziet, ben ik
maar ook weer niet
mijn stem is in de tijd
het kind in mij zingt
nog immer zijn lied
wat ik zie ben jij
maar ook weer niet
ja, voor een moment
mooi, elegant en speels
dan weer de ouder op je schouder;
aan de schuivende panelen
raakt een buitenstaander niet gewend
wat ik voel, ben ik ook
voor jou kan dat zijn als rook…
Uitnodiging
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 149 je niet gek
bij je nieuwe rok
.....hoog opgetrokken.…
De wandeling
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 183 Laatst liep ik voor heel even
Langs het landschap van mijn leven
Die ik goed had opgeborgen
Achter heuvels had verborgen
Tot ik laatst achter die heuvels keek
Het landschap daar te liggen bleek
Ik was heel even in de schrik
Toen keek ik om me heen en ik
Zag hetzelfde landschap weer
Rook het voor de tweede keer
Hoorde klanken van verleden…
Levensvragen
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 104 Zijn we als smetteloos witte rook?
Zijn we als vlammend zonnevuur?
Zijn we als oceanisch water,
dat we hoogstpersoonlijk dwingen,
om te druppelen uit een kraan?
Zijn levensfilms projecties,
op ons tijdloos witte doek?
Is ons leven openheid,
dat niet geboren worden kan?
Niet vergaan?…
kus me vandaag
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 757 kom laat de wind
in je haren spelen
verwaai de gedachten
de rook en drank
de stank van vervelen
de zon is net op
het licht is nog jong
ze schijnt al heel zacht
door wat nevels en breekt
de gesluierde nacht
de dag is voor ons
verbinding met morgen
een gift van de tijd
handenvol uren in
gebruik zonder spijt
kus me vandaag
de honger…
rijpend in je warme schoot
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 447 ik zag je gaan
je plooide heuvels
rond je heupen, het korengeel
was rijpend in je warme schoot
de oogst was voor mij eeuwigblijvend
we lentten samen
naar een zomer vol met kleur
roken de wilde bloemengeur
en groeiden met elkaar tot in het
diepe blauw waar bomen reikten
we hadden niets om op te lijken
het was ontdekken en herkennen…
rijpend in je warme schoot
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 1.703 ik zag je gaan
je plooide heuvels
rond je heupen, het korengeel
was rijpend in je warme schoot
de oogst was voor mij eeuwigblijvend
we lentten samen
naar een zomer vol met kleur
roken de wilde bloemengeur
en groeiden met elkaar tot in het
diepe blauw waar bomen reikten
we hadden niets om op te lijken
het was ontdekken en herkennen…
Heb lief wat liever
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 33 Schrijft zij spitsvondig scherp
zelfs bij vlagen velijn,
lacht ze je inwendig toe soms luid uit
om wat ontspruit onder jouw huid.
Ik zou zeggen heb lief wat liever.
Wat zal je ooit wellicht verdrieten
nu je steeds met al dat vergieten
mee heult, zaken keer op keer onteert,
domweg naar de waarheid niet vraagt
laat staan een andere weg uitprobeert…
Een kind tekent
gedicht
3.0 met 99 stemmen 36.222 paard kakelbont
en een huis van karton
en op de weg een hond
en in de lucht een zon
(het heeft de boom vergeten)
de zon is geel, de hond is bruin
de weg is wit - de witte weg -
en helemaal rondom de tuin
tot aan het huis een groene heg
(maar 't heeft de boom vergeten)
het huis is rood, het dak is rood
en uit de schoorsteen komt wat rook…
Het koele meer...
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 464 Sereen zacht ademt het meer
De koele dampen langs de oevers
In het nachtlicht weven de sluiers
Een mistgordijn van zilveren rook
Langzaam versluieren de sterren
Het nachtlicht wordt in vaalheid gedoofd
De aarde is nu onderworpen
Aan de adem van het koele meer
Sereen in mystiek gehuld
Laat het koele meer zich dragen
Niets laat zich nu nog…
Jij...
hartenkreet
3.0 met 13 stemmen 4.219 Bent als een dauwdruppel
van een vroege zomermorgen
Bent als een zonnestraal
maar dan om middernacht
Zo lekker fris als je rook
Zo lief en zacht als je was
en tegelijk als vuur
zo oplaaiend en heet
Bent als een bij die in een bloem kruipt
beetje terughoudend, maar toch niet bang
Maakte mij als de zee, gevende en nemende
met een paar vloedgolven…
Voornemen?
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 811 Laat d'r róken, drinken, vlóeken,
dat valt allemaal in het niet,
als je eventjes wat verder kijkt,
dan je in eerst instantie
hoort en ziet!…
De Merel
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 583 In zwarte rok en met oranje bek
troont hij op de mooiste plek.
Lijzig schalmt zijn lied in bomen;
flemend fluit hij zomertonen
voor “zijn bruintje” op het hek.
De lokroep van haar gemaal
klinkt vurig en vitaal.
De warme klanken galmen luid
en krieuwelen op mijn huid.…
RONDEAU DOMICILIAIRE
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 629 zien
het wemelt er op zolder van de spoken
het huis waarin ik woon wordt afgebroken
ik vraag me af waaraan ik dit verdien
zie op tegen het ongemak van dien
het huis waarin ik woon wordt afgebroken
de gevel is niet meer om aan te zien
ze gunnen me nog even tijd misschien
ik wil de laatste houtblokken verstoken
om daarmee alle spinnen uit te roken…
Zoontje
gedicht
2.0 met 52 stemmen 23.229 Slaap
bolt de rokken van het huis.
Het nest zwalkt als een schip.
Hij beeft, hij hangt aan aarde
die zijn handen, grijpmachientjes,
vogelklauwtjes, kneden
uit de takken van de lakens.
-----------------------------
uit: 'Hier is de tijd', 1998.…
Nocturne
gedicht
3.0 met 220 stemmen 67.359 Grote ogen in de nacht:
een meisje zwiert haar rok tot bloemen
op een dansfeest aan de gracht.
Een jongen wankelt door de stad.
Zijn benen slepen uit de maat.
De stoep ligt slordig langs de straat.
Hij heeft zijn flessen leeggedacht.…
Hun familiegebeuren
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 81 ik voelde de muur
rook de binnenplaats
met de geuren van
hun familiegebeuren
stappen zagen hen gaan
in een dierbaar raken
van de aarde naar
vrienden of gindse bazaar
samen hoorden we bomen
dromen in stille hitte
van de dag ondanks de
afstand die er tussen ons was
ik liet het komen
de empathie van het
leven en zijn om mij heen…
Altijd
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 878 In 't kantgerande silhouet
van geveltop en torenklokken
voel ik mij weer het kleine kind
aan oude Amsterdamse rokken
ik snuif de damp van grachtensloot
en vreemde etensgeuren
verdrink me in de knopendoos
van mensenras en kleuren
m'n voeten dwalen gretig rond
langs winkels en door stegen
in eindeloze drenteling
kom ik mijn vroeger tegen…
Dikke zwarte jas
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 3.753 Op het station stond ze te roken
Alleen en in elkaar gedoken
Ze had mijn moeder kunnen zijn
Lief en mooi en klein
Maar de dood stond in haar ogen
Of was het de prozac
Ik kan het echt niet helpen
Maar ik moest huilen om dat wrak
Van een vrouw zo alleen zo zwart
Eenzaam en verscholen
In die dikke zwarte jas
Moest ik toch wel huilen
Omdat…
Bezoekuur
gedicht
3.0 met 39 stemmen 33.941 Intussen roken zij een sigaret en roemen
de dokters, die vandaag de dag heel kundig zijn,
of lezen bordjes, die in ziekenhuislatijn
de kwalen paviljoensgewijs bij name noemen.…
Niets
gedicht
3.0 met 46 stemmen 24.176 Je lag te roken in je kist, zegt zij,
En pakt een pan en bakt je dode hart.
Je weet niet wat er is. Je zit al dagen
Als een schaduw van je schaduw thuis.
De dokter komt, betokkelt je contouren
En vindt niets. Je bent het met hem eens.
---------------------------------------
uit: 'Manieren van leven', 2001.…
Schrijven
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 464 Geldingsdrang vormt de lucht van bruin bier en rook
de scheppende ziel vereeuwigd op papier
een hobby gevuld met creatief vertier
en voel jij die prikkel tot schrijven ook?…
Uithalen
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 1.276 Annie heeft een nieuwe jurk gekocht
rond haar borsten veel te strak
ze loopt wat houterig van ongemak
had liever toch een korte rok gekocht
doch 'had' was echt niet meer ter sprake
moet het hier en daar mee doen
'je bent zo plat als wat' zegt Koen
'laat je moeder het wat open haken'
zijn schoonmoe wil alleen maar breien
met vier pennen…
Waarom
hartenkreet
3.0 met 15 stemmen 1.002 Waarom, waarom, de vraag vol van smart
De zon brandt op zijn verbrande huid
Waarom mijnheer, moest zij sterven
De onschuld, mijn voorbestemde bruid
Betast door vele handen in de straat
De omwikkeling getuigt het leed
Haar eens feestelijk bruidsgewaad
Nu haar smetteloze witte doodskleed
En hoog in de met rook besmeurde lucht
Wacht de…
Laatste bewoners
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 350 Rook verdrijft de laatste tijd.
De waardin sloft zacht versleten
sloffen af tot niets
van wat ze waren.
Wie kracht had is weg-
gegaan, op zoek naar wat
hem ooit hier terug zal voeren.
Hij zal er niets meer vinden
dan de stilte binnen muren,
de open huizen.
Een schommel schuurt op de wind.…
Het zout der aarde
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 91 ik rook ziltige lucht
proefde het zout der aarde
zag in de duinen
wat verlaten eieren
van vogels op de vlucht
zand knarste
in losse gedachten die
zich niet lieten ordenen
tot een vriendelijk geheel
alles werd me te veel
maar zee spoelde
de bitterheid weg
door monologen
van talloze golven
kwam ik langzaam tot rust
heb het strand…
VOORSPOED EN STRAF
netgedicht
1.0 met 3 stemmen 200 Geef me nog een vaderlantje
In herberg Beëlzebub
Van de regen in de drup
Ik betaal handje contantje
Ik viel in de kercke neder
Gister, ik kon niet meer staen
’t Avondmaal heeft afgedaen
En mijn tong is één lap leder
Gun mij nog een artisjokje
En een blik onder een rokje
Laat ons roken, laat ons klinken
Bacchus Wonder-Wercken drinken…
ONBEDUIDENDE POLKA
poëzie
3.0 met 7 stemmen 2.042 Een Arlequin in watergroen
versleten roze draagt Colombine
de hof is groot de bomen hoog
het roodste rood van de ahorn
op 't diepste groen van dennen
wij stappen kleine stappen
-hoe is de kiezel scherp aan uw satijnen schoen-
het pak van Arlequin is watergroen
opdat het passe bij 't versleten roze van uw rok
en als de schaduw zij van uw assen…