Alle inzendingen over vergeven

wil de dwaasheên mij vergeven, De dwaasheên van mijn losse jeugd! ’k Wijde u, o God! mijn volgend leven: Ik kenne, ik achte, ik kies de deugd. Mijn vijand waakt, zou ik dan slapen, En zorgloos sluimren in ’t gevaar? Gaf mij de Heilvorst schild en wapen, Om ’t stil te leggen bij elkaar? Ik zal.. wat durve ik toch beloven?…

Z’n haar dat is als zilver grijs, Z’n aanzicht daar beneven Dat is zo rond (wind-honds gewijs): Is ‘t dat ik ‘t niet genoeg aanprijs, Dat moet je mij vergeven. Z’n voorhoofd is gebult zeer hoog, Geen schilder zou ’t zo maken! Daarbij heeft hij een linkeroog, Dat is heel leep en zelden droog, Omboord met rood scharlaken.…

Het is een gevoel dat je moet loslaten, het is vergeven maar nooit vergeten. Liefde is een moeilijk iets, als je er zeker van bent dat iemand het waard is moet je voor diegene vechten en alles geven wat je hebt. Sommige mensen zijn zo beschadigd door het leven dat je er moeite voor moet doen om door hun muur heen te breken.…

We herschrijven onze levens Alsof leven toch een feest was Alsof alles niet gebeurd is Dat te pijnlijk ooit geweest is Nu we ouder worden Ouder dan het leven Laat de film maar draaien Laat 't leven maar zijn Vergeet de pijn Vergeet de pijn Vergeet de pijn Vergeet de pijn We weten wel hoe het was Maar we vergeten en vergeven…

Van beider leven is alleen, wie aan uw sponde zit gebleven, en toch, wij beiden gingen heen in 't laatst gestamelde vergeven, waarvan gij nu ligt uitgerust, voor 't eerst uw schoon-zijn onbewust. Uw koude wassen beeltenis zal ik met 't laken zacht gaan dekken eer dat de dood in uwe trekken schaadt, wat niet te helen is.…

Tijd is het meest kostbare wat we iemand kunnen geven, want de tijd die we iemand geven kunnen we nooit meer terugnemen, want de klok kunnen we niet meer terugdraaien, die tijd is vergeven.…

Ik rende weg bij je bed, en dat heb ik mijzelf nooit vergeven want dat was de laatste keer dat ik je levend zag ... was ik nou nog maar 1 seconde langer gebleven. Je had teveel bloed verloren, en je zou nooit meer de oude zijn een gescheurde darm, de dokter zei dat dat zorgde voor veel pijn ...…

Wij ook, wij hebben van node vergeving van zware schuld; zondigden tegen hoge geboden, waren van haat - en wrok vervuld. Zouden we elkaar kunnen vergeven? Dát voelen als zoete pijn?…

Al wat ons zuchten doet en beven; Haar laatste strijd is uitgestreên; Haar zonden, hopen wij, vergeven. Op Gods tijd volgden, voor en na, Al die haar kenden en beminden Haar in het oord der ruste na, Tot wederzien en wedervinden.…

Geen vergeving kon hij vinden voor hem zelf. Zij was buiten de drang en de dwang en niet achter de stang. Niet achter zijn stangen. Hij zocht haar maar kon haar niet meer vinden. Achter stang in de vergetelheid. Zonder gezicht en zonder naam meer in de wereld. Alleen voelde hij zich beklemd achter stangen.…

Mijn lieve Schepper, onvolprezen, Om uw goeddadigheên, tot nog; Laat mijne ontzinde dwaasheid toch Vergeven en vergeten wezen. Zie, hoe wij voor uw Majesteit Ons buigen, in de feestmanieren. Ei maak nu, dat we u eeuwig vieren Met heilige gehoorzaamheid.…

Uw stormende wildheid wassender jaren, de koelte' uwer klare vergevende mildheid, uw trouwe van man jegens man, herinner u wel: 't staat al op het spel. Vernietig Japan!…

uit mijn buurt want ik draag dood met mij mee de vraag dit leven kijk uit want het duurt maar even mijn naam is marco ok dus mijn naam marco krijgshaftig niet laf ik ben dat licht dat licht dat mag mag vertellen geen hekken of muren houden mij tegen kwam ik jullie maar tegen met mijn blote hand kan ik nooit vergeven…

Vergeven als ik geen herinneringen wil? Geef mij maar rust in zicht op morgen. Dan ben ik weer thuis. Zachtjes buigt de weg naar rechts. We lopen van het water. Nemen golfjes mee in ons gesprek. Je hand is warm en je stap wat kleiner. Vertrouwdheid fijner als die was. Je kijkt de wegen, hobbels, weg van nu, naar horizon van morgen.…

Un péché caché est moitié pardonné Een stilgezwegen zonde is al half vergeven ****** "Filha de glèisa, sovent diable a l'ostal." "Fillo de gleïso, souben diable à l'oustal." Fille d'église, souvent diable à la maison. Heilig in de kerk vaak duivels thuis. ******* "Qui revelha lo can, quand dormís, tan pis per el, se lo mordís."…

Maar gij en zult geen woorden zoeken, die vergeven; geen zoenens-tranen zelfs ter zoete tuigenis dat deze slechte dode uit uw vernietigd leven in eeuwigheid verscheiden is; gij zult uw hand niet meer aan 't zwijgend hart me leggen: gij weet hoe 't aan uw schrik zijn laatste bonzen sloeg; want reeds, o vrouwe, hoort ge uw hart de woorden zeggen…

Maar er zong een engel aan Gods voeten hoog boven de rotsen van Corsica: God zal de zeeman wel vergeven want God vergaf Mária Lécina ¿Porqué, Mária? Ja, God zal de zeeman wel vergeven gelijk hij Mária Lécina vergaf. Want Petrus zelf, staat er geschreven verloochende hem op zijn gang naar het graf ¿Porqué, Mária?…

wedstrijd meer verliezen Ik dank u Heer, ik kan nu rustig slapen Bedankt dat u het kunstgras hebt geschapen 13- FC Utrecht - ADO Den Haag 3-0 Naar Galgenwaard, ik zag de bui al hangen En niet alleen de bui maar ook het hoofd De Haagse vlammen werden snel gedoofd Op vreemde bodem dreunen zwanenzangen Het wordt nu tijd de aanhang te belonen Vergeving…