Alle inzendingen over heet

Boven mij éven de wind door de pijnbomen een hagedis ritselt het is stil en heet. Kijkend over de zee - onbeschrijflijk is het licht - weet ik van hier voeren drie Schepen naar Ilios.…

In de tuin lag een schoorsteenonderdeel Het stuk aluminium heet nu lamp Het heeft een deukje van het landen En omgekeerd deden zijn handen ‘Werk licht maken handen veel’ In de kamer hangt een lamp Het lijkt wat op mijn leven Het geeft mooi licht aan het geheel Nu ben ik meer zoals die lamp, maar even Was ik echt dat schoorsteenonderdeel…

later wil hij een kamer ze hoeft niet groot te zijn maar wel van hem alleen waar hij zichzelf kan zijn een eigen plekje knus, zoals dat heet, met een zeteltje een ijskastje een teevee en ach een radiootje om niet alleen te zijn en dan neemt hij vrij de chaos gewoon erbij maar dat is dus later vandaag staat hij nog open voor wat opgeruimd…

Engelen komen, heet onverwacht.…

kapotgereden klei stuift in de wind legt een grauwsluier verstikt het beeld van een hete zomerdag vol naakten bruinend in de zon als vele meters huid waarop zoutparels verkleien want in de adem drijft stof kleistof uit de polder kapotgereden in de wind oostenwind tikkeltje zuid…

je wil niet weten hoeveel mensen hoeveel zoutjes aan het hete strand in één dag eten op hun stoelen lakens matten of gewoon op zand witte uitslag op de huiden in vette vlekjes als bij kaas gesloten oogleden dicht gepekeld in scheveningen zeggen ze laconiek die zijn gaar voor de visfabriek…

langs de oude fontein over verweerd travertijn schuifelt een mamma haar zoon op Vespa-vering lummelt bij de wering met een raggazza haar man speelt canasta bij een bord hete pasta en een glas Corvo-wijn stemmen sterven zacht in de Siciliaanse nacht waar geheimen geheimen zijn…

ik stond in de zoo met mijn kinderhand vol apenootjes geef mij geen klavertje vier of een ontvoerde edelweiss ik wil een aap hij moet Gust heten hij moet trommelen ik wil het live horen de banaan ruiken ik vang zijn vlooien hij krijgt nootjes ik stond in de zoo met mijn kinderhand vol apenootjes op het raam stond AAP…

Lila vlieg je langs het blauw Geuren sporend, die van haar, Trillend met je vleugels Nader je de bloem, die als een vrouw Je welkom heet en blozend Rolt je tong naar nectar Duizelend stil je dan je honger Op mijn rug in het groene gras, liefkozend Streek ik de madeliefjes En sluit mijn ogen, dicht bij jou…

als ik verder moet laat me gaan het mag geen scheiding heten geen treurnis eromheen voor mij geen traan een lach is goed graag neem ik mee de blije groet die ik op weg mag ontmoeten ergens ooit geweten zal ik in niets nergens nooit verdwenen zijn diep vanbinnen verblijf ik voor wie werkelijk zoekt…

in een wereld waar jonge reuzen wees zijn en schepen moeder voel ik de hete adem van de vale ruiter in mijn nek en vlucht langs dorre akkers over Moria’s flanken naar de dorsvloer waar de man in wit rode wijn schenkt en met mij het brood breekt en weet me gered…

een taalvirtuoos is heen gegaan terwijl eenieder dacht die is hier voor altijd hij schreef, tamelijk snel, sonnetten bij de vleet negen, tien, soms elf maar bleef immer zichzelf de dichter is dood lang leve de dichter vakantieland te heet hij had zich een uitstap beloofd en werd niet wel, niet goed bij zijn hoofd…

Passie als drijfveer tongen nat en heet Strelende handen bijna geheel ontkleed Wazige zwoele blikken trillend van genot Stotend en kreunend scheur je mijn string kapot Innig verstrengeld de lucht is vol lust Zwetend en zo geil als jij mijn zinnen blust…

Geen gedonder maar schouders eronder geen geklaag maar doorgaan gestaag het zit niet mee maar sterk zijn voor twee Helaas wil dit niet altijd lukken lijkt alles als loodzwaar te drukken voelt 't kleinste ding als mokerslag op zo'n "alles zit tegen" dag Terwijl je diep van binnen weet: dit is het vergrootglas dat vermoeidheid heet…

Geen veroordeling maar rechte wegen wijzen naar hét paradijs. Zoals ík het zie, de aarde én de hemel: wijsheid én liefde. Diep medelijden met de verziekte wereld, en er iets aan doen. Dansend ten hemel stijgen van liefde voor elk ander.…

Waarna ik deze term heel goed begrijp: Het heet dat “de beslissing” is gevallen, Als ze weer krakend op elkander knallen.…

De Openbaar Onderwijs Groep Groningen heet tegenwoordig O2G2. --------------------------------------- O2G2 Men noemt een deelstudie nu een module, In mijn tijd was groep 3 de eerste klas. Het Onderwijs (dat vroeger beter was), Oogt met dat O2G2 als formule.…

Als het weer zo Zeldzaam mooi is Dat het zelfs hier Bij ons in wat een Uithoek van het land Heet bovenmatig veel Zon geregend heeft - Dan is het tijd om Stil te zijn, alleen Maar stil - zo stil Als het kleine voorntje Dat met zijn ogen wijd open Is vastgevroren in het Half heldere water van De vaart waar ik Met goede moed…

Vier ogen die vonken op het eerste gezicht genoeg olie op het vuur om de uitslaande brand niet meer te blussen huid gloeit tegen huid het koortsvuur tintelt alles rilt van heet genot vier ogen die lachen terug blijven kijken tot ze traag wegzakken in een droomvolle warme liefdesslaap…

En mag ik dan als vroeger met mijn moeder zo'n puntzak gloeiend hete frites (met veel zout uit zo'n gebutste strooibus) met haar delen. ---------------------------- uit: 'Het vrolijkt', 2008.…

een man vraagt een vuurtje hij straalt charmant op deze hete zomerdag het waait een beetje z'n omhelzend woord spreekt in meerdere talen het vlammetje dooft meteen wanneer ik zijn vriendelijk verzoek afwijs en zeg dat de slagroom in mijn koffie al gesuikerd is zijn verbeelding smelt ter plekke…

Vaak vonden we dat wat hij zei Zo nietszeggend was, zo vaag, Hij draaide meestal om de hete brij Met louter wollen woorden - Vandaag schiet hij behoorlijk Uit zijn slof, houdt zo maar een tirade; Als hij dan eindelijk is uitgesproken Concluderen we met ons allen dat zijn Teksten nog nooit zo uitgesproken helder Zijn geweest - nu alleen…

hij at de soep met een vooroordeel zijn walging weggeslikt met een teveel aan brood, het broertje dood bedroog zijn smaak het was wel raak, die opmerking het ging naar binnen met een slag, vaardig langs zijn weerstand en de lach van plagerij ach, die hete brij bevat niet veel meer dan wat loze ingrediënten uit de smaak van jou en mij…

je rotst en brandingt veel te vroeg je koude lijf golft al de warme kusten zag het schuim waarin je overslagen rusten toen zij de hete stranden kusten met de afgelopen winterkou de onverlaat die nog een pootje baadt trekt zich snel weer terug de kilte is door tijdgebrek van lentes zon nog niet gevlucht…

Hoe zou ik heten als een woordwezen mij noemde?…

Nee, gauw wissen, doen alsof een sprookje is weerlegd - 'correctief loochenen' heet dat. Sssssst... Dit heb je niet van mij.…

is mijn geschenk zo ligt alles in ieders handen .....leef met mij .....ik zal je helpen Mijn handpalm zegt wie ik ben, vraagt jou .....wie jij wil zijn .....voor jezelf en mij voor de vergetelheid uitwist wie ik niet hielp .....om te groeien, en waarom .....ik niet bloeide Mijn lief doet dingen die een geschenk zijn .....zo heet…

liefde is een vlinder die jouw bezoekt als een bloem en om haar niet te verliezen zul je altijd je best moeten blijven doen schenk haar je mooiste kleuren en de heerlijkste geuren bedwelmend en intens zoet dat is het enige wat je er voor doen moet elke dag weer en dan komt de liefde die vlinder heet voor je het weet terug…

En Gijs wordt Bertie, Bonnie staat voor... drommels ja hoe heet díé? Gelukkig nog dat Piet voorlopig Piet is en geen Pietie! Al wat uit Eng'land komt is chic. Ja juist, maar je vergeet, Dat daar de wasvrouw Mary, en het viswijf Kitty heet!…

Heet jij dader Ik volg het recht En dus luidt mijn vonnis Schuldig!…