4020 resultaten.
epifanie
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 100 De mens zit vol van die geplogenheden
hij bleef leven uit gewoonte
alsof hij in zijn lichaam hing
met een kapstok en voetstuk
behangen met te zware mantel
En van de weeromstuit
viel hij om…
respect
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 207 ik lees deze regel door mijn ogen,
ik lees wat er staat geschreven,
ik kan het haast niet geloven,
maar ik ga het innerlijk herbeleven,
respect....leerden wij in onze jeugd,
respect voor een ieder om ons heen,
zelfs iemand die nooit heeft gedeugd,
liet respect hem of haar niet alleen,
toch, toch gaat alle respect veranderen,
we moorden…
virtueel
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 110 Je ziet dat bijna niet meer
iemand die zich verspreekt
en daarna alles ontzegt
alleen een luizige sorry
tegenwoordig is alles in
is schrijven een vensterbank
in demi weerklank op het scherm
semi inblazing
op ‘s anders gedachte
luchtig als een blad papier
dat doorloopt over tafel door het raam
tot in de horizon over de rand
dot com Helsinki…
moeke
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 114 ze legt mij zachtjes neer
in een dons van zoete dromen
ze streelt haar vingers op mijn wang
voor tranen die gaan komen
"ik mis je moeke", zeg ik dan
maar ik zie je in de bloemen
ik hoor je in de wolken
die telkens jouw naam vernoemen
ik dwaal in warme nevels
waar ik jouw schaduw vind
droom en zweef nog verder weg
in de schoot van een…
verdichten
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 73 liever, dan, zomaar op het eerste zicht
leg ik alles in mijn hand
laat ik het bos groeien
door de aarde neer te drukken
onder mijn handpalmen
eerder, dan zomaar de vruchten
te plukken
verdicht alles zich tot mijn lichaam…
verdichten
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 61 liever, dan, zomaar op het eerste zicht
leg ik alles in mijn hand
laat ik het bos groeien
door de aarde neer te drukken
onder mijn handpalmen
eerder, dan zomaar de vruchten
te plukken
verdicht alles zich tot mijn lichaam…
morgenstond
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 112 Ik draai me om ze slaapt
op haar kussen haar kussen
slaapt ook, haar knie heeft een gat
in mijn rug geslapen
Slaap jij nog? vraag ik haar
uitgestrekt
wijl ik het gat in mijn rug demp
ik stouw een belemmering
tussen holte en knie met haar laken
ik verwijt haar het slapen achter mijn rug
Ik gaap een valse opening in de dag
trompe-l'oeil…
Hoe het begint
gedicht
3.0 met 3 stemmen 3.426 Hoe het begint en hoe het eindigt
de rode lucht en daarvóór in zwart
de lijnen van zijn hand: het probeert
een tekening te maken van zijn
werkelijkheid, die de onze wordt
maar die we maar niet kunnen
begrijpen in het licht van de dag.
Het is de schilder van brekende kleuren
en wij zijn zijn ogen, sprakeloos
zien wij alles groeien en verdwijnen…
voordracht
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 234 tijdens een voordracht
voor een beslagen spiegel
toon ik het achterste
van mijn tong
ook al
beslagen…
moederinstinct
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 213 Zie d’aarde de benevelde blauwe pupil
het getroebleerde hemelsoog
zij draagt haar bril voor ons bestwil,
breekt het hardste licht in het glas tot een regenboog
af en toe trekt ze haar vochtige ooglid dicht met vertoornd hart
de overvloedige tranennevel wit en grijs soms crêmezwart,
tot haar bloedvaten klaren de iris in blauwwitte levenskoralen…
voorstad
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 132 niets verraadt lichte kwelling
daar zijn deze huizen ook niet voor
niet voor wonen, voor kerkgang, inpoldering
en nergens sanseveria’s voor de ramen
wij kennen onze pappenheimers
onze extra bloemige eigenheimers
nestverlaters, strandplevieren, dwergmakrelen
hoe geven we onszelf een plaats
lijn 5 stopt bij de juwelier
er zijn mensen…
Vandaag
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 162 Ik geniet altijd van vandaag
Want wat morgen biedt, dat blijft tenslotte een vraag
Daarom, kijk ik naar dit moment
Omdat je alles van vandaag al kent
Je weet immers dat de zon nu schijnt
En vanavond weer achter de horizon verdwijnt
Wat morgen komt, dat weet je nog niet
Alleen is het zeker, dat je ook dan de zon weer ziet
Misschien dat hij…
dan maar dagdromen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 193 omdat ik mijn dromen niet
onder woorden kan brengen
wil ik mijn woorden in
dromen onder brengen
maar dan worden het
dagdromen en dat doe je
met open ogen terwijl je
niets ziet van dat wat
er zoal aan je voorbij gaat
er ontstaat een verhaal
dat met jouw woorden
aan de haal gaat
en je laat het gebeuren
het zijn immers jouw woorden…
op de vlakte
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 158 hoe de zon reeds platgeschreven is
het avondrood dagelijks geroemd
steekt achter geen enkel woord betekenis
en blijft schemer voor eeuwig verdoemd
aan elke zee die het voor de wind gaat
niet te vergeten de branding, stel je voor
die natte dromen en golven stukslaat
tot een verwaaide stem die ik vaag hoor
zo past de wereld op een gemeentelijke…
In de bomen
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 347 Het bospad kronkelt door verstreken jaren.
In de bomen rust de tijd. Het pad leidde
naar een oude leemput, die er niet meer ligt.
Het gaat nu nergens heen. Ik hoef mijn
pas niet te versnellen.
De vogels zingen en een konijn dat
zich verspringt, vlucht in de bramen,
een kleine dendering van doen en laten.…
microgestalt
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 103 De wereld lijkt steeds kleiner
te worden, alvorens enig ander
mijn vingers druppelen naar de einder
ik trek een lijn om de tafel om
het beletselteken, het zet zich
ontspoort oneindig, het kluwen
kluwt tot een vierendeel, waarvan mezelf
ik schoffel door mijn schrijfsels
noch betrek ik de druilende muren
het is is niet hetgeen het is als een…
Stemmen van waarde
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 198 Vol afschuw
En weer vergeten
Dan weer een afschuw
En weer vergeten
Totdat het jezelf treft
En daardoor
Je stem verheft
het spreken
De stem
Is dan van waarde
Daar wanneer
Je in iets ten diepste
hebt beleefd
Ondervonden
dan heeft je stem
Oprechte gronden
want een stem
Die in de storm
Zijn zeilen houdt
Is een stem
Waar de wereld…
Weg
gedicht
3.0 met 2 stemmen 2.836 Als ik stilsta van binnen
of heel langzaam beweeg
en per dagdeel de vaas met tulpen
waarneem, zie ik ze uit
elkaar gaan, zie ik hoe de bloemen
opengaan, het bloemblad vallen
in doorschijnende kleur langs de vaas
zoals jij van me wegdrijft
naar een vreemde wereld
die ik niet ken.…
Geen titel (zei de...)
netgedicht
4.0 met 14 stemmen 319 Zei de ijspegel tegen de vuursteen:
"Ik smelt voor jou'.
Zei de leugen tegen de waarheid:
'Jij ligt altijd in het midden'.
Zei de schaduw tegen de schim:
'Jij ziet het somber in'.
'Het is al zo lang later',
zei het kind tegen zijn vader.
Zei de eendagsvlieg tegen de spin:
'Daar trap ik niet in'.
Zei de ene teek tegen de andere:…
De stad van de toekomst
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 228 Ooit toonden ze beelden
over de stad van de toekomst.
Doorgaans bots je dan op plaatjes met
blauwe luchten,
lachende gezichten,
jonge gezinnen.
Weelderig groen tussen de huizenrijen.
Zij lieten voetgangerszones zien
waarin ouderen zich soms
wankelend voortbewogen.
Er liep zelfs iemand achter een rollator,
zomaar op straat.
Dat vond ik…
herfstzielen
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 237 nevel hindert het ochtendgloren
er is geen sprake van klare taal
of hoop op heldere gedachten
de dag blijft hangen tussen oeroude
stenen in geur van bladerrot
en sfeer van schoonheid en verval
bij het veen waar zij gevonden is rijzen
angstige gedachten, stijgen vragen op:
hoe kon het gebeuren, was ze alleen?
cirkels omarmen de verstilde…
Spraakwaterval
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 117 Verhaal absorbeert
op een lege bladzijde
na elke komma
incontinente woorden
waar nooit een punt achter staat.…
Computers
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 107 Computers hebben helemaal geen verbeelding.
Die verplaatsen zich echt nooit
in jouw wereld, zelfs niet wanneer
je dringend een mail moet sturen.
Ze zeggen gewoon:
Error 304 Desktop Command.
Je mompelt dat het nu wel heel slecht uitkomt.
Vraagt of er alstublieft nog vijf minuten
kan worden gedaan alsof er geen fout
in het systeem zit.
Vervolgens…
Het leven
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 173 Een leven is als een tuin
Je kunt perfecte momenten beleven,
maar je kunt ze enkel
in uw herinneringen bewaren.
Leef lang en schoon
bloei open maar houdt het in toom.…
Hemellichaam
gedicht
3.0 met 3 stemmen 3.486 Je schreeuwt zonder stem
terwijl je naar me glimlacht
en je zuigt me naar je toe
als en gat vol licht.
Suis heen, laat me gaan.
Nee, blijf staan, ik wil
luisteren naar je stilte
zien hoe het uitdooft.…
zonder titel
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 159 de hemel lijkt vandaag een glazen boog
breekbaar als de schelpen op ‘t strand
de branding stuwt de golven omhoog
daarachter iets dat lijkt op ‘t moederland
was het daar dat ik er een droom had?
misschien heb ik me gewoon vergist
is het de lucht die een kasteel bevat
of heeft het water mijn heugenis gewist
daar gaat een schip langs de kust…
Mijn neus
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 214 Mijn ma en ik, onze neuzen zijn altijd
verschillend geweest.
De hare klein en mooi recht.
De mijne stevig en krachtig.
Een iets minder geslaagde erfenis van mijn vader
geeft ma aarzelend toe.
Wees er fier op, zei ze.
Het is een echte karakterneus.
Ja, daar was ik vet mee.
Precies dat onderdeel had ik liever
van haar gehad.…
regenpoeder
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 118 deze druppels twinkelen zacht, vallen
omfloerst vanuit een roomgrijs niets
uit evenwijdige ruimte zonder voor- of
achterkant; dit is niet de tijd voor een besluit
het liefste valgewicht zoekt hemelloze aarde,
omarming zonder lichaam, dit is een blad-
verliezend bos, geen tuin van eeuwigdurende
lente, het glas dat mij doorziet is hard…
rijk verleden
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 78 je staat op de rand van
kwijtraken maar bent overal
aanwezig geweest om
samen te verdwijnen
ons op te delen in ieder en
tenslotte niemand meer
te midden van tijdspassages
en woordvulling ontbreekt dan
de herinnering, wondlikkend
een jeuk krabbend, een
vaas lijmend en ondertussen
machteloos toekijkend…
mooi...
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 222 MOOI
zo maar een woordje
voor velen bevestiging
mooier, mooist
klinkt te competitief
te overtreffend
mooi is zoveel mooier
en is de vorm
die op zijn mooist gezegd
geen andere mensen…kwetst!…