11152 resultaten.
Visite
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 82 Op visite bij je moeder
en ik bij mijn
schoonmoeder.
Elkaar ruim vier
maanden niet gezien,
het lijkt zo onwerkelijk,
maar het is echt waar.
Dagen keek ze ernaar
uit, vrolijk appte ze: "nog
een paar dagen en dan
komen jullie!"
Het werd een mooi
weerzien, wij gunnen
dit anderen ook.
Helemaal in haar
element toen wij bij haar…
Hun voetstappen in ons huis
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 58 Ik zelf ging vandaag op weg door huis een pad vinden
verbeelde mij dat beeld van hun verschralende haar.
De toetjes van gisteren stonden dus nog op de eettafel,
het bestek en de borden waren al wel weggeborgen
dus zonder die zorgen ging ik vandaag weer op weg.
Het heeft geen zin om vandaag over gisteren
over eergisteren te treuren, vandaag heet…
De ochtend relativeert
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 105 In de vroege ochtend
wandelt alles in mij,
in de vroege ochtend
voeren mijn benen mij
naar de stilte van buiten,
die met zachte bries getooid,
gevoelens weet te ontsluiten
en gedachten ontplooit.
Benen, gevoelens, gedachten,
dwalend door de stille straten,
die even alle zorgen verzachten
als de nacht het etmaal heeft verlaten.…
LGBTQ
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 124 Ik ben geboren zoals iedereen,
Ik heb een vader en een moeder.
Waarom doen ze tegen mij dan zo gemeen?
Ik vind mezelf beslist geen fenomeen
En al helemaal geen loeder.
Ik ben geboren zoals iedereen.
Heb ik soms te weinig oestrogeen,
Of juist te veel? Weet jij het, moeder?
Waarom doen ze tegen mij dan zo gemeen?
Ik ben een mens en niet…
Kruiend...
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 53 Je kunt je last delen met velen
Maar er zijn dagen dan heb je genoeg aan een kruiwagen…
De moed verloren
hartenkreet
5.0 met 3 stemmen 70 In deze donkere nacht ligt ze peinzend wakker,
haar gedachten gaan uit naar de vorige dag.
Had de wind haar gisteren maar geholpen,
maar door het suizen van de bomen
kon ze de woorden niet verstaan.
De nacht duurt zo lang en ze is bang,
had ze maar handen die konden praten,
dan zou ze misschien haar zelf kunnen troosten.
Nu weet ze niet wat…
Ja, de bloementuin van mijn moeder
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 98 Ja, de bloementuin van mijn moeder
machtig mooi en magnifiek
al die kleuren, 't was een plaatje
memorabel en uniek
viooltjes en een vlijtig liesje
lelies van dalen kreeg ik mee
voor in een heel klein vaasje
u deelde uit en was te vree
rododendron en rozen
zo schoon en heel subliem
en vandaag op mijn geboortedag
die herinnering intiem…
Ruisen van het hart
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 72 Mijn hart heeft al zoveel troost doorstaan
zegevierend gaf en geef ik dat alles geen naam.
Houden van zal voor eeuwig zo en rein zijn
sterker nog het wint nu nog steeds aan terrein.
Toen ooit haar lichaam gekist is neergedaald
heeft mijn hart het einde van een marathon gehaald.
Ik wilde weer beter slapen en heb het zo gelaten.
om een zorgeloos…
Terwijl de praatjesmaker zijn eigen veren gladstrijkt
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 54 Tussen bloemen fladderen kapoentjes
Op het pad onder de zon komen
De herinneringen boven met de adem
Dat zweeft door kale en volle bomen
In het duister van de koude wintertijd
Een volle boom wit bevederd in 't hemellicht
Zangers zingen het lied van alle tijd
Dat U wil geschiede tot in alle eeuwigheid
Doorheen verdriet en lijden de hongerige…
Het ruisen
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 66 Ik word zo blij van het ruisen mijn kind
de geur van de lente die ons zo bemint
je voelt de wind over de smalle paden gaan
de gaven van liefde komen dan stilaan.
Ik word blij van het ruisen ook van de zee
ze brengt steeds nieuwe rollende golven mee.
De dag zal van haar niet in slaap gaan vallen
ze laat het liefst ook kinderen op straat ballen…
Op je sterfdag
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 52 Het is vandaag een extra blauwe hemel die naar ons lacht
het ontbreekt jou hemels niet aan idealen en kracht
Met liefde zijn jouw ogen in blikken op velen gericht
verlegen verlevendig ik die beelden in een gedicht.
Ja soms zijn er wolken die op oneven dagen breken
vorst sneeuw ijzel of regen door gevoel willen kweken.
Zonder ideeën of echt…
Floralen
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 31 Ik zag vandaag floralen,
prachtig geschilderd op doek;
ze konden me echter niet raken
want m’n gevoel is zoek.
Hun schoonheid stootte op de leegte
van mijn afgematte ziel,
waardoor hun bonte kleurenveelte
op een dorre droogte viel.
Ik zag mezelf daar kijken
en vond mezelf wel lijken
op de bloemen aan de muur;
wel de fleurig felle kleuren…
Kortverbranders
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 43 In het donker zie ik de mensen soms anders
als kledingstukken in een oudere kast
zeilen aan een zeilboot of kotter hoog in de mast.
Soms voel ik ze als branders en soms als waterlanders.
Onder die sterrenpracht en grote volle maan
zie ik vaak het nodige aan ontroering gaan.
Soms ogen het liefdevol gebalsemde gebaren
waar ik op mijn beurt…
Ademnood
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 46 Hij heeft van die dagen dat hij het is vergeten
vergeten te glimlachen bij het opstaan,
dat heb ik hem nooit verweten
al kan ik het soms niet vergeten los te laten.
Vooral toen het winterkoude was,
ik nog maar pas van het onheil had vernomen,
had ik langer nodig van deze ernst bij te komen.
Ik houd nog vast, er is nog hoop en het voorjaar…
Stom boek
netgedicht
5.0 met 3 stemmen 71 onleesbaar zijn de woorden
oud, de zinnen versleten
vergeeld papier
de kaft bind niet meer
een uitgekauwd verhaal
op een of andere manier
niet helemaal uitgelezen
nu vallen de pagina’s
door elkaar op de grond
er is geen touw aan vast te knopen
toch wil ik weten
in welk hoofdstuk het stond
het moraal van het verhaal
het moet…
Cabin Fever
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 32 Beladen stilte,
woorden wegen zwaar,
worden zwijgend
uitgeschreeuwd.
Dierlijke spanning,
de fysieke nabijheid
is onoverbrugbaar
zonder te klauwen.
Onmacht regeert,
frustratie volgt,
woede verdooft;
ik wil vluchten.
Weg van hier,
van jij, van ons, van mij;
maar de muren grijnzen
pijnlijk grimmig.
De spiegel schrikt,
een lach klinkt…
TIJD HOUDT HUIS
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 43 ach jij
ik kwam je tegen
het leek een kleine stap
maar was zo schokkend groot
pats boem zo uit een ver verleden
ze zei herken je me niet
ik zag aarzelend hoe de tijd
huis gehouden had
ze was ooit zo mooi toen ik haar
in mijn geheugen achterliet
en ik begreep
in een flits heel even
jouw lichte huivering
het subtiele beven
en je…
Levensdans
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 49 Het glinsterde en glom vandaag in het firmament
het lot is er geland en heeft er eventjes wellicht
onverplicht toch heel kort een hart verpand
tussen de seringen en sneeuwklokjesboom aanbeland.
Oh mensenkind met je smalle snuit
liefde komt er soms op die tedere manieren uit.
Er zijn zoveel soorten vreugde naast ook verdriet
die een ander steeds…
Touché
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 52 Op een ochtend,
uit het niets,
overvielen ze mij.
Heftig en onverwacht,
nietsontziend,
scheerde verstilde pijn langszij.
Enkele woorden,
angstig, hulpeloos en fragiel,
gingen door merg en been.
Huilend en ontdaan,
onafwendbaar,
was ik terug bij voorheen.
Mijn diepste gevoelens,
verstopt in vlees en bloed,
kwamen weer tot leven
en…
In schaduw van stilte
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 42 De avond draagt het licht
van langgerekte uren
een meeuw krijst langs de horizon
Zijn stem klinkt
uit braakliggend land
waar groene vingers smachtend wachten
Een laatste zweem
van warmte geurt
kleurt in zachte rode gloed
Gedachten rijgen woorden
staren grijze ogen aan
in schaduw van stilte
liggen dromen…
Zelfverzekerdheid
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 53 Een alledaags probleem
Ik kom er niet omheen.
Je zou het haast maar eens vergeten.
Een vrij simpele vraag
Die ik stel aan mijn maag.
Wat gaan we vandaag weer eens eten?
De opties zijn immens
Daaraan zit geen grens.
Hoezo begin ik te zweten?
De interne strijd
Die zich altijd verspreid.
Ik voel me door mezelf bezeten.
Een mening die…
Ik voel ook vandaag dat bitterzoet
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 58 De lucht die zwanger op barsten staat staart mij aan,
hij is donker en hij oogt daarin te willen groeien
dat feit kan mij boeien en ik vraag mij af waarom.
Waarom beweegt mijn haar nu ik het venster openzet,
trekt wind maar ook huiver door mijn lijf dat beklijft.
Ik voelde schaduwen niet van hier.
Is het een onzichtbare kou die als front…
Geheim
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 92 Het is verwarrend om geheim te zijn
Ben zo dichtbij en moet weer weg- niet nu!
Waar te blijven
Ik mag er zijn maar mag niet gezien…
Als je ooit vertrekt
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 58 Ooit komt die ene dag, die ene
waarop haar ochtend niet meer aanbreekt,
de dag waarop men wellicht niet schrijft
waar jij of zij op dat moment verblijft.
Laat de hemel dan alstublieft staalblauw kleuren,
de lavendel en de seringen die dag extra geuren.
Ik weet echter zeker dat je dan nog ergens elders bent
juist die dag je moed en kracht voor…
Het hoeft niet zo te zijn
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 57 Ik ken dat niet, dat mij vervelen,
ik schuifel tevreden de dagen door
ga er met een blij gemoed toch altijd voor
al ken ik ook intens verdriet vergeet dat niet.
Verdriet zo groot als een graf of volle urn.
Ik heb menig boom aangeplant vanwege
de slagregen die ons deel waren in leven voor even
maar mij echt vervelen, dat gevoel ken ik niet.…
He, rooie, vuurtoren, stoplicht
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 69 Er daar stond hij, de junior
een mooie jonge man
met krullend rood haar
en een verzorgd rood baartje
ik was op slag verrukt
ik zeg niet verliefd
dat wil ik als senior niet meer
maar wel verrukt, verrukkelijk
we spraken wat woorden
en ik zag hem blozen
dat zit daarbinnen wel goed
dacht ik mezelf kennende
want ik was ook rood
roder…
Schreeuwen en gillen
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 118 Ik zou willen schreeuwen,
Ik zou willen gillen.
Alles eruit.
Zodat ik dit alles niet meer voel.
Zodat dit gevoel weg is.
Maar ik doe het niet.…
Bang
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 120 Ik ben aan het huilen,
De tranen rollen over mijn wangen,
Maar ik blijf stil.
Ik ben bang dat mensen mij ontdekken.
Bang dat ze de ware ik zien,
Bang dat ze me een watje zouden vinden,
Bang dat ze een mening vormen,
Dus ik blijf stil…
Gal spuwen
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 104 in kleine porties
is het beter te verteren
je zou stikken in een bord vol
het smaakt bitter
als uitgekotst gal
resten in de put
moeten met grof geschut
worden doorgespoeld
dat is al
ik hoef niet meer…
Fysisch hart
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 39 Het hart puur als orgaan
Breekbaar door het lichaam
Beschadigd door de jaren
Gekwetst door groei en teer geweld
Als het hart slechts een orgaan was
Was de ziel niet meer dan lucht
Een afwijking van de hersenen
Een hart dat niet te kwetsen is
Door ander trauma dan fysiek
Is een hart vrij van interne ruis
Geruisloos pompt het voort
Onbetwist…