inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 82.150):

Alsof

Alsof ik een nieuw kind
worden kan,
dacht ik even
door zoveel massages
in dat donkere hol op koude tafel
maar door stevige handen
doorbloed en gekoesterd.
Warme olie als strelend
mijn voorhoofd,
mijn denken,
me zacht makend
waardoor ‘k weg even.
In de kist
de opkomende warmte
tussen latjes voel dagen
die me insust opnieuw
en opnieuw

Als klaar en bij ‘t eten
de Swami ons toelacht
met humor en rust
ben ik erbij weer in zonlicht
niet goed wetend
hoe overeind,
nadat op een traptrede gezeten
‘k me oud voel
tussen deze mooie jonge mensen
die een stoel voor me afstonden

Schrijver: Ralameimaar, 19 januari 2024


Geplaatst in de categorie: emoties

2.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 98

Er zijn 4 reacties op deze inzending:

Naam:
Beau van Zweymeltael
Datum:
19 januari 2024
Nou, "in de kist van welgeteld zes latten"
Dat leek mij wat voorbarig voor Rala
Dus dacht ik, voor ik zèlf tot stof verga
Dat het een vliegtuig was en geen doos watten

Met hemelse en tibetaanse bellen
Die over himalaya's pieken schellen...
Naam:
Ralameimaar
Datum:
19 januari 2024
Dank KarelMaria.
Max, Beau wil altijd grappig zwijmelen, als die daar happy van wordt, mag
Naam:
KarelMaria
Datum:
19 januari 2024
Aangrijpend mooi gedicht,Ralameimaar!
Naam:
Beau van Zweymeltael
Datum:
19 januari 2024
'k Weet ook niet hoe 'k opsta
Met m'n kop in de kist
Ben 'k een piloot of
Gezagvoerder
Kwasi happy als swami
die geen hond mist...

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)