569 resultaten.
Waar tijd en eeuwigheid elkaar beroeren
poëzie
3.0 met 9 stemmen
2.619 Waar tijd en eeuwigheid elkaar beroeren,
Worden de sterren in de nacht geboren,
Vuurbloemen die de rijzendranke roeren
Van donkre aardtochten naar Gods ooglicht boren.
En waar de heemlen van voor Hem vervloeren
Tot glazen glansbaan eindelozer koren,
Lijnen der stelslen weemlende contouren
Door 't klaar kristal donkervermoede voren:
Door…
Schoonheid van de maan
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen
269 Hoe ik in de ban ben van de schittering van de maan
die met haar lagen gesluierd zilver golft tussen hemel en aarde
waar zij ook haar zachte toetsen laat afdrukken op een klein stukje huid
Een onverwachte verschijning die mij wakker houdt, nacht zonder slaap ontwaakt.
Ik raak haast bedwelmd door haar parfum terwijl mijn
gevoelens zich laten meestromen…
Het kwartier
poëzie
3.0 met 13 stemmen
2.110 Toen viel een gat in mijn droom
En een koele klok sloeg het kwartier
Door de zwijgende nakende nacht,
En ik voelde mijn ogen wijd open -
Die zagen stil
In de nacht.
Maar ik lag in een doodstille kuil
En ik keek in het donker heelal,
Verwonderd en wakker, naar het geluid
Van het eenzame koele kwartier -
Dat al zweeg
In de nacht.
En…
In de wolken 2
gedicht
3.3 met 14 stemmen
8.262 Vreemdeling, wel eens voortvluchtig
in dit land teruggekeerd.
Het vaderhuis een aandenken,
de vaste aasplek van de tijd.
Maar vertrouwd met de worg der stervenden
ben ik niet anders dan uw geest
op zoek naar een zwermrijper andere
als de leegte wordt gewijd.
Zo word ik uw drijfanker,
neemt gij de dood niet meer.
-----------------…
Hemelse gedachten
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen
295 Ik zie haar weer staan, de halve Maan
Ook een Satelliet, gestaag volgend haar baan
En daar, haast niemand die het ziet
een Meteoor, verdwijnend in het niet
Vreemde krachten trekken er in het Heelal
Krachten die wij niet kennen, en er nooit aan wennen
Het Heelal, waar je ook kijkt, Sterren zie je overal
Ze leven…
Brug
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
338 De puzzel past
Het labyrint en haar middenpunt
Een last
Of lust
Een brug verreweg
Gevels en grachten
Een mus in de heg
Nachten gelachen
Misschien schrijf je betere gedichten
Triest en aan t'hikken
Maar het leven kan verlichten
Af en toe slikken
En verder
Halleluja
Ja
Graag
Aldus de herder
Verder en
Fier…
Simpel
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
231 Hoe simpel kan het zijn
Geen omwegen
Geen pijn
O Bodhivasta fout geschreven
O dichter van lotje
Geen staart noch knotje
Alles beklijft maat
Hoe graag je ook raakt
Zo is het gemaakt…
Sterren tellen
netgedicht
2.0 met 2 stemmen
271 Wilde ze allemaal tellen
maar kwam niet verder
dan ongeveer 2020
toen gaf ik het op…
Zien
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
236 Ontstonden ogen toevalig?
Als resultaat van evolutie,
zoals Darwin dat beschreef?
Werden dieren daarna bewust,
van kunnen zien?
Als ongeluk?
Ontstonden ogen als bedoeling?
Als behoefte in ons universum,
van iets dat bewust wil zien?
Kennen wij mensen de antwoorden?
Dat geloof ik helemaal zeker,
voor zover ik dat als wonder,
met één oog…
Ons heelal
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
226 Laten we ons eens levendig voorstellen,
dat we samen met al wat leeft,
mysterieuze antennes zijn.
Van onze cosmos.
Dat we samen open ogen zijn.
Van onze wereld.
Dat we hier op aarde werden geboren,
om door het toeval uitverkoren,
waar te moeten nemen.
Om alleen maar bewust te zijn.
Om mogelijkheden te zien.
Om samen bij te dragen.
Aan…
Mind blowing
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
207 Eens was er niets
behalve iets
dat alles bevatte:
het Kosmisch Ei.
Met een oerknal
knalden ruimte en tijd
de leegte in:
Ginnungagap.
Sterren ontstonden,
energie, materie,
donker of licht:
Jin en Yang.
Zwarte gaten
vormden wormholen
naar parallelle universa
elders.
De mens,
denkend nietig klompje
sterrenstof in de goldilockzone…
GEMIJMER
poëzie
3.0 met 6 stemmen
1.522 Schoon de dag nog marre
Schittert door 't azuur
Vast der avondstarre
Rozenkwistend vuur:
Hoe zij liefdes wassen,
In 't ontwaakt gemoed,
Ons door haar verrassen
Laai aanschouwen doet!
Treffend toch gelijken,
Zusterlijk, ze elkaar
In 't wedijv'rend prijken
Met een glans zo klaar:
Dat tot zegepralen
Beider gloor volstond,
't Minnen…
Ochtend
gedicht
3.1 met 14 stemmen
9.318 De dag ontvangt mij met zijn zichtbaarheid.
De bomen staan in een nadrukkelijk licht.
Ik zie de bladeren afzonderlijk
en tussen hen fragmenten van de lucht.
Ik voel hoe mijn zelfstandigheid verloren gaat
en dat er nauwelijks verschil bestaat
tussen mijn ogen en het licht.
--------------------------------------
uit: 'Ik kijk naar de wolken…
De geuren en van linden en van coniferen
poëzie
2.8 met 10 stemmen
1.474 De geuren en van linden en van coniferen
Verblijden andermaal het ongeschonden hart,
Dat, door een lange tijd van lijden en ontberen,
Op juiste wijze werd veredeld en gehard.
Aldus geniet ik alle gaven dezer aarde,
De goede spijzen en vooral de goede wijn,
De rozen en de druiven tieren in de gaarde
En kweken vreugd en lust, die onvolprezen…
Behalve een engel
gedicht
2.8 met 25 stemmen
10.420 Behalve een engel
valt alles wat men omhoogwerpt
weer op de grond
weer op de grond
valt alles wat men omhoogwerpt
behalve een engel
-------------------------------------
uit: 'begrafenis van een keerkring
gevolgd door eight love-poems', 1953.…
Het zogenaamde niets
netgedicht
4.0 met 4 stemmen
284 Het zogenaamde niets
kennen we als leegte.
Leegte als onmogelijkheid
waaruit wat mogelijk is ontstaat.
Zoals onbewuste dromen komen,
in het holst van de nacht,
en als sterrenlichtjes verder gaan.
Zoals mensen die plannen maken
en plannen in vonken op zien gaan
in het zogenaamde niets.
Het niets dat bron van leven is.
Het niets dat als…
Nacht
poëzie
3.3 met 35 stemmen
6.498 Niets dan de wijde,
de grote rust:
eenzaamheid zachtjes
in slaap gekust;
niets dan het sluimren
van 't levend Al,
dat straks weer de ogen
ontsluiten zal;
niets dan de hemel,
die ogend waakt,
zolang lome aarde
het waken staakt;
niets dan wat wijde
oneindigheid,
in Nachts zachte armen
rustig gevlijd.…
Afgerond
gedicht
3.0 met 15 stemmen
7.305 maan schuift in haar laatste opus
in c
in do dus
serenadeboogje in een zwarte plas
piano
wat ooit forte was
spiegelkomma aan een hoog plafond
straks
weg en afgerond…
Geven om is niet meer voldoende
netgedicht
5.0 met 1 stemmen
228 Ik hoop dat het nog lang zal duren
lang zal duren voor ik ook stilte voor haar word.
Het verstand gunt ons vast die vele liefdevolle uren
maar met woorden van troost schiet ik nu te kort.
Al vindt ook zij nog steeds liefde en ook geluk in dingen
zijn wij niet de enigen die wakker zijn in de rozentuin,
ik zou nu over die broze bloemen en sneeuw…
De wind swingt
netgedicht
5.0 met 2 stemmen
239 Hun kleine anemonen kopjes swingen heen en weer
steeds weer met hun dunnen lijnen op en neer.
Met enorme kracht brengen ook de bomen
de bomen op het talud hiervoor hun pracht.
Met een onverbiddelijkheid was het weer tijd
de ochtend te laten gloren als herboren.
Bomen spreiden hun armen de takken ferm en fris
het groen wil dansen als ballerina…
Apollo's Zonen
netgedicht
2.0 met 1 stemmen
265 "Nevelen en Pilaren"
Leonardo da Vinci
ontwierp instrumenten
zonder hulp van het glas
Homo Universalis
Onderwierp ze
aan experimenten
als in de kosmos gedacht
Aërodynamisch
berekend op snelheid
en weerstand, gewicht
en op kracht
Als vader van vluchten
naar interstellaire
galactische wegen
stond hij aan de basis
Homo Universalis…
Samen naar de sterren kijken
netgedicht
1.8 met 4 stemmen
231 De nacht langs het sparrenbos
Herten treden uit
De maan en sterren boven ons
Een laatste roodborst fluit
Je voelt je op elkaar aangewezen
Samen heb je de nacht geprezen
Het schouwspel vanuit het heelal
Maanlicht boven het dal
Schimmige contouren van wilde zwijnen
Een das die de velden in zal verdwijnen
Je voelt een hand
En brengt elkaar…
voor nu altijd
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen
392 wat stil is
maakt groot
wat groot is
maakt bang
bang
in de stilte
gevangen
verstikt verlangen
wat kan ons
nu nog vangen
bang
te verliezen
te moeten kiezen
tussen nog slechter
of slecht
wat is er
echter dan dit
als stilte omarmt
liefde verwarmt
troost
ontvlamt
laat dat
voor nu
en altijd
zo zijn…
Horizon
netgedicht
3.0 met 3 stemmen
265 Als een ritssluiting
trekt de bomenrij
een route voor mij open
wegbelijningen zie ik
de horizon in lopen
en landen die aan weerszijden
draaiend langs me glijden
wolken in de blauwe lucht
dat is pas autorijden.
Gaandeweg
wordt de hemel vaal
de bomenrij schraal
het land aan weerszijden kaal
echter ongestoord
gaat de wegbelijning voort…
Sterrenkunde
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
221 Herenig mij met
Catherine Deneuve
zodat wij stralen...…
E.T. als Homo Deus
netgedicht
4.3 met 3 stemmen
278 Er zouden zich nog ergens in den vreemde
aan de buitenranden van het Al
met regelmaat ontdekte en vermeende
planeten voordoen tijdens Sterrenval
Het heeft mij dikwijls als niet-ingewijde
bevreemd hoe licht de kosmos zich verwijdde
wij wachten nu al lichtjaren op tijden
dat ons de Homo Deus zal verschijnen
E.T., van de planeet Extraterrestra…
Ochtenden II
gedicht
3.5 met 42 stemmen
14.150 Je vraagt je af
hoe machines werken
Seizoenen samenvloeien
en je zonder moeite
een ander straft.
Hoe er werkers staken
en de dieren doen.
Hoe iets zondermeer
niets betekent.
Hoe mensen eten en slapen
kinderen van huis gaan.
Hoe rozen verwelken.
Je vraagt je af
hoe machines werken.
----------------------------------
Uit:…
STERREN
poëzie
3.7 met 9 stemmen
2.496 O de heilige onsterflijke sterren,
hoog boven mijn sterfelijk hoofd,
Waar 't geloof met zijn kindervertrouwen
mij een hemel eens had beloofd,
als deze ogen zich sluiten voor eeuwig
- en dit lijf wordt ten grave gebracht, -
o de stille onbegrijpelijke sterren!
o 't mysteriënheir van de nacht!
Lief, de dag is zo druk en zo nuchter,
zo…
Ongelovelijk
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen
288 de wereld houd je staande
let maar eens goed op
luister je nog wel
luister toch
ik hoor het hem nog zeggen
zo uit het blote hoofd
tegen al die mensen
waarvoor hij met zijn woorden vocht
zelf ga ik richting een voldoende
schat mezelf niet in
ik hou mezelf staande
net zoals de wereld is…
Wij
netgedicht
1.0 met 1 stemmen
210 In den beginne is
heel ons bewustzijn
al.
Wij zijn getuigen.
Wij transformeren.
Wat wij wij noemen
komt en gaat.
Wij zijn alles.
Wij zijn niets.
Wij zijn al wat was.
Wij zijn alles wat bestaat.…