Alle inzendingen over OR landschap OR blaadjes

de fletse zon hangt tussen het grauwe wolkendek en de grijze zee een kracht die geen lawaai maakt keert het donkere hart naar binnen onder een glazen stolp het stroperige gevoel niets dan wachten in de verte vogels als kleine stippen zoekend naar al het eetbare…

Kijken hoe het licht wandelt over het land met de schaduw aan de hand hoe de ruimte vorm krijgt van zien --------------------------------- uit: 'Tussen zon en maan', 2002.…

Ik wens je een landschap, zo compleet dat ik er haast niet ben, dat jij bemint en ik herken, waar ik de weg nog weet. Onder de grote varenblaren die hier lang geleden waren wijs ik je de bloemen aan die ook niet meer bestaan. Dan sta je stil, knijpt in mijn hand, en roept: Waarachtig! Daar!…

landschap het constant golvend blauw en grijs belijnd door steeds weer wuivend groen ruw onderbroken door puntig witte vlekken tikkende touwtjes tegen een verticaal het altijd stromend water naar het laagste punt strak overtrokken door een gebogen horizontaal stevig ondersteund door sterk betonnen palen schitterend belicht door…

0, verre beemden, draagkracht mijner vreugde. Er staat een reiger met mijn blik te staren: Een visser schrijft de lijn der piramiden En knielt voor zoete Boeddha, nu hij inlegt. De Griekse krekel des te luider roept, Nu 't christlijk vesper de avondkerkklok luidt. Eens leg ik af de oogopslag der ziel.. 'k Reik u de hand, mijn allerschoonste…

vogelgeluiden in vreugde de leegte van dat landschap vullen stap voor stap…

-------- -------------------- grutto waadt door groen in de verte woedt de stad onhoorbaar vliegtuig -------------------- --------…

onder slapeloze wolken kermen de takken van twee oude eiken over blauwe velden roept een bange vogel ik denk aan de zachte sporen van woorden die jij naliet in het landschap van mijn hart…

losgekomen van de wal word ik zoveel zachter geen kind zo aanwezig als het kind dat er niet meer is betoverd door het licht het diepe blauw altijd het geluid van water en wind losgekomen van de wal alles glanst als ik loslaat geen landschap eerder een visioen als ik loskom van de wal…

Alleen wij In de nacht Donker Harde grond Zachte blaadjes Jouw lijf Op het mijne Jouw gezicht Boven het mijne Zwevend Je ogen Samengeknepen Je mond In die lieve Glimlach Je hand Die een haarlok Van mijn gezicht Wegstrijkt En mijn wang Streelt Aait Zachtjes Lief Je bent lief Fluister ik De lieve glimlach Wordt breder De ogen…

In de herfst van je leven zullen de blaadjes altijd vallen al zullen het bij de kerels wel eens groene kunnen zijn!…

Gewend aan het rumoer Van alle dag, dat het Vrije denken zo vaak Overstemt en me ongewild Meeneemt naar onbestemde Verten waar ik helemaal Niet wil zijn, Is daar opeens Een zacht geknisper Van blaadjes die hun verhaal vertellen Met een kracht Die in al zijn teerheid Deze trein, en het hele spoornet, Welhaast tot stilstand…

De blaadjes buigen hun zilver naar het zonlicht: de boom vol manen.…

Herfst heeft zijn intrede gedaan dat is duidelijk, oh ja je ziet de blaadjes vallen gaan tollend om hun as ook nog.…

ze maken aldoor steeltjes met dertien blaadjes aan deze boom -…

gekrulde blaadjes van de krentenstruik geven hitte een gezicht…

met groene blaadjes glimt de roos mij tegemoet het is winter -…

een herfststorm steekt op als het niet regen regent regent het blaadjes…

Het tuinpad vegen: blaadjes verdwijnen; nog meer komen er weer bij.…

De kale takken kijken triest naar hun blaadjes  die gevallen zijn…

ik zag een landschap en schreef het zwart op wit nu heb ik een landschap maar het is er niet ik zag een doek vol eenvoud en oorsprong over de seizoenen een landschap vertellen over de onmacht van een dichter…

Wanneer de blaadjes vallen worden mensen lankmoedig het rood-groene tapijt wat geurt naar herfst roept weemoed op maakt mensen depressief Wanneer de blaadjes allemaal gevallen zijn, zijn er vele mensen, die niet meer " onder ons zijn" door de herfst, sloeg de weemoed en depressie toe Genadeloos.…

Als bloedkoraal zo rood Druppels Als tranen op de blaadjes Glijden langzaam omlaag Zacht op moeder aarde Zonnestralen Op moeder aarde Zullen deze druppels van tranen Verzachten en verdampen Dan bloeien deze rozen Als bloedkoraal zo rood En wijken de blaadjes En leggen hun hartjes bloot…

Verlegen blaadjes Reikhalzend naar licht en zon Bestaan in schaduw…

de winterjasmijn laat 's zomers blaadjes vallen herfstaankondiging…

Vluchtende blaadjes werpen hun ketenen af eeuwige vrijheid…

teerwitte bloesem blaadjes spellen verhalen ontluikende groei…

als fluweel zo zacht de pas ontloken blaadjes van de oude beuk…

Hoe ouder de boom des te blijer en malser de blaadjes in mei…

blozende blaadjes knisperen wat verlegen tussen flarden mist…