10145 resultaten.
Gesloten boek
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 323 een moeder verloren
een oud kind teruggekregen
we zijn als twee kinderen
zonder levend verleden
rondtastend in het nu…
gisteren spookt door mijn hoofd
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 396 geen voltooid
verleden ooit beloofd…
Mijmering
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 463 De gevierde vreugde;
verloren, vergaan.
Verwenst verdriet;
verleden dat blijft staan.
Terug is de ratio,
gepaard met de zucht.
Nieuw geboren ideaal,
verworven klucht.
Als merk gebrand,
herinnering die blijft.
Verloren geluk,
dat nog steeds beklijft.
Kapot - gebroken - stuk,
bewust, niet bewust.…
Nieuwe morgen
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 597 ik heb bemind in armoede van
hebben en groeipijnen van zijn
liep vaak verloren in de doolhof
die het leven als verleden tijd
in gedachten achterliet in ouder
worden kwam eindelijk de rust
wat ik heb en wie ik ben vloeien
naar een nieuwe morgen als een
bron die naar de monding vliedt…
opgegeven
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 402 in doffe ogen
huilt zijn verleden
verloren dromen
eens beleefd
een blik vol vragen
toekomstgericht
zijn er nog dagen
die pijn verlicht
waar vindt hij hoop
de lach in het leven
wil hij zijn dromen
nog toekomst geven…
Tegenstrijd(ig)
hartenkreet
3.0 met 17 stemmen 2.126 Rechtop staand in het heden
waarin je jezelf bent
Littekens van het verleden
soms een pijnlijk moment
Even verdwalend in mijmeringen
toen een verloren blik
Bewuste keuzes, nu herinneringen
twijfel voor (g)een ogenblik!…
Nieuwe Hoop
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 207 Voor elk verleden
een nieuwe tijd.
Voor elke verloren liefde
Nieuwe hoop.…
Rotterdam
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 315 en als ik dan
mijn stad
zo zie
skyline
flats kantoren
voel ik mij even
als verdwaald
verleden
is verloren
geen school
of straat
waar ik ooit
heb gespeeld
groenteboer
of kruidenier
mijn stad
nooit meer
zoals het was
alleen
herinneringen hier…
Verleden tijd
netgedicht
4.0 met 25 stemmen 29 zoals gezelligheid
geborgenheid en
naastenliefde die
vrijwel verloren
zijn gegaan…
Prille liefde.
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 292 Toen samen met jou.
Rode lippen, gras zo groen.
Zorgeloos die tijd.…
lichtjes
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 787 Blaadjes die vallen.
Bomen worden kaal.
Straten worden donker.
Laatste granen gaan door het gemaal.
Het gras wordt bruin en rot.
Donkere dagen komen eraan.
Traditie getrouw doet een ouder echtpaar de lichtjes aan.
Samen voor nog heel even...
lichtjes hebben helaas ook niet het eeuwige leven....…
Doos vol Liefde
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 624 Ik had een doos vol puin op zolder,
een doos vol prul, versleten door liefde.
Na jaren twijfelen bracht ik het weg,
nadat ik er in mijn gedachten;
‘Neem het alsjeblieft mee!’ op had geklad…
Ik leverde het af, mijn doos vol liefde,
de anderen keken er vol bewondering naar.
Naar Mijn Prul.
Mijn Liefde.
Met lege handen ging ik terug naar…
Verleden
hartenkreet
5.0 met 2 stemmen 218 Soms krijgt verleden
een staartje ....
Sinds we in elkaar 'wonen'
zijn we nooit
verder dan
een hartslag verwijderd
van de ander
dat is houden
van elkáár…
mijn pakhuis
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 343 De slaap is een schurftige bedelaar
steeds minder vaak vindt hij de weg
naar mijn deur bang als hij is
van mijn grijnzende honden, zie ze snokken
aan hun roestige ketting
Ik nam een kijkje in mijn pakhuis
van klein ongenoegen en groot verdriet
haalde wat rag weg en zag
wat kasten op een kier, de jaren '90
maakten goede sier....
en toen…
Gouddraad uit vlas
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 196 Het liefste van voorbij
is zo verweven
door mijn leven
als een bundel gouddraden
verkregen uit het vlas
het voelt nog steeds
zacht strelend
als zoete bloemengeuren
in een zomerlied
die mijn dagen doen kleuren
dat helend
opklinkt uit verleden
hoe intens
onze liefde was…
Nooit meer slaaf.
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 201 Reeds lang
diep in de schedels gevallen ogen,
gebroken ruggen,
vergane oren,
zullen niet meer zien,
niets meer voelen,
nooit meer horen.
Laat staan spreken.…
tevergeefs
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 527 mijn ogen sluiten
en zien in het donker
helder mijn schaduw
gekromd passeren
achter betraande ruiten
mijn stem stokt
de keel verengt
als ik mijn handen
wil strekken
naar het verloren
verleden
tevergeefs
de tijd
heeft een
blind paard
bereden…
Lenteknuist
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 376 Verloren handen
vinden morgen
in een licht
ontwaken
onzichtbare sterren
beroeren vluchtig
mijn jouw lijf
op voorbij
nooit meer verblindt
wordt vandaag
een toekomst briljant
verstrengeld verleden
schrijft sprakeloos
van plus naar minnen…
Verleden tijd
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 744 Maar niet verloren.
Verkeerd; gecommuniceerd.
Van fouten geleerd.
Beslissingen genomen.
Angst voor de toekomst.
Maar vol goede moed.
Geen spijt van het verleden.
Spijt van de toekomst?
Plannen gewijzigd.
Wegen gesplitst.
Verstandig of dom?
De tijd zal het leren.…
verzonken dagen
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 389 van die dagen uit een grijs verleden
die hem zo nu en dan nog onderhuids
betasten bij vlagen strelen
van die dagen die hem soms nog laten
verwijlen in verloren jaren die zijn
bestaan ooit met fierheid kleedden
van die dagen die stiller en eenzamer
worden, geen uitzicht meer baren
gaandeweg zonder hem verglijden…
Namen, namen, namen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 177 Kijk, hier zwijgt pieterman nu als het graf
Danst liever met de kinders voor de ramen
En spelt - op afstand - buitenlandse namen
Alichoa, Far Ör en Sönke Drav
Waar zijn Endymia en Rosamunde
Roskilde, Haviland en Erdoman?
Ik wou dat ik hun namen nou eens kan
Reproduceren, 't lijkt wel Volkenkunde!…
Spraken verloren woorden
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 200 heb stenen geraapt
op onbegaanbare paden
om hun vorm en kleur
ze spraken me aan
warmden mijn hart
met energie uit verleden
ik kende de grond
zocht leeftijd en naam
uit de historie tot heden
het verstaan van elkaar
werd uit magie geboren
zij spraken verloren woorden…
Juweel
netgedicht
5.0 met 36 stemmen 810 Vanuit ons verleden
kleurt alles rijk hoe ik jou heb gezien,
een verloren geraakt juweel
omgeven door bemind groen
met daaronder de kleuren van toen,
ik bewonderde je aanblik
meteen op het eerste gezicht,
echter niet de gesloten luiken
die jij mij gunde nadien.…
Lieve gazelle
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 12 Schrijf me, maak me blij
wees een engel, jij
zet je liefdespijn
liever niet opzij
Onze liefde blijft
wij zijn één en vrij
onderga het, dan
gaat ze nooit voorbij
Altijd weer zul jij
Zywa zijn voor mij…
Eerste stap ....
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 1.177 Misschien verloren voor de toekomst
vergeet ik het geleefde verleden
en zoek mijn weg naar de overkant
daar waar het licht op mij wacht
en mij zal begeleiden naar mijn
eeuwig zijn, vrij van gedachten
over liefde en haat, zonder pijn
en verdriet, begeleid geven
maar ook ontvangen mijn
eerste stap naar vrijheid…
enkele reis (2)
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 667 niet om het verleden
maar de toekomst
waar wij naar op weg zijn
wat is geweest blijft hangen
in het bagagenet van het geheugen
je torst het mee zolang je het
met verstand kunt dragen
mocht je het ooit verliezen
dan is alles verloren...
ben jij de reiziger met oponthoud
die wacht op iets waar
jezelf niets meer van weet…
Toeval lacht
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 163 in hoeken
van de eeuwigheid
ligt de tijd te rusten van
zijn reis op zonnewind
in de luwte
van niet gebeuren
stapelt mogelijkheid
zijn kansen op
toeval lacht als
teruggaan in verleden
onverhoedse
perspectieven biedt
om alsnog
verloren tijd
weer in te halen op
de weg naar eeuwigheid…
'Hulpeloos'
hartenkreet
3.0 met 14 stemmen 1.379 uit het verleden,
waar botten kraakten,
mensen leden,
'Maar niet hier;' Zei ik,
'en niet meer daar,'
opzoek naar redding,
weg van het gevaar.…
Verwerking
hartenkreet
4.0 met 39 stemmen 2.254 Verloren in emotie,
enorme verwarring is ontstaan.
Totaal lamgeslagen,
in volledigheid ontdaan.
Woorden ze verstommen,
diepe onrust binnenin.
Verwerking van het verleden
en dit is nog maar het begin.…
dingen (thema gedichtendag)
netgedicht
3.0 met 23 stemmen 1.079 het leven in duizend dingen verborgen
ze nestelen zich in hoeken
om ook weer uit te verdwijnen
als een hond blaft het naar mij
ik neem geen nota om alles te onthouden
mijn dingen vliegen ook weer uit
als een wild konijn
ontglippen ze in alle onzekerheid
het verdwijnen bevrijdt me
van mijn verleden
van dingen die voorbij zijn
en verloren…