Alle inzendingen over 7

Ik zou het nog graag Maar kan het niet meer zeggen Hoeveel ik je mis…

de ellebogen vormen visitekaartjes bezoek ongewenst het branderige gevoel maakt krabben onafwendbaar…

er dwarrelt nog goud op takken sluimert naaktheid in haar nevelkleed…

Mijn moeder is mijn naam vergeten, Ze roept me niet meer voor het eten. - naar Neeltje Maria Min…

zo werden stappen gezet in ginds verijsde jaar maar het brandpunt kwam tenslotte dichtbij ons te liggen o, onvoorziene toekomst die het tempo bepaalt wij voorvoelden de storm en een pad zo veel smaller dan we ontwetend van elkaar op stippellijnen hadden uitgezet te langzaam gingen we maar tenslotte trots moet ik nog van liefde spreken…

met je armen wijd draai je rondjes, stopt en valt de wereld draait door…

de aarde staat met wapens overvol hé wereld hoe haal je het in je bol…

Vroeger was het tuintje onverzorgd toonde fust en lege flessen en men wees met uitgestoken vinger Heden zijn de tuintjes goedverzorgd zonder fust of lege flessen de A.A. wijst met opgeheven vinger…

gewapend met graafmachines is het gevecht losgebarsten omheining is niet meer of wordt uit de grond getrokken om de kustlijn te beschermen tegen wind en zeewater mensen worden gezandstraald terwijl zij zich een weg banen tegen de wind in, zand zit overal mascara loopt uit golven beuken op de kust knabbelen zand van het smalle strand…

Met de lente wil je liefhebben, warmte voelen op je lijf en je ziel, alles zo graag weer opnieuw de geuren hemelse kleuren intensiveren jezelf uiten tegen iemand iets zeggen of praten En toch.... toch kun je 't ook laten En gewoon stilletjes gelukkig zijn in jezelf…

Het kruisigen van brood En water, melk en honing, Sprekende val tot de rots, En keer, tot de zee, die valt, En beukt, en neigt, en breekt. Ook ik ben de zee, en ik zwijg Want ik ben de wind, en ik Opteer want ik ben het land, Droog, nat, oorlog, winter. Honger en gebrek, twijfel En blindheid, ik ben melaats, Toch ontstaat het…

het hongerige badeendje dat stiekem snoepte uit het potje groeihormonen van zijn fitnessbaasje en nu flink opgeblazen de wijde wereld verkent…

laat ons staren doorheen haar en huid; we zullen elkaar ervaren zie mijn open ogen; heb mij lief met mededogen…

zij respecteerde naar de letter de voorgeschreven omgangsafstand, maar heel haar lijf zat vol met ingebeelde illegalen. 7. foto’s van de privéstranden onthulden hoe de elite er schaamteloos flaneerde: met naakte mond en hand in hand.…

(de dorpsgek) je ziet ze frequent 'zonderlingen' die consequent in eigen wereld leven maar nergens zoveel als in Frankrijk je hebt er daar beslist wel eens één ontmoet in een dorpje in de Ardeche "au centre de village" waar hij een betoog houdt voor zichzelf bijvoorbeeld St.Jean le Centenier(7-6-'11)…

Het Stedelijk Museum gaat weer dicht Al eerder was het 7 jaar gesloten Verbouwinkje, maar niet echt opgeschoten De opening is mijlenver uit zicht Er wordt voortdurend maar wat aangeklunsd Dat blijkt in Amsterdam totaal geen kunst. ---- Na een tijdelijke openstelling voor publiek, gaat het Stedelijk Museum…

Door een wind die,in de loop van dag aanwakkert tot windkracht-7 Het brengt leven.... over het water aan oever en wal Wij wandelen naar het later 'n schijnbaar niemendal De wind eerst tegen dan in de rug naar ons thuis, terug.…

Op zoek naar teven vond hij de dood hij werd geen 7. Die zoveel gegeven en gegraven had groeven we en veel te groot een gat: wat zo’n beest toch met je doet. Ik hield me goed totdat de rulle aarde toegedaan we akelig alleen op huis aan hond en tranen lieten gaan.…

Er was eens een boerke Getrouwd met een boerinneke Die heel veel hield van minneke Dus kreeg ze 7 meiden op een rij En daarmee was haar man Bastiaan de Guyt werkelijk ook duvels blij Hij had voortdurend ene glimlach op de snuit Als hij met anderen over deze dochters sprak Want ‘t was me wel mirakels heerlijk Hollands fruit Der kwamen vrijers…

Toen ik ‘m voor het eerst zag keek ik met de ogen van een kind Ik vond het de allerliefste vlag en telde 7 hartjes in de wind Maar nee, die hartjes in het rood bleken pompeblêdden in het Fries dorre bladeren uit een vieze sloot het had voor mij iets tragisch Maar nu zie ik het toch haarfijn want door een allerliefst grietje weet ik dat…

Zon tovert tot in de kruin het blad tot blos het geel tot goud Het klatergoud valt op paden spelenderwijs Kinderen maken -zonder enig gevaar- een najaarsreis Door het land der dwergen-7 zo ze willen- het pad eeuwenoud Voert langs paddestoelen blijft begaanbaar voor schuifelende kindervoetjes Schuilen in verwondering onderdak…

Top-10 Netgedichten 1. de Fladderende schoonheid 2. is zonder woorden 3. met Apotheose 4. en zielenpijn Afscheid van een vloer 5. op Zomerse zondag 6. te Benaderen 7. door hartstocht omgeven 8. tijdens Boeket voor een stervende 9. welke Soms 10.te vinden is langs het tuinpad.…

(Varianten: 7, 8 of 9 lettergrepen; de laatste variant is wel heel zeldzaam.)…

Terug in de tijd, gaan we geen van allen dat is maar beter ook misschien ‘t zou ons niet eens bevallen of zou men ‘t graag willen zien? Mensen die werken, buiten de deur ondervinden in elk geval op zeker en gewis geen hinder van enig sleur dat heb ik in ‘t geheel niet mis! Vijf dagen werken voor een baas omdat er brood op de plank komen…

Samen kozen wij de steen, die nu jouw laatste rustplaats siert. We kozen voor doorschijnend blauw, doorschijnend als het water, waar je zo van hield, met groen gesierd. Het zachte groen, van riet, zoals het in de lente groeit. Met hier en daar een rode bloem, die aan de oever bloeit. Twee kleine vogels, kijken neer, naar waar jouw naam…

Maak je eigen beeld van de dag. Schilder het als romantiek, als jouw huis. Kleur het nu als liefde nu de lucht nog wit grijs nog niet Valentijnsachtig of zomers korenblauw is met witte wattenwolken. Schilder verdraagzaamheid als bloemen ogen zonder de angstblikken van ooit toen berooidheid een voorpaginawoord was. Wat wens je immers nu halverwege…

Gij hangt tussen het naakte hout met bebloed hoofd en open wonden vreselijk geleden voor onze zonden wordt het op aarde donker en koud het dondert en bliksemt, de aarde beeft de mensen zien de tekens en worden bang de lijdensnacht duurt verschrikkelijk lang - had Gods zoon toch tussen hen geleefd? zij horen Hem in gesprek gaan met Zijn vader…

Van stomme schepselen en weet ik geen als bomen, Die onze biddende gedaante nader komen: Wij strekken evenzo ons handen hemelwaart; Maar onze wortelen zijn machtig vast in d' aard.…

Hoe wordt de nacht soms plots een schrik zonder de ragfijne levensdraad te vernielen, in een minutenlang durend angstig ogenblik door de jaren heen eelt op je beide knieën. Zwelt even je hart erg heftig vol ongeduld, is het voorspoed die je leidt, je voorbereidt, blijft je sterk en vol moed met hoop vervuld compleet doorspekt met aangeleerd…

...op 7 september start het programma 'hart en ziel' met Mieke van der Weij voor iedereen die zichzelf en de wereld beter wil begrijpen.…