inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 66.946):

Nachtwaker en die vallende ziekte

Hoe wordt de nacht soms plots een schrik
zonder de ragfijne levensdraad te vernielen,
in een minutenlang durend angstig ogenblik
door de jaren heen eelt op je beide knieën.

Zwelt even je hart erg heftig vol ongeduld,
is het voorspoed die je leidt, je voorbereidt,
blijft je sterk en vol moed met hoop vervuld
compleet doorspekt met aangeleerd geduld.

Al giert de wind en buldert deze zowaar
al gieten wolken water en wordt het later
en later, sloeg zelfs de grond even aan het beven
jij weet al de aanvallen duren soms slechts even.

Soms worden zaken je helder in die nacht getoond
om te koesteren dat je tijd hier in vrijheid bewoond.
Dan wordt je sterker door gedachten die je ontmoet
als een vallende ster als ware kus voelt die groet.

Al zou je gezondheid tomeloos willen begeren
't echte leven ook zo kan gaan, je ferm laten staan
al zou je bepaalde zaken echt liever niet ontberen,
het reikt je ook pure kracht zonder onvermogen aan.

... uit de serie:mantelzorgen 24/7 ...


Zie ook: https://www.facebook.com/...nnemieke.steenbergenspijkerman

Schrijver: annemieke steenbergen, 3 maart 2019


Geplaatst in de categorie: actualiteit

5.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 101

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)