160 resultaten.
Gods aangezicht het is...
poëzie
3.0 met 4 stemmen 711 Gods aangezicht, het is de atmosfeer,
Het zijn de bomen, is der wolken veer,
De akkers en de gronden en de dalen,
De bergen en de schitterende schalen
Der zeeën, waar de zilvervis in school,
Gods aangezicht is in de veldviool,
In struik en plant en in der dieren oog,
Het is Gods beeltenis, die uit de takken vloog,
Wanneer de vogel op…
In de kamer
poëzie
3.0 met 8 stemmen 1.016 Naast de jonge moeder is het kleine
Kindje en het slaapt nu in de reine
Sfeer van lichtlijk-amber moesselien,
Waardoorheen gij nauwelijks kunt zien;
Kindje ligt daar in een schoonheidsdal,
Kindje ligt daar in een wit Heelal
Van donzen dekentjes en kussens puur,
Kindje ligt daar in het morgen-uur
Zijns levens, als een nieuw ontdekte bloem;
Uit…
Wanneer gij niets verlangt, dan zal zij komen
poëzie
3.0 met 3 stemmen 594 Wanneer gij niets verlangt, dan zal zij komen
Liefde, en met haar verenigen,
Zal zich uw wezen, dat haar heeft ontvangen,
In al de kamers van uw denkend hart;
Zij wordt het groeiend weefsel uwer ziel,
De kleur waarin gij ziet naar het heelal,
Zij zelve wordt het wiegende heelal,
Het vochtige, het zich weggevende,
Het in elkander vloeiende heelal…
Hoogste leven is de liefde leven
poëzie
4.0 met 2 stemmen 707 Hoogste leven is de liefde leven,
Liefde is het willig zich begeven,
Naar gemeenschap, om te zijn een deel
Van het eeuwig zingend algeheel.
Liefde is u weten aangedreven,
En u voelen door het ruim geheven
Als een vogel, hij duikt op en neer,
Aan de luchten hangt hij in zijn veer.
Liefde is het onophoudlijk reiken
Naar het onbereikbare…
Eens zal ik redevol zijn
poëzie
4.0 met 2 stemmen 471 Eens zal ik redevol zijn en als gras
Eenvoudig en zo zuiver als het licht,
Wanneer ik wonen zal, in eerbied op
De wijde aarde voor mijn kleine broeder.
Spreek niet van Liefde - Liefde is te veel,
Spreek niet dit tedere oneindig woord,
Dat mij maakt bevende en stamelend,
Spreek slechts van Eerbied - spreek van hem,
Daarvan - wanneer…
Zoals gij, zijn wij blinden en onwetend
poëzie
4.0 met 2 stemmen 507 Zoals gij, zijn wij blinden en onwetend,
Al zien wij in uw duizendvoud' gelaat,
O Liefde, die te vroeg komt, of te laat,
En gaat van waar gij kwaamt, uzelf niet wetend.
Gedachteloos, strooit gij een heerlijk zaad
De winden over, eigen gaav' niet wetend,
En tijd, en plaats, en doel, en wil, vergetend,
Gaat gij een weg, en weet van goed…
AVOND IS HET
poëzie
4.0 met 2 stemmen 393 Avond is het, en ik denk aan allen,
Die verwijderd van mij, en onzichtber
Voor mijn ogen, nu diezelfde avond
D'onbewogene, de stille, inzien.
Langs de bevende, de zacht ontroerde
Luchtspiralen, lopen fijne ritme-
Draden, waarop de gestalten dansen,
Ener teder dromende muziek.
Slechts voor deze die fijn luisteren,
Vloeit de kleurengolving…
VAN DE NATUUR
poëzie
5.0 met 1 stemmen 974 De donkere verroeste blaren maken
Aarde in november weder vruchtbaar.
Alom gespreid liggen de plassen bloed,
De ritselende bloedstroom ruist,
Wanneer de wind de gele bodem veegt.
De bomen worden zienlijk kaal, alleen
De kruinen van de sparren staan nog vol
Van waaiers; fijn gestoken vorkjes aan
Een tak, pluimieren zij omlaag, of kruiven…
De wilde herfst komt langs de velden vegen
poëzie
4.0 met 3 stemmen 491 De wilde herfst komt langs de velden vegen,
De nachten worden jagende, de maan
Heeft haar blauw zilvren wapenrusting aan
En giet een stalen schijnsel langs de wegen.
De mensen worden kleiner; ingekeerd
Tot zich, huivren de smal geworden bomen ;
Hun dunne hoofden, naar het licht gekeerd,
Voelen lichaamssappen worden lome.
Er is een…
SPIJTIG MEILIED
poëzie
4.0 met 2 stemmen 343 Wij hielden d'adem in en zagen uit,
O heilig Russisch volk, zoudt gij komen?
Was dit des Moejik's donkernaderstromen,
Zijn als uit orgel stralende geluid?
Wij dachten, tijd is rijp, het wordt voldongen,
Het Oosten blinkt, een nieuwe mensheid komt,
De wilde Marseillaise wordt gezongen,
Revolutie over de aarde tromt.
Ach, alom niet, gij…
Ontembaar is in mij het wreed verlangen
poëzie
5.0 met 3 stemmen 547 Ontembaar is in mij het wreed verlangen
Als van een tijger, aan te grijpen met
Mijn hakende verstand, het Al, en het te klauwen,
Tot het ligt uitgerafeld voor mij heen.
Maar in het wrede ogenblik, wanneer
De greep, machtig zich uitstrekt naar de zee,
De zon, het manenschild, de ronde luchten
Waarop het wijnrood uit de vaten werd gemorst…
Als gij met uw zingend hart...
poëzie
4.0 met 2 stemmen 294 Als gij met uw zingend hart, ziet naar
De mensen, naar de Zonnen, naar de Aarde,
Naar verschijnselen in het heelal,
Kunt gij alle werelden en mensen
Met uw zingend hart veranderen,
En de zonne maken tot de Aarde,
En de mensheid maken tot een Zon.…
DE VERWORPENEN
poëzie
4.0 met 4 stemmen 928 De verworpenen, die denkend worden,
Zullen ingaan tot een nieuwe dag,
In wier oude hoofd de ogen dorden,
Deze worden blinkend van gezag.
In wier leven armoe heeft gesproken,
Gore stem van tellend kopergeld,
Deze zullen horen, de ontloken
Gouden klokken van het voorjaarsveld.
Zij, die voor de meester bogen neder,
Handen opwaarts…
Liever dan mens te zijn, werd ik een wolk
poëzie
4.0 met 2 stemmen 325 Liever dan mens te zijn, werd ik een wolk,
Te drijven tussen woeste vlammenzeeën;
Zij groeien aan het ochtendfirmament.
Liever dan wolk te zijn, werd ik een boom,
Hij staat hoog op in het heet licht te kijken,
Iedere gedachte is een blad.
Liever dan boom te zijn, werd ik een zee,
De zee wordt door oud gouden licht begoten,
Duizenden…
Ik wilde reiken naar een tijd
poëzie
5.0 met 3 stemmen 413 Ik wilde reiken naar een tijd, dat mild,
De mensheid neerzag op haar diep verleden,
En aanving te begrijpen, wat in stilt’
De bomen zeggen in hun eeuwigheden.
En wat de zee zegt, en de zon, de wind,
En de figuren aan de lucht geschreven.
En wat de tekens zeggen, die hij vindt
Binnen de wanden van de rots gedreven.
En wat er op de steen te…
Wanneer het zomer werd
poëzie
4.0 met 1 stemmen 302 Wanneer het zomer werd sloeg aan mij uit
Het rode harst van dennen in de zonne,
Ik wasemde de dampen uit van kruid,
Waarvan de lente vezels had gesponnen.
Gestadig werd mijn hoofd verheugd met licht,
Ik ruiste zoals windbestoven blaren,
Ik stond gelijk een windzuil opgericht,
Gereed langs hemel, zee en aard te varen.
Ik heb gegeten van de…
Natuur ik luister naar uw wil
poëzie
4.0 met 2 stemmen 470 Natuur ik luister naar uw wil, ik ben
Uw zoon, gij hebt mij samengesteld, gij naamt
Planten en dieren, ijzer, giftig kruid
Het zout der zee, en van der bomen hars
Van Orion de lichtweg en het beeld,
En van de zon het goud en goot het uit
En mong het kostelijk, en maakte bloed
En huid en spieren tot dit opgaand lijf
Waarin de wind jaagt van uw…
Bloemen, sterren, grassen en de zon
poëzie
4.0 met 3 stemmen 529 Bloemen, sterren, grassen en de zon
Nemen voortaan het bedoelen over
Van de kleine mensen op de aarde.
Want de werelden die in hen zijn
Moeten wachten op het mensenwoord
Dat hun zeggen zal waarom zij werden
Bloemen, sterren, grassen, en de zon.…
Er is een stem gekomen...
poëzie
4.0 met 1 stemmen 295 Er is een stem gekomen uit de stemmen
Veler vogels, zingend in de morgen,
Uit de klankroepers van de hoge dag,
Uit de kleurzaaiers op de witte ruimte,
Uit de verheugden is een lied ontstaan,
En kleine mensen op de aarde horen,
En kleine stappers op de bergen zien,
Zij zien het zwevende alom ontstijgen,
Zij worden zelve zwevenden, die…
Blijf vrolijk, of het sneeuwt of regent
poëzie
4.0 met 2 stemmen 306 Blijf vrolijk, of het sneeuwt of regent, weest
Geneigd, u aan de blijdschap weg te geven,
De blijdschap is een kruid dat u geneest,
Wanneer gij vol en zat zijt van dit leven.
Ge moest zijn beker drinken tot de grond,
Maar ’t was niet louter wijn, dat gij mocht drinken.
Steek dan de vinger diep in uwe mond,
En werp uw inhoud weg met hoge krinken…
TER VERJARINGE VAN DE HERE DIRK WILLINK.
poëzie
3.0 met 4 stemmen 617 De snelgevlerkte Tijd vervliegt gelijk een stroom;
De dagen gaan voorbij of ’t ogenblikken waren,
En al 't voorledene, in een eindloos ruim vervaren,
Ontvlucht ons vlot verstand gelijk een ijdle droom.
’k Heet uw geboortedag, ô WILLINK! wellekoom,
En zie verwonderd op de snelheid onzer jaren:
'k Zal wederom mijn wens eenvoudig openbaren;…
Rouwzang om Libanon
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 561 Pas nog
zongen ze bloemen hier,
de stralende kinderen
uit de stammen van Abraham,
de donkere meisjes
met de lichtende ogen
van de zee.
Waarom, mijn liefste
bloeien nu vurige
rozen van dood
in de nacht?
Waarom moet ik je haten
en is er een overkant
zo ver?…
DE ISRAËLITISCHE LOVERHOUT.
poëzie
2.0 met 2 stemmen 237 Wie smalend tot de drempel kwam;
Niet ik, gij Kind van Abraham!…
De liefde blijft
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 527 Twee huizen verder woonde verzetscollega Abraham
de Korte, maar verderop een Duitse officier
met zijn NSB-madame en die legden je acties lam,
pikten van je moedige lichaam als een laffe gier.…
Turf
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 90 Hartje winter ging de bel
voor de deur stond Fred
witte muts en verder blauw
vroeg hij om een bed
Blij met deze buitenkans
greep ik Fred zijn lurven
niets dat in mijn open haard
zo lekker brandt als smurfen
Epiloog:
Het was mij echter liever
en evenzo mijn partner
dat brand uitbreekt in de baard
van de heer Pierre Kartner…
Bomba's zwijgen
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 49 In de spiegelruit is te zien
dat het flink druk is in de zaak,
mensen lopen haastig in en uit,
worden geknipt, geschoren,
er is veel beweging en geroezemoes
er valt nauwelijks iets te horen.
Bomba knipt rustig en zorgvuldig
een wat oudere grijzende man,
zegt dan voor iedereen verstaanbaar:
ik knipte van de joden het haar
voordat ze de gaskamer…
Kerkgezang voor het feest van Jezus Geboorte
poëzie
2.0 met 7 stemmen 1.722 't Voorspelde aan Abraham zien WIJ vervuld!
Geen waan, die ONS niet twijflings nacht omhult!
Een Christenschaar knielt naast de Herders neer:
Maria's Zoon is Gods Zoon, onze Heer!
III
Ja, Christnen, zinge ook UWE stem
De Lofzang, boven Bethlehem
De wolken uitgedrongen!…
Kerstboom van Maslow
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 155 Ik hoef de kerstboom niet op te tuigen
die 'Piramide van Maslow' bedoel ik
want deze heb ik het hele jaar in huis
de takken, de naalden vallen niet uit
veel pieken heb ik niet gehad
wel veel dalen tot ver onder de bodem
ik blijf net niet hangen in het fundament biologische behoeften:
honger, dorst, slaap, voortplanten
want ik eet gezond…
Mijn zoon, mijn eersteling heeft zich een lid beleden
poëzie
3.0 met 10 stemmen 2.880 De God des levens, der genade, des herstels;
Wie slechts de levende, de levende zal loven,
de God van Abraham, de God Israels!
„o! laat ook deze voor uw aangezichte leven,
ook deze spruit des volks, door u gekend weleer!
Hij leve een lid dier Kerk, die steeds u de eer zal geven,
veroverd op den dood door ’t sterven van haar Heer!”…
SING VIR MY ( Taal: AFRIKAANS )
gedicht
4.0 met 8 stemmen 6.180 Sing vir my van die son.
Van die lied wat deur my gaan.
Van groot kraters op die maan.
Die steppe roofvis, as jy kon.
Sing vir my van plantvlotte
waar paddas rustig slaap.
Lui - lui kriekies hul vergaap
aan fee - musiek op potte.
Sing vir my van die koningsarend
se tydlose geroep oor die Vaal.
Gesoek ; 'n bergmeerkat vir 'n maal
met…