6346 resultaten.
Landschap
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 131 Kattestaarten in een sloot
van een purper waarbij
zelfs een distel bloost
bramen blinkend zwart
frambozen die bekoren
hondsroos van een schuchter rood
een landweg op een heuvel
een helling vol van peren
een uitzicht kerketorens ver…
Landschap
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 94 Het paadje in het landschap
van de grote oude meester
leidt nu ergens anders heen
zijdelings van bomen
wortelend onder olieverf
vervangt een sprietje
met respect zijn signatuur
wordt de mei langzaam
maar zeker in haar bloei
tot staan gebracht
nu ik de contouren van een
vrouw zie, zittend onder de es
hoe ver is ze van mij
verwijderd…
landschap
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 154 als ik denk:
ik zwerf
door de taal
dan is de taal
een landschap
en ik ben
de vrolijke voetganger
maar als in dat landschap
enorme zwarte wolken
zich samenpakken, weet ik
opeens: de taal zwerft door mij
en ik ben zelf het landschap
in afwachting van de storm…
Landschap
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 106 Je ogen zijn een landschap.
Het blauw is de lucht,
De bijtjes van goud.
Ik ben verloren in dit landschap,
Waar ik zo van houd.
Je wimpers zijn lang en zwart,
Zachtjes strijken ze langs mijn wang.
Ik voel je adem als een koel briesje
En ik voel me gelukkig,
Maar ik weet, het duurt niet lang.…
landschap
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 95 de fletse zon hangt tussen
het grauwe wolkendek
en de grijze zee
een kracht die geen lawaai maakt
keert het donkere hart
naar binnen
onder een glazen stolp
het stroperige gevoel
niets dan wachten
in de verte vogels
als kleine stippen
zoekend naar al het eetbare…
Landschap
gedicht
2.0 met 7 stemmen 4.331 Kijken
hoe het licht
wandelt
over het land
met de schaduw
aan de hand
hoe de ruimte
vorm krijgt
van zien
---------------------------------
uit: 'Tussen zon en maan', 2002.…
Het landschap
gedicht
3.0 met 12 stemmen 3.877 Ik wens je een landschap, zo compleet
dat ik er haast niet ben,
dat jij bemint en ik herken,
waar ik de weg nog weet.
Onder de grote varenblaren
die hier lang geleden waren
wijs ik je de bloemen aan
die ook niet meer bestaan.
Dan sta je stil, knijpt in mijn hand,
en roept: Waarachtig! Daar!…
landschap
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 247 landschap
het constant golvend blauw en grijs
belijnd door steeds weer wuivend groen
ruw onderbroken door puntig witte vlekken
tikkende touwtjes tegen een verticaal
het altijd stromend water naar het laagste punt
strak overtrokken door een gebogen horizontaal
stevig ondersteund door sterk betonnen palen
schitterend belicht door…
LANDSCHAP
poëzie
4.0 met 2 stemmen 280 0, verre beemden, draagkracht mijner vreugde.
Er staat een reiger met mijn blik te staren:
Een visser schrijft de lijn der piramiden
En knielt voor zoete Boeddha, nu hij inlegt.
De Griekse krekel des te luider roept,
Nu 't christlijk vesper de avondkerkklok luidt.
Eens leg ik af de oogopslag der ziel..
'k Reik u de hand, mijn allerschoonste…
Mijn Landschap
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 124 vogelgeluiden
in vreugde
de leegte van dat landschap vullen
stap voor stap…
LANDSCHAP
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 59 --------
--------------------
grutto waadt door groen
in de verte woedt de stad
onhoorbaar vliegtuig
--------------------
--------…
in het landschap
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 112 onder slapeloze
wolken kermen
de takken van
twee oude eiken
over blauwe
velden roept
een bange vogel
ik denk aan de
zachte sporen
van woorden
die jij naliet in
het landschap
van mijn hart…
geen landschap
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 55 losgekomen van de wal
word ik zoveel zachter
geen kind zo aanwezig als
het kind dat er niet meer is
betoverd door het licht
het diepe blauw altijd het
geluid van water en wind
losgekomen van de wal
alles glanst als ik loslaat
geen landschap
eerder een visioen
als ik loskom van de wal…
Salaam
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 374 Een slingerende bus
vol kippen
manden, tassen
vrouwen
en een enkele
bebaarde man
begeeft zich door
stoffig landschap
waar duizenden vragen fluisteren
in verte
de heilige stad Qom
een gouden koepel glanst
sprookjesachtig in opkomende zon
de temperatuur stijgt
naar veertig graden
bestemming
is bereikt
een man in zandkleurige…
Een lege plek om te blijven
gedicht
3.0 met 34 stemmen 24.949 Geef mij maar de brede, trage rivieren,
de bewegingen die je niet ziet maar vermoedt,
de drinkende wilgen, de zinloze dijken,
een doodstille stad aan de oever.
Geef mij maar de winter, het armoedige
landschap, de akker zonder het teken van
leven, de kracht van de krakende heide.…
Daar
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 142 Het kan toch
nog niet over zijn,
zo abrupt en onverwachts
Gestaag gaat de bus
verder richting stad
Maar ik ben nog daar,
waar de regenboog
het canyon raakt
en 't pad die weidse lus haakt
in het landschap
Vlak, onder de gletsjer
Wil geen pot met goud
maar lopen nu de storm
is uitgeraasd
De knisperende zwarte lava
als basterdsuiker…
Doek
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 388 ik zag een landschap
en schreef het zwart op wit
nu heb ik een landschap
maar het is er niet
ik zag een doek
vol eenvoud en oorsprong
over de seizoenen
een landschap vertellen
over de onmacht van een dichter…
DE BLAUWE STAD (5)
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 502 gelegaliseerde vernielzucht
botgevierd op een historisch
landschap waar harde werkers
en nijvere middenstanders ooit
beeldbepalend waren met karig
inkomen wonen primaire levens-
behoefte was soberheid gestaag
opvallende verbeteringen schiep
nu worden vierkante kilometers
bevlekt met hogere prijsklasse
aan te ondiep gekunsteld water
autochtoon…
DE BLAUWE STAD (4)
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 866 De Heleboel verstrooit dromend
in stromende regen op de bodem
van het gat dat vanaf 12 mei
2005 koninklijk verwaterd meer
bekend staat als Blauwe Stad
het blubberzand zo heerlijk nat
verdonkeremaant historische
grond van voederbiet en tarwe
gerst zelfs rogge groeide hier
en aardappels voor fijne patat
gelaarsd trekkebeent het voetvolk…
Van stad naar zandstrand
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 83 Die zonderlinge donderdagmiddag
toen de lucide droom zich
onder zomerse luchten ontvouwde
op de achterbank van het oude automobiel
gaf hij haar de gemeende kus
die een nieuwe toekomst beloofde
van stad naar zandstrand, met een glimlach
voor de zon, die scheen
over het zomerse landschap
om uiteindelijk in zilte zee te gaan slapen
de…
Rembrandtcyclus 10: anno 1645: rond de Omval
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 126 ’t Is niet zozeer
dat ik alleen rust en stilte
binnenshuis vereer
voor even afstand wens te doen
hoe dierbaar ook de verf
sleept toch de etspen, droge naald
mijn passie, langs het leven van de stad
lokt het landschap overweldigend
door al het zonlicht op het water
van de Amstel
smeekt schoonheid rond de Omval
ook naar het geschept Chineespapier…
HIJ HAD GEEN TALENT
gedicht
3.0 met 4 stemmen 6.025 Hij had geen talent voor tragiek,
verdonkeremaande rampspoed
bij het leven, meanderde
door een landschap tot aan
een toevallige stad
waar hij plotseling zag:
hier kom ik vandaan.
Af en toe viel hem in
dat hij misschien wel bestond.
Ook zag hij een vrouw
van wie het bestaan
met geen pen
te ontkennen.
Ze paarden en hadden geluk.…
wat de taal is
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 44 als ik denk:
ik zwerf
door de taal
dan is de taal
een landschap
en ik ben
de vrolijke voetganger
maar als in dat landschap
enorme zwarte wolken
zich samenpakken, weet ik
opeens: de taal zwerft door mij
en ik ben zelf het landschap
in afwachting van de storm…
Amazone
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 87 De grande dame
onder de rivieren
met armen donker
als de rio grande
vernoemd naar martiale
vrouwenstammen
een niet te temmen volk
op edele dieren
in duistere
wouden van een
mythisch verleden
trokken vrouwelijke
ruiters onversaagd
ten strijde
een reuzenslang
meandert tot in
de haarvaten
van groene longen
als grande…
Hissarlik
gedicht
4.0 met 6 stemmen 6.312 Ooit - binnen muren gaaf als huid
de Stad. De machtige wachter.
Fort langs de Bosporus:
de weg naar de Zwarte Zee.
Als bittere distels
stonden hier de speren.
Het landschap zegt men
is niet veel veranderd.
De Skamander doorsnijdt de vlakte.
De zee is grijs - het waait.…
de man en zijn accordeon
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 718 ik zie hem lopen
langs de muren van de stad
de man en zijn accordeon
de ogen in zich zelf gekeerd
Naar de diepte van zijn buik
waar heimwee woont
Het leven tekent ons
denk ik terwijl mijn blik
in hem gevangen blijft
híj is het landschap
van zijn innerlijke wereld
waarin ook ík míjn diepte zie
gevaarlijk en onvoorspelbaar
dát is…
Voor Nono
gedicht
4.0 met 6 stemmen 2.973 soms dromen de stenen
in het licht
van zichzelf
soms staan zij
gestapeld als
muur om een stad
soms liggen zij
als gevelde vogels
op het land
in het landschap
vol constructie
gaan de paden
van de nacht
hun donkere gang
vallen hemel
en aarde samen
in hun schaduw
soms verhardt het water
tot zwarte rots
tegen…
Namen, namen, namen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 177 Kijk, hier zwijgt pieterman nu als het graf
Danst liever met de kinders voor de ramen
En spelt - op afstand - buitenlandse namen
Alichoa, Far Ör en Sönke Drav
Waar zijn Endymia en Rosamunde
Roskilde, Haviland en Erdoman?
Ik wou dat ik hun namen nou eens kan
Reproduceren, 't lijkt wel Volkenkunde!…
Hiep hiep hoela!
snelsonnet
3.0 met 11 stemmen 945 Het IOC heeft Peking aangewezen
Als stad waarin met straks de Spelen houdt.
Daar gaan dus onze sportlieden voor goud
En met hen ook de wereld aan Chinezen.
De kansen op een plak zijn dus gering,
Want elke keer wint de Chinees Do Ping.…
New York City
gedicht
3.0 met 17 stemmen 9.413 Er brak plots brand uit
in het Museum van Moderne Kunst.
Ben Shahn, Robert Moterwell en Man Ray
dienden haastig van de muur gehaakt
en weggebracht. Ik keek toe,
de handen rustig in de zakken.
Heimelijk legde ik de eerste steen
van het UNO-gebouw (1949).
Buiten, in de zon van 5th Avenue
liep een meisje uit Californie,
ik telde haar zomersproeten…