12704 resultaten.
Hellend vlak
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 137 ochtenddauw
zweef ik bodemwaarts
naar het universum van het nietige
daar groeien de wonderen
van het onbeduidende
voor haastige passanten
de druppelen zijn er pover
een kristallen kwetsbaarheid
water in kleinverpakking
het duin bedrijft toverij
kneedt zand tot kleur
oude wind tot steel
in dampige sluiers
ontmoet ik een jonge bruid
in mythisch…
Theetijd
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 361 Zij vraagt om koekjes bij
een kopje lindebloesem thee
meer hoeft het niet te zijn
haar smaak ontwikkelt zich
De zon schijnt voor haar
de zee wil haar dragen
sterren stralen en de maan
is een huis voor haar naam…
't lievertje
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 165 kalverstraat/hoek spui
zij staat stil, kijkt naar het schikken van bloemen
rustig herfstgevoel kruipt langs bladeren omhoog
plaatst zich tussen zonnebloem, hortensia
als schaduw van een laat zomerse dag
een vent, een zwerver op afstand kijkt
zij kijkt verlegen weg
zijn tekst blijft hangen in het stadsgewoel
aandachtig, charmant, intelligent…
Verloren en vinden
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 201 Een dag zonder iets van jou te horen
voelt als bruin brood eten, zonder enige volkoren,
als een stadje zonder toren,
als een zee, waarin een schip verloren,
als een tandarts zonder boren,
als mist 's morgens zonder ochtendgloren...
en toch, vandaag was ik weer als herboren,
voelde me zelfs uitverkoren,
want mooier nog dan klokkenspel en haar…
Boeken wijsheid
netgedicht
0.0 met 1 stemmen 446 Er zijn mensen die iets weten
Kijk maar in de bibliotheekkast
Planken zijn te kort bemeten
Initieel werd ik een stamgast
Jaren leefde ik met woorden
Onder stapels, tussen boeken
Waar mijn eigen zinnen smoorden
Zocht ik opgelichte hoeken
Mythische beloften brachten
Heel mijn streven naar beneden
Ik deed niets meer dan verwachten
Wat geschriften…
Lokzang van de sirenen *
poëzie
3.0 met 7 stemmen 1.833 .
-----------------------------------------------------
sirene - mythisch wezen (half mens, half vogel of vis) die betoverend zingt; mooie verleidster…
Je horizon loze ziel
netgedicht
4.0 met 24 stemmen 44 jij hebt nooit
wenkbrauwen
getekend stipt
enkel illusie aan
waarbij gedekte
mascara kleuren
iets verder dan
hun magische
pigmenten gaan
waar samen
zijn beperkingen
laat gelden
groeit hier het
kosmisch wonder
van de niet
aan te duiden
meerwaarde in
het mythisch geheel
het zijn ogen
en lach die
op wonderlijke
wijze de impact…
Druppel
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 297 van lucht
Strijkt door je blonde lokken
Innige omhelzing door de wind
die je meeneemt
op een reis vol avonturen
Eeuwig zou het mogen duren
Fladder met vlinders
Plons met de kikkers
Duik in het hoge gras
Waar de tijd een overmoedige was
Hap naar luchtbellen
In een dans met kogelvormige vissen
Wieg met de bomen
Laat je meevoeren in mythische…
alles geven
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 157 gezeten
op de puinhoop
die je achterliet
zie ik je
in de verte
wegdrijven
op golven
van onrustig
verlangen
naar de mythische overkant
waar het gras groener lijkt
waar je misschien jezelf kan zijn
tot je er aanspoelt
je bent me ontstolen
door de illusie
van de vrijheid
jezelf te zoeken
ik wou je alles geven
goud, wierook en…
Geluk als web?
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 90 enerzijds een gewogen
prijs in frêle draden gesponnen
door de gevoelsspin verleid,
raak ik de samenvatting
van een droom langzaam kwijt,
een ingekorte zaligheid, waar ik
de behoefte van wederkerigheid
in herken, anderzijds als het
handvat alsnog breekt, het genot
in werkelijkheid verbleekt,
wat kan ik dan verwachten,
ironie als mythisch…
Het verdriet van Ariadne (1)
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 123 En je slingert tussen zwijgen
en spreken zwijgen
mythische tranen komen van ver.
Alles is ver
en verhalen nog verder
men moet ze overdragen
Verdriet leert men schragen
vaak op papier
soms in het echt…
Öpstænding
snelsonnet
2.0 met 9 stemmen 665 Met Pasen heeft de paus zijn best gedaan:
hij deed een poging om de mens te troosten
en vroeg om vrede voor het Midden-Oosten,
omdat de Lieve Heer is opgestaan.
Dus Jood en Palestijn, buig hand in hand
voor het messiasbeeld uit Legoland!…
Paradijste rustique
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 96 addertje
onder het gras
kende uit
babel wat een
spraakverwarring was
paradijste
rustique tussen
eufraat en tigris
leerde geduld in
wachten op verlossers
die vrede brachten
las de verhalen uit
het ooit beloofde land
geschreven met magische hand
over het uitverkoren zijn
te midden van vele volkeren
in de grote woestijn
in mythisch…
verloren paradijs
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 121 onder ruisende bomen
nabij de grote steen een
kleine nimf in afzondering
frêle handen maken een
mythische reidans met
stokjes over onbewogen graniet
takjes bedachtzaam
gedraaid en verschoven:
een bezwerende offerande
het zachte prevelen
de geheimzinnige tekens
van een priesteres in trance
daar is plots grote zus
die trots…
IN DE KIEM GESMOORD
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 112 Hij had met zijn geboorteplaats geen band
Vond het milieu benauwend en bekrompen
Maar ’s zomers waren er de waterpompen
Een uitkomst na een dagje aan het strand
Het lessen van zijn dorst, schuren van zand
Het wassen van zijn kleine kindervoeten
Die dingen konden al het zilt verzoeten
Waardoor hij veel te vaak werd overmand
Beschonken als…
Held
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 166 Wie of wat is toch een held?
Die verricht een daad die telt,
groots en zonder zelfzucht.
Die slaat niet op de vlucht
als angst het hart verlamt,
maar moed in hem ontvlamt.
Een held hijsen we op het schild,
door bewonderaars hoog getild.
Maar wie zijn toch die kleine lieden
die dagelijks in hun vakgebieden
zonder zeuren zware, saaie taken…
Vertrouwelijk.
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 195 Vertrouwelijke oude eik langs het grintpad.
Ik kijk, de takken nog kaal.
Zijn kolossale stam, hij staat er
Verlaten bij.
Diep geworteld in de aarde
Waarop de zon schijnt.
Rust, vrede heerst hier onder een
Zachtblauw hemeldek.
Terwijl moeder natuur waakt en ik
een zucht van verlichting slaak.…
Kom, bedaar eens
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 273 Op het droogste continent, moet een gemiddeld
gebied
geloof het of niet, het met 166 mm neerslag
per jaar doen
daar op Antarctica
63 jaar volkomen uitgedroogd
overleven; de cyanobacterie
'n micro-organisme hiertoe in staat
Droogste vis is de Afrikaanse longvis
die vier jaar buiten water in leven
kan blijven, slechts gehuld in zijn slijmvlies…
wad
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 196 waar eerder grijze klei gebarsten
door brak water drooggelegd
woont het ritueel van komen en gaan
zijn zijarmen in donkere contouren
dichtgeslibd, teruggetrokken en lijkt
de delta versteend, verstild, verlaten
maar niet de branding die straks
zijn zilte water zonder voorbehoud
over de gebroken aarde laat vloeien.…
vlindertje
hartenkreet
2.0 met 7 stemmen 1.208 Een vlindertje zit op het raam
Zittend wacht hij met zijn vleugels gevouwen
Niet wetend van de faam
Niet wetend hoe hij zijn leven zal opbouwen
Maar ondanks dat gaat hij de wereld tegemoet
En pompt zijn vleugels vol met bloed
Hij vliegt verzekerd over de heg
Zoekend naar zijn levensweg
Ik kijk met grote ogen naar zijn cocon
Die hij als rupsje…
Voor altijd
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 767 Gebroken door pijn,
Gecrasht door verdriet,
Grote scherven, kortsluiting
en veel schade.
Het slachtoffer, onschuldig
en getekend door littekens.
Onherstelbaar!
Toch wordt het gelijmd
en gereboot.
Maar, zoals bij een vaas die
opnieuw in elkaar is gepuzzeld,
zie je krassen en littekens nog,
voor altijd.…
Zie je dan niet?
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 416 Ik leef in een leugen dat jij terugkomt maar dat gebeurt toch niet meer. Als ik er over nadenk dan doet mijn hart zo'n zeer.
Zie je dan niet wat je aangericht hebt? S'avonds rollen de tranen over mijn gezicht. Heb je niet door dat je me pijn doet zo? Kijk je nooit in een ander licht?
Dat je nu met me afspreken wilt alleen voor mijn beste vriendin…
Groene ogen
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 734 Groene ogen waar ik zoveel in zag.
Groene ogen en jou lieve lach.
Door en door blijft het steken dat je het met mij wou breken. De tijd verstrijkt met grote slagen en toch wil ik je nog steeds vragen: mis je mij ook? kom je terug bij mij? Maar die vragen zijn vast zinloos, verspilde tijd.
Elke dag weer denk ik aan je , je ogen , je lach.
Ik…
Hoe kan je mij dit aandoen?
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 437 Hoe kan je mij dit aandoen terwijl je zoveel weet van mij.
Terwijl we al zolang vriendinnen zijn dit maakt me echt niet blij.
Je pikt een jongen voor mijn neus weg terwijl ik al flirtte met hem.
Je weet dat ik niet makkelijk met jongens omga is er voor jou geen rem?
Want jij hebt al zoveel jongens je houd ze stuk voor stuk voor de gek.
En als ik…
De acceptatie
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 933 Het begin van acceptatie begint te ontstaan.
Het is tijd geworden om verder te gaan.
Het zal nog niet altijd even makkelijk zijn.
Maar mijn hart begint langzaam te helen van de pijn.
Ik ga niet eenzaam zit kniezen want de keus is aan mij.
Ik doe leuke dingen en word weer sneller blij.
Ik begin de herinneringen al mooier te vinden.
In plaats van…
duivels rijmwoord
netgedicht
3.0 met 21 stemmen 2.011 Het vreemdste verschijnsel is 't schijnbare goed
dat 't Engels verwoordt in 't Engelse "good"
maar verrassend verbasterd is van onze "God"
en rijmt op een woord als het mythische "lot".…
verre echo's (2)
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 72 dichter op drift
poëten reizen in het spoor van
Alexander de Grote met karavanen
door dorre oceanen van zand
de lyricus penseelt bedwongen
bergen waarlangs gerafelde
wolken de dalen binnenzakken
in veertien versregels dicht de
sonnettenschrijver een onverschrokken
reis naar de Noordpool
Icarus raakt met vleugels van was
de mythische…
Zonnevlugje
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 42 Mede geïnspireerd op het snelsonnet van vandaag, met dank aan Coenraedt van Meerenburg en deels op het fraaie van gisteren, waarin Inge Boulonois een ode brengt aan Gorter en de mythische hoofdfiguur uit zijn magnum opus, Mei.
__________________________________
ZONNEVLUGJE
Het volk van Kaag, van koning en van kazen
Van kilometers wachten op…
het licht is van porselein
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 96 op het strand breekt hij
als hij overrompeld wordt
door een verlangen
naar zijn Ithaka
verlangen naar het goede
mooie het ware
a paradise lost
overvallen door pothos
smachtende tranen
een hevig heimwee
sluwe arme Odysseus
de beproefde reis
de dag is helder
het licht is van porselein
de queeste voorbij…
het blad beweegt
netgedicht
3.0 met 15 stemmen 567 wind snoeit dode stammen
over mythische velden
waar druppels bloed
van schimmige helden
in het ijzige morgenrood kappen
de doodstrijd breekt los;
scherp geslepen zwaarden
zijgen in de geur
van warme huid als
uit honderden monden
kreten verbranden
tegen de verbasterde lucht
herhaalt het kletteren
het duivels vuur boven
bange ogen…