Alle inzendingen over Hard Glinsterend

De stenen muur houdt al mijn dromen tegen. De stenen muur zegt: nutteloos mijn leven. De stenen muur maakt mij bang en zenuwachtig. De stenen muur: ik klein en hij reusachtig. De stenen muur zegt: jij bent minderwaardig. De stenen muur, zo genadeloos onaardig. Ik zeg: Stenen muur, ik laat je wel verdwijnen. Stenen muur, ik ga gewoon verder…

't Was hard, maar hij was niet bij machte de vrouw te verleiden. Hij trachtte, daar 't leidde tot klachten, door haar te verkrachten z'n leed en z'n lid te verzachten.…

(Wat de Heerser van het universum vermag II) Men strekt de povere handen naar de libellen in het gras en laat de vleugels dansen boven rietkraag en moeras Men zinkt er haastig in als het leven hevig spartelt als het prooidier voedsel zoekt en het roofdier het “ speels martelt “ Het tekort aan liefde in de schalen van de…

laat ik maar mijn rode glas met witte wijn verkleuren het roze glanst als ik wat tegenlicht door flinterdunne schaduw laat buiten, op de straat speelt een orgel levensliefde op de maat van mijn muziek alle poppen dansen en hun handen dragen stokken naar de zijkant van mijn hart anderzijds een bleinen bel ze slaan de maatstaf van…

Harde woorden lokken harde woorden uit Het is daarom beter om vriendelijk te blijven En verkeerde, harde woorden te verdrijven Lieve woorden lokken lieve woorden uit. Daarom, laten we lief zijn voor elkaar Zoals God het ons heeft gezegd En Hij in Zijn woord heeft vastgelegd Dat is waar en zeker een goed gebaar.…

Het leven is hard, mijn kind, harder dan menigeen kent. Maar jij laat iedereen zien, dat je een doorzetter bent!…

Ginds op de heuvel Onder de beuken, Dor en ontblaard, Zit nu de winter; Wit is zijn kleding, IJs is zijn baard. Donzige vlokken Strooit hij op aker, landhuis en heg; Hand doet hij worden 't Water der vlieten, 't Zand van de weg. Krassende raven Vliegen in 't ronde, Bol van de kou; Nevel en mistdamp Hullen de velden…

de renners vliegen met adrenaline de kasseien over ’t is een hondenstiel, ganse dag kromgebogen aan oortjes liggen de Amstel Gold Race, valt dit jaar op paaszondag - geen zacht gekookt ei…

dit vraagt om volharding; breek de dagen, doorsta de uren, het staan in stilstand verblind het ogenblik, om samen geheugen in vlees te prenten om atomen van steen als rook tot lucht te blazen verzacht een rots haper de tijd…

buigt' lisdoddeblad door om te drinken waarop elke plant het slim idee vat, alvast de lippen tuiten Het hele moeras loom leeggezogen nippend groene bladeinden begeesterd is de giraf, het tafereel zet aan tot deelnemen het beeld met giraf, doet alsof hij heel grote reiger is, gaat op één poot om te vissen, dan voorts languit, hard…

’t Is stil en leeg overal buiten men hoort de vogels nu luid fluiten de lente bloeit in Nederland waar corona snoeit met harde hand ondertussen huilt heel de wereld alles aan elkaar waar zoveel zieke mensen sterven het virus kijkt nergens naar slaat zijn slag ook hier vlak bij mij zijn het er zo veel ik loop mijn dagelijks loopje bid ondertussen…

Het vertrouwen in iemand Geloof in de hemel of in je buik of in het glinsteren van iemands ogen. geloven ik of jij jou of mij... Maar geloven dat kan ik niet.…

De bui waait over flarden mist trekken over het dal een belofte raakt je aan als een droom die zijn web zorgvuldig weeft zijn draden glinsteren in het zonlicht…

Die glimlach in haar gezicht de glinster in haar ogen nog nimmer voelde ik mij zo intens door liefde bedrogen.…

In de vroege ochtenddauw glinsteren de eerste zonnestralen zilverwit in het hangende dun draderige spinnenrag langzaam ontwaakt de natuur de wereld komt tot leven.…

alleen dit moment hebben we een handje sneeuw in je hand reis mee op de golf van het ogenblik kijk langzaam in je hart geniet van de glinstering van vandaag…

Hoe hard kan je rennen, hoe hard ren je weg van mij. Hoe laat jij je kennen, ren je jezelf nu voorbij? Ren maar zo hard als je kan sneller dan voeten kunnen dragen. Hoe hard kon je alweer rennen? Of sta je helemaal lam.…

Vandaag werd het door mij volbracht. Eindelijk ben ik 67 jaren oud geworden. Hoog tijd om geraniums te gaan kopen. Dat is wat De Staat van mij verwacht. Geen geraniums maar gebak zal ik halen. Daarna zal ik naar mijn werk toe gaan. Vandaag ga ik nieuwe plannen maken, koffie drinken en schrijvend doorgaan, met mijn maatschappelijk bestaan.…

Wat heb je gezien mijn goede vriend? Ik zag een man dobbelend voor z'n geluk en ik zag dat hij verloor ik zag een duivel met een valse glimlach van oor tot oor ik zag de onthoofding van drie onschuldige mannen ik zag een leger kindsoldaten met huilende handen. Wat heb je gezien mijn lieve vriendin? Ik zag zes witte paarden en een…

stilte in mijn lijnen zicht licht een glinstering naast het spoor en ikzelf lig er tussen keien…

Droom, mijn lief Huid zacht als de nacht Een mondvol ochtendrood Een glimlach ontwaakt Jouw ogen glinsteren na In gevonden sterren Droom de dag, mijn lief…

Met de schittering van boven en beneden het glinsteren van water Nieuw leven ontstijgt in dampen Als adem die de dag opent bij een bron van rust Zal het morgen weer zo zacht zijn?…

En mijn adem danst, En mijn ogen glinsteren.…

Kerstballen glinsteren Bibberend, waterkoud, Sluipt hij, schoorvoetend, Als iedereen naar 't Orenverdovende Hemelbestormende Vuurwerk kijkt, weg Als een schim: 't Oude Jaar..…

ongrijpbaar was de lach waarin ik het eerste sprankje lente zag een glinstering in oogcontact de groet die kaatst in spiegels van de ruiten die buiten door het eerste prille groen van bomen raast de takken af en dan op straat licht echoot in het water van de wallekant waar ook de zon zich glinsterend laat zien in de nog wat…

Schitterende groene ogen glinsterend ros haar perzik fluwelen huid rijke ronde borsten venusberg vurig rood universitaire studies doctorstitel en toch alleen.…

Alsof het zich heeft losgemaakt van de glinster in je ogen. De twinkeling in de lucht, delicaat met rook verweven, door strijklicht aangeraakt, heeft je als kleding omgeven.…

Stilaan wordt het donker, vingers wijzen jouw hemel aan Dichterbij vormen briketten glinsteringen van ons bestaan De barbeque dooft, mijn schat laten we toch slapen gaan...…

glinsterend tegenvlak met de vraag of er nog gemorreld moet worden stoppels gekortwiekt lippen in glanzende lijnen wimpers zonder klontjes geur, kleur en fleur avonduur tegemoet een avontuur in spiegelschrift…

Een geluid Een snik verraad Een gevoel Een emotie te veel Een gehuil Een traan te veel Glinsterende ogen Er is licht te veel Happende tanden, die verscheuren willen Er is geweld te veel De stilte van de dood Er is stilte te veel…