Alle inzendingen over Herinnerd worden en

Ik zie de stroom gaan en word herinnerd aan die droeve vrouw in Villeneuve. de ogen open drijvend op de rug naar zee een pop van celluloid…

Wanneer in`t bronsgroen eikenhout de bladeren gaan vallen, word ik steeds weer herinnerd aan onze jaargetallen. Bij bomen komen blaren weer, zodra het voorjaar wordt, maar ik zit met een kale kop, kom haren steeds te kort. Aha, één ding heb ik toch voor bij bomen in het bos, ik zit nog vol met streken, die laat ik op u los.…

toen ik jou loslaten moest bij de brug naar de overkant was ik niet bang voor verdriet omdat juist dat mij herinnerde onophoudelijk als de brug zelf waaien mij nu jouw souvenirs die mij veilig en vertrouwd als onzichtbare armen dragen in het diepe water verzonken schragen pijlers de overgang als de getrainde schouders die jij mij…

ik herinnerde me dat ik zat te wachten in een klein restaurant op de grens met Laos…..het meisje dat bediende keek even naar mij haar gezicht maakte me om de een of andere reden blij…het was lief, jong en straalde rust uit… een man kwam me zeggen dat het niet erg lang meer zou duren eer ik de grens over kon haar man ?…

Sinds de tijd dat de PTT het embleem was van de dood is veel vergeten dat herinnerd had moeten blijven, nu te lezen in levende archieven verspreid over Europa. Ik steek mijn hand door de brievenbus, voel voor het eerst het afscheid van mijn onverstuurde brieven. --------------------------------- uit: 'Kwaad gesternte', 2016.…

omsloten en gevormd door woest gebergte woonde een man oud en versleten in een huis van steen hij kwam er nooit en zou Brusque nooit verlaten want deze man kende slechts de paden rond zijn stenen thuis zijn levenswerk muren scheef als een lach grimassen van steen waarmee hij vocht zolang hij zich herinnerde met de bergen sprak hij…

Overwinteren in concentratiekampen die beelden staan op mijn netvlies gebrand zwarte walm uit de verbrandingsovens naar de gaskamers lopen, hand in hand Het geschreeuw van hen die gemarteld werden zelfs op een foto hóór ik het geluid weerzinwekkende beelden die ik zie en toch zet ik hierbij de tv niet uit En elk jaar worden we er weer aan herinnerd…

Iedereen had zich nog herinnerd wat je hun aangedaan had. Iedereen had je al vaarwel getrapt. Je was als een beste vriend. Je hebt deze ultieme straf verdiend. Toen die avond hield ik een pistool tegen je hoofd. En je wist nog goed wat ik je had beloofd.…

Ik zakte ineen en ik herinnerde mij zijn glimlach, die ik verkeerd heb geïnterpreteerd.…

" Drie dagen later kwam ik je weer tegen Je bestelde koffie en stond voor me in de rij Ik herinnerde me meteen het voorval op straat Jouw aanwezigheid hier maakte me niet echt blij Je draaide je om en ik kreeg de volle laag koffie Verdraaid, 't leek of je het erom deed Maar ja, ik hield er eigenlijk al rekening mee Je bent m'n oma...…

ik trok mijn klauwen in niet dat ik prooien zocht of praaide maar langzaam, langzaam kwam het terug ik herinnerde me het beginsel, de oude jongensdroom alsof ik wat sympathie kon binnentrekken in een paar halen richting mijn lichaam * al het verzinbare is bestaande er zijn werelden die slechts de affecten beslaan het toedekken zonder…

(voor Hannie Schaft) Bij iedere stap in de duinen van Bloemendaal herinnerde je de inhumane bruten, die je met een pistoolschot uitschakelden, soms waren er meerdere schoten nodig en ook die beleefde je opnieuw, terwijl je inwendig het SD-hoofd van Amsterdam, Willy Lages, vervloekte vanwege zijn besluit om je drie weken voor de bevrijding…

ik ben een geheim agent getraind in onopvallendheid, een gezicht wat niet herinnerd wordt, kijk slechts naar je via spiegelruiten en dromen, ken je rug als geen ander, weet hoe je loopt en denkt, wat zag je er weer goed uit vandaag op het strand en in coupé 6, waar je vier stations voor je uit staarde, waarom, Anja v.d.…

Ik wil herinnerd worden, dat mensen weten wie ik was. Dat mensen op een feest dat ook een keer doen voor mij, het heffen van een glas. Ik wil dat er mensen staan bij mijn graf, en zeggen dat was Sue-Ann een supermeid.…

bruine chocola geteeld door zwarte mensen thans ook wit gekleurd…

wie je ook maar mag wezen wie je ook maar mag zijn je bracht een verhaal van zo’n 5000 jaar geleden ongewild naar het heden was je jager jong of zo oud dat je was verdwaald of werd je helaas door een vijand achterhaald of ben je gewoon tijdens het jagen uitgegleden en op je hoofd geland en was dat het verhaal en was er verder niet eens…

Nog verholen in de uitgewaaierde schemering van het stroomgebied waar de woorden vloeien komen luchtbelletjes aan de oppervlakte, zoals schuim op een droge mond kan groeien. Al knetterend en flitsend laat de hemel een lichtspektakel boeien, tekenend de magie van dat ene woord dat stilte verbrak met aardedonkere stem en licht accent. Waardoor…

We zijn als vrouw het liefst mooi rond, gevormd en geproportioneerd, zoals we allemaal wel eens hebben beweerd. Rondingen op de goede plaats, dus niet erboven en helemaal niet ernaast! Met een haardos het liefst in een prachtige krul, zodat je niet naar de kapper hoeft met tang en meer van dat spul. Benen zoals Barbie ze had, netjes…

Mijn opa was een speciale man, Maar ik heb het nooit gesnopen Want mijn ogen waren heel lang dicht En gingen later pas echt open Ik herinnerde alleen mijn oma, Zij speelde met mij, deed me in bad Deed alles om mij te plezieren Veegde vroeger zelfs mijn gat Opa liet het duidelijk horen, Bromde als ik weer iets deed Want oma gaf nooit een…

Haar milder gezicht vergeet soms het nu, vertrouwder met het verleden Verloren ondeugd in zacht grijze ogen, stiltes eeuwig vermeden Voorzichtige glimlach vertelt wie zij was, beminde vriendelijkheid De waas in haar weten is nog maar pas, herinneringen raken kwijt Sproetjes van tijd op sierlijke handen, ooit een passende ring Haar…

moed U bepaalde mijn gemoed Heb U om hulp gebeden Mijn eigen weg gemeden Ik kon het niet in eigen kracht En U bepaalde wat ik dacht Ik moest minder worden en U meer De enorme schuld drukte mij neer Ik was namelijk in zonde geboren Zonder Christus zou ik nooit bekoren Alleen door het bloed vergoten aan het kruis Daar werd ik elke zondag aan herinnerd…

Ooit spraken criticasters van vertrossing Maar zal weldra de TROS veravrood zijn Of volgt de AVRO een vertroste lijn? Veravrotrossing lijkt me geen verlossing Toch zijn al die veravrotrosprocessen Nog altijd beter dan ver-SBS-en…

Er was iets... in de lucht, de wind en het verwaaien, van al dat belangrijk scheen. Ik kon goed loslaten. Er was iets, in de wolken die voorbij dreven... verweven met mijn ziel! Er was ook iets, in het leiding ontvangen en nemen. Er was iets, met de zon, het Licht rondom bomen, het leven en de dood. En er was altijd iets: met vlinders!…

Een vriend die er voor je is Een vriend die voor je vecht Een vriend heeft veel betekenis Een vriend waar je je aan hecht Een vriend om van te houden Een vriend om mee te delen Een vriend om vast te houden Een vriend om mee te spelen Een vriend om je blij te maken Een vriend om mee te praten Een vriend om nooit meer kwijt te raken Een…

Je gestalte in de deuropening was het laatste wat ik zag de tranen rolden over mijn wangen toen ik op mijn rug lag je verdween uit mijn leven als een schaduw op een roetzwarte muur ik bleef je maar zoeken maar vond je niet je was net een traan die ik verloor in een oceaan van verdriet dolend op het kerkhof zocht ik naar mijn graf want toen je…

Dood, een mes in je hart, dood, Vallend naar de grond, verward. dood, in een plas met bloed, dood, komt het ooit nog goed? dood, Zonder lichaam, een ziel, bloot, dood, Zonder hoop, het is vervlogen in de dood.…

stemmig zwoel in een strandstoel lig ik na te deinen met de zee en terwijl ik kinderen hoor spelen neem jij mijn gedachten mee met het tij verdween ook jij met vloed ben je er weer? dat is waar ik op reken want dat deed je keer op keer ik proef het zout op mijn lippen van mijn zilte zomerzonde voel je handen die me streelden oh als meeuwen…

Eeuwige vriendschap... ...is trouw aan elkaar blijven ...is als een vlot dat blijft drijven ...is elkaar kunnen vermaken ...is elkaar met woorden kunnen raken ...is midden in de nacht stiekem woordjes fluisteren ...maar ook naar elkaar kunnen luisteren Eeuwige vriendschap... ...van jou en mij Eeuwige vriendschap... ...dat hebben wij!…

daar waar het water verstilt in de bodem van mijn gedachten, waar mijn tranen nooit de oevers bereiken daar vind ik jou in de stroming van de tijd... daar waar jouw traan mijn land bespoelt over de akkers van mijn karakter, waar de stilte nooit uit ogen verdwijnt daar vind ik jou in de onderstroom van mijn verleden… in brede rivieren…

Het stormt in mijn hoofd ik voel me wild van binnen dat was toch niet beloofd toen we wat zouden beginnen? Of het nu droog is of regent dat het giet die storm in mijn hoofd bedaart maar niet de enige remedie om de druk in mijn hoofd te laten verdwijnen is als je niet alleen in mijn dromen, maar ook in het echt aan mij zou verschijnen mijn…