Alle inzendingen over In het café

Dat jij de bodem bent geweest van mijn lichtzinnige bestaan heeft mij vertraagd verrijkt van geest nadat je plotsklaps bent gegaan sinds jouw vertrek spuw ik mijn gal met sterke drank in het café ik leef vanuit een vrije val en sleur de liefste mensen mee uit jouw postume aureool span ik ternauwernood een boog mijn vogelvlucht uit het…

Zondagochtend lente bries De rand van de luifel klapt om Binnen is er een kaartspel gaande Met Frans en Geert en Jo Oude Frenk tapt het bier tegen een deuntje De meidoorn bloeit De magnolia is al op retour De appel wacht nog op Volle teugen zon Wat is er beter dan Op zo’n dag Achterin het café Op een schaakbord Een zet te doen…

Voor haar zonden pleit En als dat diepste verlangen Door verleiding wordt gevoed En verleiding door de zonde En gevolgen wordt beboet Als telkens wordt vergeten Dat de oorzaak van genot Niet smeult in onze mond En niet ligt op het schavot Dan is het ook misschien Helemaal geen gek idee Van tijd tot tijd te zoeken Naar een rokersvrij café…

In Hendriks café ging ze naar de wc, waar ze hoopvol d'r broekje liet zakken. Ze deed d'r gevoeg en besmeurde een tegel, zodat het er meurde: ontlasting kwam naast het closet door d'r haast. 't Was een drukfout die Hendrik betreurde. Ze verlieten de kroeg na een tijd. Bij hem thuis werd door beiden gevrijd.…

Acht euro per liter bier betaal je in 't café dus niet en een doorsnee pak shag kost er geen vier. Dat heb jij fout gezien. Prima, mag ik dan, als dat tenminste kan, mijn centen terug misschien?…

Ik trof een oude vriend in een café, we raakten als vanzelf aan de praat, al was hij al in kennelijke staat. Het zat hem blijkbaar allemaal niet mee. Hij maakte van zijn lijden breed gewag. “Mijn leven loopt allang ontzettend stroef, ik drink om te vergeten”, zei hij droef, “te vaak reeds kampte ik met tegenslag”.…

In bed, aan tafel, onderweg, tijdens het werk, in een café, na een begrafenis, na een bevalling. Waar dan ook, wanneer dan ook. De teller staat over de 50.000 al. Cappucino of machiato bij de barista. Koffie branden en zetten is een kunst! Is koffie drinken een verslaving? Nee! Een innerlijke behoefte is het.…

Laten wij een “Mars” houden naar “Café de Maan” daar is “de Ruimte” voor alle mensen.…

je glooide zonnebloemgeel in heuvels omzoomd met het groen van struweel je plooide het ruisende water in dalen vol rots en geklater ik voette de heuvel in pad topte het uitzicht in een palet dat ik nooit heb gehad doekte natuur met frivool franse slag in een uur maar kon haar ziel toch niet grijpen in het daalse café na twee…

In mijn eigen stilte zitten treuren in café Eijlders vol vertier. Ik tel daar mijn barsten en de scheuren, zwelgend in grote glazen bier. Bitterballen, kaas en ossenworst, zorgen voor gesprekken met volle mond. Voor de sprekers met de grootste dorst, maakt het niet uit of iemand het verstond.…

op een open plek in het bos waar het dorp was het cafe, de smederij en de vele boerderijen daar ligt de dood net onder de oppervlakte verbergt de aarde de vele lichamen van de doden onder de grond in het dorp staat geen boom overeind de verwoeste bodem is een maanlandschap met diepe kraters waarin nu zeldzame padden leven elke…

Of niet bij mekaar, in 't café om de hoek. Of mekaar een paar dagen niet zien en mekaar missen. Maar altijd mekaar, nu toch al bijna zeven jaar. ----------------------------- uit: 'De Gedichten', 2000.…

infarcte hart achter haar spiegel vol rimpels staan hoop en verlangen te trappelen van jeugdig ongeduld en daarom schrijft zij zich in elke nieuwe bloemlezing drie maal op weg naar vervulling met terugwerkende kracht eerste stap en eerste kus en ja op vele zondagen wordt zij onder het genot van een goed glas wijn In een Amsterdams café…

In dat halflege café met die vuile lambrisering omdat de stoel naast me toch leeg was of omdat je mijn kwetsbaarheid herkende. Op je magere kamer zou ik je haren bezingen, mooie rode haren die bevallig over ranke schouders vallen Genade zal ik vragen, tegenover zoveel kwetsbaarheid ben ik weerloos.…

Droom maar, lieve meid, droom maar Droom van landen overzee Van een door kaarsen verlicht diner Van zachtjes strelen door je haar Melodieus geluid van een gitaar Van salsa in een druk café En vul daar dan je dagen mee Droom Spaanse passie, gitzwart haar Maar als de zon ‘s ochtends verschijnt En je droom al snel in ‘t niets verdwijnt De…

in de balzaal van de hemel drinken saters met goden scharlaken rood hun dijen van kletsen met de katers ridders en rapalje vechten om de verloren eer van liefdesgodinnen die hun hongerige lijven in naakt verval draperen rond de noeste appelboom zijn vingers geschikt voor huiverend begeren petrus sluit ontluisterd het hemels café…

Het café is voor ons een kern van belevenissen, dromen, frustraties, roddel. Met een scheut gezelligheid en commentaren. De horeca is het sociale vehikel bij uitstek.…

had je gleed naar binnen in een passen dat de maat gemeten had je smaak was zo apart dat ik je nooit vergat we paarden in een dans die in jouw ritme zwom je bewoog in mij omdat ik zonder jou gewoon niet verder kon je nam glashard de overhand, telde mij toen uit nog voor je laatst verschijnen moest ik in dronkenschap uit het café…

Ze is pas getrouwd en bezoekt het café, waar ze ooit d'r Ernst-Jan heeft ontmoet. Daar begon het: het klikte meteen bij die twee. Ze geniet, want de sfeer doet 'r goed. Ze ziet d'r gemaal met een dame, een stuk en bedenkt, hoe ze zich zal gedragen.…

Een stok, niet om mee te slaan, maar een stok om ermee te gaan van mijn bed naar het kippenhok of tot het café in de laan.…

Wij vonden een warm café aldaar.…

De kerkklok klinkt in de verte zo vertrouwd en oud, ik zie meteen de grote ruimte van de stad en de omgeving voor me, uitgestrekt en de straten en steegjes vol van arbeid van bakkers, slagers, boekwinkels, cafe's, ateliers en de pleinen met standbeelden o.a.. Geborgen in mijn kleine kamer sta ik op en zet koffie.…

Twaalf witte zwanen in het Goor Ik spoed me voort en neem me voor over een en ander verder diep na te denken in het café aan Brug II en thuis mijn verhaal te doen -met verve, zo mogelijk.…

bergen, tropische landen verre oorden, witte stranden heimwee is niet altijd denken aan vervlogen tijden, soms heb ik heimwee naar je warme handen die zich zoekend een weg banen in mijn wilde haren je bonzend hart dat op hol slaat bij het fluisteren van je naam je sensuele blik die zich weerspiegeld in de ruit van ons geliefd café…

ineens staat hij voor mij in een grand café legt zijn hand op mijn dij staart in mijn décolleté Zijn mond zoekt de mijne voel zijn warmte op mijn huid hij fluistert gossiemijne!…

Hij aksepteerde mijn cuba libre niet, hij aksepteerde mijn cafe solo niet, hij aksepteerde mij niet; zijn wenkbrauwen van muggen optrekkend, liep hij door mij heen, als een mens door een gedachte.…

hoe verrassend het parcours gezeten in tramlijn zeven langs Weesper- en Frederiksplein de natte brug over de Amstel Sarphatistraat Weteringschans café Heuvel op de Spiegelgracht de zon op de Boerenwetering tot ik gewaar werd dit was de route naar het Leidseplein en potjandrie niet die naar het Roelof Hart niet dat ik al dat moois echt…

Het lege Spaanse café, wij zitten daar bij de open pui, met een ober die de stenen vloeren dweilt.…

acupunctuur, met in de oorlellen ‘speldeknoppen’ wil ik met roken stoppen M’n hele leven kan ik al m’n oren bewegen; gebeurt ook onbewust blijkt als de arts zegt: je oor wijkt voor de naald en ik prik zojuist ‘n gaatje in je nek In m’n schrik zie ik de arts als Don Quichotte, m’n oren als wieken, en knijp er tussen uit In het cafe…

Aan 't eind een klein en dicht café waarlangs een olietanker vaart. U draait zich om en wordt in 't dorp gestoken door een wesp, u plukt een willekeurig blaadje, wrijft vergeefs, en dronken van geluk en pijn keert u naar huis terug. ------------------------ uit: 'Viewmaster', 1997.…