Alle inzendingen over Levendigheid

De anekdotes of die leuke quote, De speeches en terugblik op mijn leven, En of men hoog van mij staat op te geven, Hoor ik het allerliefst nog vóór mijn dood. Staat men van mij dan onzin te beweren, Dan kan ik dat nog even corrigeren.…

Geslepen dagen door een gebroken spiegel waar de mooiste dag blijft te zien in spiegelbeeld als gedenkwaardige dag. Zintuigen verbindt terwijl mijn traanvocht schittert door gebroken glas waar je glanzend gezicht leeft en je vertrouwen meer straalt Breekbaar verzegeld voel ik je fluwelen huid en ruik je parfum proef…

De vergezichten worden steeds grijzer herinneringen van haar levende penseel onder iedere geschiedenis een horizon achter elke gebeurtenis een likje verf en ook haar gedachten worden weidser alsof het landschap van haar denken zich uitstrekt tot aan de blauwe rivier om in te zwemmen en te drinken met haar levende penseel en haar palet krijgt…

Ik wilde er voor je zijn Maar jij was er voor mij Ik wilde jouw levende engel zijn Maar jij was de mijne Ik wilde me voor je opofferen Maar jij offerde je voor mij Ik wilde de hemel voor je plukken Maar de hemel die gaf jij…

Een onderkaak van eeuwenlang geleden Kwam aan het oppervlak in Winterswijk De onderzoekers rekenden zich rijk Met een fossiel dat opdook in het heden Mijn vrouw zei: zat dat ding dood in de grond Thuis loopt er één al jaren levend rond…

vader ging vaak uit vissen aan de oever ving hij eenzame stromen van verre gedachten van alles van wat diep in hem verborgen was nu opent de zoon op zolder de dichte dozen van zijn vader hier vindt het kind vroeg of later het woord dat hem bevrijdt en levend is als water…

Het is lang geleden dat ik wat woorden ontving van haar niet dat zij mij toebehoorde Ze was verbonden en toch ongebonden aan de mens naar wie ik enkel nog zie als ik in het verleden staar, zij waarvan ik allengs voortschrijdend inzicht ervaar Zij, het fiere meisje van lang geleden was ik zeker niet vergeten doch sommigen leven ergens ver…

In de bonte berm wuiven bloemen vrolijk naar een grauwe passant…

sommigen hebben geen leven meer, zonder verlangens ,die haalbaar zijn, eindigen ze dood in de goot.…

Stel je eens levendig voor, dat je je ego verliest, en de liefde vindt.…

De consequentie van het levend feit dat ieders naam staat op z'n vingerspits is: Let op! Hier leeft een unieke flits in een domein van soevereiniteit De consequentie van het levend feit dat wij aanraakbaar en gevoelig zijn is: Let op!…

een traan, geboren in je ogen levend op je wangen en stervend op je lippen…

wij zijn de levende stenen die zich spiegelen in de duizenden doden uit het verleden…

Gebroken botten in een oneindige woestijn smult het levend dier…

In de lege stad ben ik een levend standbeeld – ik voel me half dood.…

Graffiti, gekrast in mijn huid: levende kunst – mijn lichaam, ikzelf.…

Oude man levend met het portret van een vrouw, oude vrouw levend met het portret van een man: zoals ze keken in een lens. ---------------------------------------------- uit: 'Alles op de fiets'.…

Verbijsterd Langzaam Tot mezelf gekomen Dicht ik over De onvoorstelbare dood Hoe onwerkelijk is het Om levend dood te zijn Zo voelt mijn voortbestaan In het oog van deze orkaan Zware depressie - leven Langzaam vervagend tot nevel Nauw'lijks zichtbaar nog Gordijn van de dood Een mens levend dood gemaakt…

groen puur levend duur ‘t mooiste op aarde de natuur…

Omgeven door groen zon voedt elk levend wezen inclusief mijn hart…

ik hoorde levende muziek in je ademhalen zag de huid rond je mond in een kleine lach lief bewegen en genoot je melodie een octaafje hoger de rust voelde sacraal aan in de lage middagzon waar stofjes woonden in levendig bewegen dat gevoed werd door warmte die zichtbaar in weerkaatsing steeg…

halfdoorzichtige geraamtes flaneren door de volle straat heel dodenstad is uitgelopen om de laatste levende ziel feestelijk levend te begraven verstopt onder eigen armen wacht de moederziel alleen het einde van het noodlot zielloos in haar traliekooi de levensdraden tellend verzinkend in vergetelheid te moe om nog te vechten tegen…

halfdoorzichtige geraamtes flaneren door de volle straat heel dodenstad is uitgelopen om de laatste levende ziel feestelijk levend te begraven verstopt onder eigen armen wacht de moederziel alleen het einde van het noodlot zielloos in haar traliekooi de levensdraden tellend verzinkend in vergetelheid te moe om nog te vechten…

Het zijn je ogen... als een boek, als een levend schilderdoek Ik kan er in verdwalen Als natte inkt die glinstert, een nieuw vers met boeiende verhalen Het zijn je ogen... als een boek, als een levend schilderdoek Ik wil dit stille schrift vertalen Als een geïnspireerd penceel, stil en emotioneel geraakt, laat ik mijn ogen langs jouw beleving…

Laat zonlicht gedoofd, levende zielen gaan heen waar doden dromen.…

Jij was mijn gras groen en levendig schitterend in de dauw maar toen wist ik het het gras aan de overkant is groener.…

hij laat zichzelf niet vergeten houdt zich bij haar levend door met eigen uitbeelding naar hun onlosmakelijke verbondenheid te verwijzen…

Vergeten of niet vergeten de pijn van de doden is aanwezig bij de levenden die hier eerst ronddwalen en dan weer weten…

Een rood kleurende boom in een traag levend land groene struiken aan de wortel een omhelzing…

Werkelijk, men moest de steen met menselijke waardigheid bekleden, zijn woord voor menswaardig aannemen. Men moest, om nog in de mens te kunnen geloven, zijn oor te luister leggen bij de steen of met de stem spreken van een steen. Men moest, om de eerste de beste steen te citeren, uit de steenrots een geheel nieuwe mens slaan…