Alle inzendingen over Liefde. OR Emotie.

kijk me aan zeg wat je zeggen wilt doe wat je wilt doen sluit niet je ogen wees niet bang voor mijn woorden wees niet kwaad op jezelf kijk me aan huil als je huilen wilt voel wat je wilt voelen open toch je handen verlies je in mijn dromen leeg toch eens je hart kijk me aan praat als je praten wilt sla me als je wilt slaan streel…

Kan mijn liefde niet aan je tonen Ik voel me als een vis die op het land zou moeten wonen Weet wel dat ik je bemin Alles voor je over heb In mijn leven jij enkel een gewin En dat gevoel is echt, zeker niet nep…

Daar zit ze, Ik zie haar, Met niemand om haar heen Daar zit ze, Voor me, Helemaal alleen. Vooruit starend Met een kleine lach, Heeft ze niet gezien, Dat ik haar zag. Ik blijf kijken, Maar zeg geen gedag, Ik wil iets zeggen, Maar ik weet niet of dat mag.…

Probeer ik onzeker mijn handen uit te steken om zo liefde te ontvangen. Kijk in mijn ogen en ontmoet de liefdevolle ziel. Je hebt beminnelijk mijn hart bewogen, toch is er iets dat niet beviel. Graag wil ik beminnen, vanuit het diepste van mijn hart. Zeg me alsjeblieft, dat ik veilig ben, dat ik je kan vertrouwen.…

Als de klank van mijn woorden is geworden tot een gefluisterd afscheid, wil dan wenden je blik zoveel jaren terug. Geniet dan nog even van mijn branie, van mijn vrolijkheid van toen. En jij....? Lach nog eens je lieve lach. Laat een keer nog mijn naam vloeien over jouw lippen ik zal jouw roep verstaan. Kennen jouw stille verdriet…

Alle lieve dingen die je schrijft Of fluistert in mijn oor Maken dat ik in liefde geloof Meer dan ooit tevoor. Zo vaak vraag ik me af Waaraan ik jou verdien. En hoe het komt dat je altijd Het positieve overal in kunt zien. Jij bent mijn liefde, Mijn prins op het witte paard. Ik houd oneindig van je, Jij bent me alles waard.…

geworteld in de tuin der liefde zo dicht bij elkaar dat zij de hartslag kunnen horen die ritme geeft aan al wat leeft in liefderijk gebaar hun blikken naar het zonnevuur dansen zij het leven verenigd met hun schaduw in dans die vleugels geeft hebben zij elkaar verheven…

Vivaldi in tonen van muziek door het koude jaargetijde de zon kan laten schijnen en dat je weer mag zien, dat de kale beuk nog steeds de kleine vogeltjes op haar takken draagt elk bevroren twijgje hunkerend in een vergezicht zich buigt naar helend licht, ook lente vraagt zie mij die de bloesems naar je adem schrijft tot een vrucht van liefde…

nu is de tijd gekomen om de allerlaatste sluier van weten tussen jou en mij het enige nog -in liefde te onthullen als nooit daarvoor dichtbij tot hier toe zijn wij voortbewogen door het ritme van de ziel tot in het aller - diepste diep en ondanks stormen blind gevaren naar waar de stem ons riep nu wil ik samen met jou dansen op de cadans…

die nacht gekleed in naaktheid en volle overgave ontdaan van elke franje waarop de wonderlijke stroom ons eindelijk in stilte samenbracht die nacht waarin je smeekte - KIJK ME AAN - heb ik mijn ogen geopend en meer dan mijn ogen om jou in liefde te ontvangen die nacht heb jij door mij tot op de bodem van mijn ziel DE WAARHEID GEZIEN dat…

Ik weet het weer, ik weet het weer, drank en peuken, vergetelheid valt niet te duwen waar het niet gaat, verdriet vul je niet op, gebeiteld en gehouwen, begraaf je niet met een schop, een gat aan de kustlijn, gevuld met het getij, nooit vergaan, ik weet het weer, ook als ik even niet kijk, jij liet me zien wat ik kan zijn, en ik jou wat…

laat me zwemmen in jouw ogen maar niet oeverloos op zee hou me dichter almaar dichter neemt jouw liefde mij dan mee of zal ik heel lang moeten dwalen zonder oponthoud misschien jou dan langzaam aan vergeten daar ik je nimmer meer zal zien of zullen we groeien wij tesamen in de diepste zin van het woord het van de daken schreeuwen totdat…

trekken wij onze kostuums aan worden onze gezichten beschilderd zetten we alle relikwien klaar tikt de klok de minuten weg wensen we iedereen toi toi toi wachtend op 'n vers publiek zodat wij de eerste stappen op het toneel kunnen zetten om hen een geweldige middag te kunnen bezorgen…

een visser vaart uit ver van het land in een wrakkig bootje zijn hart draagt liefde mee op de grote dobberzee het water, water zee zo diep kleurt als de ogen van Anka blauw, zo blauw zijn wonderschone vrouw “bootje, bootje breng mij veilig naar de haven met mijn vissenmand naar het thuisland” * Naar een Dalmatisch volksliedje…

gevuld vol van emotie en blijheid 1970.…

De strijd is gestreden Moe en voldaan Alles gegeven Nu laten gaan Het vele zwijgen Het mocht nooit ontstijgen In het menselijk bestaan Begaan In een wereld van emotie Die nooit losliet Innerlijk bleef het bestaan Hortend en stotend liet hij het gaan De rust werd gevonden Tijdens het doorgronden Waar liefde het pad vond En hij wist…

Veilig daar, bedekt door stof, de gratie vervangen, door teder emotie gestorven. Wat rest is een vlek, met passieloos verlof... Een belastend drama, geen liefde zo zwaar. Een vergroot panorama, mijn hart kijkt ernaar... Zo zwart kan het zijn, gearceerd door het licht. De ruimte te klein, door liefde ontwricht..…

De traan, door liefde en verdriet ontstaan, heb ik reeds geplengd. Het zijn de krassen op mijn ziel die dieper snijden zonder mes, en toch zo pijnlijk zijn, een gevoel dat als een schaduw vol emotie naast me loopt me nog elke dag in zorgen brengt. Ze zeggen dat ik los moet laten, zeg me dan hoe dat moet.…

kille wind wervelt motsneeuw emotie breekt in ijzige tranen hagelbollen…

Hou een gedicht tegen het licht lees een traan en een lach,'t zal altijd over emotie gaan.…

Aanblik van trouweloze ogen, in laaghartige kwelling, met een glimlach die veinsde, een hart genoegelijk onderwierp, aan valse en zilte emotie's, verteren zoetzwevende gedachten, verhullen lustere wolken, in duister gehuld met zwart agaat, ontkiemen verfoeilijke tastzinnen, die onbarmhartig toeslaan, om de bespotting van liefde, in lijdende…

Een man in het zwart voor het plaatselijke Sinfonietta is één en al stilte net zoals het publiek Hij kust zijn Stradivarius uit 1702 Zijn liefde in zijn nek Pernambuk in zijn hand Het woeste geweld op de snaren doet paardenharen knappen Met zijn viool is hij één Een grootse emotie Hij komt in mijn ziel Ben niet meer dezelfde Hij…

Wie heeft daar gelijk bij de welkomstdeur van het schaduwrijke gebied om bloemen te kussen zijn gedachten gaan liggen in een eindeloos bed zonder illusies of dromen ziet hij stilte bewegen zonder emotie een schaduw danst ritmisch in leegte hij telt zijn woorden als hij alleen is in de duisternis vol liefde en vriendschap hij…

één te worden de verleiding is daar om dromen te dromen en de ziel in emotie te tonen…

Ik deel onze stap Emotie in mijn woorden Bekroning op een weg Ergens voor te staan Hij lucht zijn hart Deelt het nieuwe leven Een passend klein symbool Raakt me heerlijk diep Een fijne warme douche Van alle mooie zielen Er stroomt zoveel liefde Vandaag gebeurt er veel Klanken van de Beatles Op de vloer verbonden Ontmoetingen in de…

Zwanger van emotie Genavelstrengd Door rede Dronken Verdronken ziel Dwaalt Door de diepste dalen Van het lichaam…

Van liefde De verbintenis is…

Wat jij meemaakt, beleef ik door jouw verhalen, het wordt ook mijn ook mijn herinnering, mijn identiteit Jouw verlangen, jouw verrukking is ook mijn emotie, mijn behoefte mijn reden van bestaan De liefde die jou omarmt verwarmt ook mij, de liefde die jij mist, bedroeft ook mij Met jou volg ik de keuzes die jij maakt, ongeacht welke…

offerande voor zijn verdriet en als een vergelding van haar valse liefde en emotie voor hem Haar aanblik straalde hem tegemoet op het moment dat zij lijkwit uitsloeg en haar laatste adem vermengde met de stank van de vuilnishopen.…

Grauwe wolkenband overtrekt het hele zijn emotie verdwijnt weggemoffeld in de pijn dood gehuld in zwarte kant…