Hartenkreten

hartenkreet (nr. 21.826):

Laat een keer nog.

Als de klank van
mijn woorden
is geworden tot
een gefluisterd
afscheid,
wil dan wenden
je blik zoveel
jaren terug.
Geniet dan nog
even van mijn
branie, van mijn
vrolijkheid
van toen.
En jij....?
Lach nog eens
je lieve lach.
Laat een keer nog
mijn naam vloeien
over jouw lippen
ik zal jouw
roep verstaan.
Kennen jouw
stille verdriet.
Ja, luister naar
mijn gefluisterd
afscheid.
Luister naar dat
wat niet meer is.
Hoor hoe leeg
is de stilte.
Hoor hoe, "hij is"
veranderd
onontkoombaar
in, "hij was"