Alle inzendingen over Martin Paap

Ik vind niet dat je van een mens moet houden. Ik heb het gedaan. Vooral van vrouwen. Er was mijn moeder. Er was een kleuterjuffrouw. Er was een omroepster die het met een uitgever deed. Toen wou ik dichter worden. Mijn hart ruimde plaats. Letterlijk te veel. Ook de liefde voor mezelf, een mens tenslotte, strandde. Ik weet nog waar en hoe. Ik…

Ik de snotneus dacht dat ik alles wist dacht dat ik alles wist van het leven maar jij pap wees me op de goeie weg Al zeg ik niet veel weet ik hoe moeilijk je het hebt en als iemand begrijpt waarom je doet wat je doen moet ben ik het wel En nu de snotneus dat ik ben denkend dat ik alles weet denkend dat ik alles begrijpt van het leven…

ik was de laatste jaren geen goede dochter, toch hield je van me ik was boos omdat je weg ging, maar dat was jaren geleden ik heb je nooit vergeven ik was een vaderskindje, we waren altijd samen toen je er nog was kon ik de laatste jaren niet meer doen zoals vroeger samen alles doen, onafscheidelijk zijn, van elkaar houden nu heb ik…

jij als jochie weer stap voor stap het duinzand wegtrapt mij keer op keer weer nadeed kijk eens pap heel vlug lijk ik nou niet veel op jou? en loop ik ook weer zo terug redt u het wel? of moet ik gewoon maar weer een handje geven…

uitgedeeld Een derde is voor ontucht veroordeeld En men zegt dat een vierde zijn vrouw sloeg Het kan de Grote Blonde Leider niet verbazen Dit soort lieden in de Partij Van Vechtersbazen --------------------------------------------------------- De PVV is 'een kleine knokploeg die iedere dag de Kamer binnenloopt', sprak PVV-parlementariër Martin…

Hou ik jouw hand vast en zeg: “Pap, het komt allemaal goed.”…

Terwijl stadionlampen Hun licht in aanvankelijke Fletsheid op betonnen Muren werpen Zwermt anderhalf uur Voor het treffen een Golf van tienduizenden Spreeuwen in de Avondschemering Die voor alles het Afscheid in zich draagt, Vormen aannemend Die bol en rond zijn Maar ook langwerpig Als een zandloper uitgezakt Legt ze…

Rouvoet heeft reeds een vinger in de pap: Een vrouw die straks abortus wenst te plegen Moet dat vijf dagen lang heroverwegen - En dat is vast nog maar de eerste stap: Een nog strenger beleid dan het bestaande Wordt een bedenktijd van dik negen maanden.…

Er zijn “morsproblemen” in een supermarkt in Heidenschap, de vloer ligt er constant vol met kledders melk, jus en pap, de tekst "HIER OPENEN” wordt spontaan door vele klanten letterlijk gedaan, dus die moet door “THUIS OPENEN” worden vervangen, en rap !…

Voor al die dagen dank ik Martin Bril Die, veel te jong nog, niet meer kon genezen. Het lot dat doet nu eenmaal wat het wil.…

Hoi die pap en een dikke knuffel. We spelen ons spel, wie is er hier de buffel? Maar dan het afscheid, ogen vol met tranen. de wereld grimmig en ontzettend mat, weerklinkt zijn stem in mijn hoofd Pap ik vind jouw de allerliefste schat. De laatste zwaai aan je moeders hand. ik zwaai terug, maar geheel verdoofd.…

Misschien heb je mijn boodschap niet begrepen maar misschien ook wel en was je blij ik hoor je stem nog en zie je ogen je keek zo vreselijk lief naar mij Je hebt mijn kind niet kunnen knuffelen het zal nooit door jou worden verwend maar weet, lieve pap, dat één ding vaststaat dat jij een deel van ons kindje bent…

Ik worstel nog verder Maar de onmacht is daar Je trekt aan de lepel En slaat in het bord Ik ga door met een strijd Die steeds smeriger wordt De eindfase nadert Ik vrees voor de signalen Jouw gevaarlijke hoestjes Die de pap terug gaan halen Genade!…

Want zo ben ik absoluut niet groot gebracht Deze wereld is een oerwoud Maar wanneer beide ouders er voor je zijn Voelt dat voor een kind heel erg veilig en vertrouwd Een kind zal dan later tegen beide ouders kunnen zeggen Mam en pap … Weet dat ik veel van jullie hou Jullie zijn de besten Jullie zijn altijd samen gebleven En dat zal ik nooit…

Regeren met de graaiers en de papen En met de Biblebelt.. Hoog tijd om in te slapen?…

Zodat die vraag mij later niet benauwt: 'Pap, was jij in de covidoorlog fout?'…

(Voor Martine) Terwijl ik hier sta zee als aan zand genageld trek ik dan naar jou of neem jij me mee nu de schelpen kraken wij elkaar naderen weet ik van vaste grond onder mijn voeten voel me intens rijk waarom toch verder willen kijken achter me de plek die zo meebepalend was voor me het nog in damp gehulde wat toekomt wat…

Vandaag Heather Nova in Paradiso De wat iele vertoning van de vrouw weegt niet af tegen haar volume zowel life als op de radio Geboren op de Bermuda's op een boot in '67 gebouwd door haar paps Als schipperskind in het kraaiennest Vandaar is het volume zo groot…

‘Het is een vergelijking,’ stelde pap. ‘Vergrotend’ zei mijn moe, ‘zijn dan de Spaanse.’ en overtreffend is de Messiaanse.…

en luister héél goed luister hóór – vóel en dénk ik jou pap en dat – dát wat ik jóu en jij míj nog zeggen wil zeggen we elkaar als ik stil ben écht stil……

Al is het dan niet tastbaar meer, je bent dichterbij dan ooit, mijn lieve pap, ik hou van je, en dat verandert nooit...…

Elk woordje met een negatieve lading moet nu uit onze woordenschat geweerd (alsof men daar de feiten mee bezweert) en iedereen vindt wel iets van zijn gading: Turk, neger, hoer, creool, jood, paap of flikker... Van Dale wordt op die manier niet dikker.…

Nauwelijks in bed, vroeg zij: 'Zeg Paps, vertel je even?'…

Je bent mijn krentje in de pap De slagroom in mijn soes De zachte smaak bij elke hap De stukjes appel in de moes De toefjes op mijn vla De vermicelli in de soep De frisse dressing op de sla De suiker op mijn snoep Ik heb het altijd wel geweten Je bent om op te vreten!…

Ze kan geen pap meer zeggen want ze is moe heel erg moe De kracht trekt uit haar lichaam haar energie is op 't is moeilijk voor haar uit te leggen want ze is moe zo vreselijk moe... Ze is te moe om zelfs te slapen, om te kijken, alles is teveel Ze is moe... Ik voel haar moeheid...…

We gáán nu voor een minder zoute hap, Maar blijf wel van het zout af in mijn pap.…

vergeten bladzij uit een boek vergeeld na zoveel jaren droog de hand die mee de woorden leest dode ogen gevangen in voorbije verten mijn hand voorzichtig aan de schouder 'dag pap,hier ben ik weer' 'dag kind' het is mijn stem die antwoord geeft.…

Ik begrijp je pijn, onmacht en verdriet, zonder pap...onmogelijk, dat lukt ook bijna niet. Machteloos zie ik toe, hoe jij in al je verdriet, de deur op slot doet, en niks of niemand ziet...…

Dit is een mooie pap, die chique zijden. Die staat je goed, daar kan je mee op pad. Kijk Max, m´n das, wat doet het volk mij aan? Ach Lex, jij bent geknipt voor deze baan!…

lijkt geworden voelt de zee aan tranen onophoudelijk zout intense ontplooiing op velerlei vlak maakt alledag dragelijker, dan toen toen ze los moest laten, met volle tegenzin op de rand van de einder rooit ze het al zevenhonderddertig dagen, vierentwintig maanden, twee jaar en vaart ze nog iedere dag op jullie liefde *~ Martin…