Alle inzendingen over Midden-Oosten OR God OR geweld

Zoals gij in de schaduw zat En al de glans in de armen had, Die fijngesponnen, wonderbaar Geweven lag in 't hangend haar Van uwe zuster, - want gij zijt Mij zusters in lieftalligheid, - En gij die ongevlochten pracht, Die als een bruidskleed van de nacht Haar lichtgebogen hoofd omsloot, - Uw handen hoog, uw schouders bloot,…

je was een scheetje mijn kleine cacteetje als was het gister zie je nog liggen in het schap supermarkt aangeboden, de prijs was knap verpakt in blister zo prikkelend jong nog jouw wereld werd mijn vensterbank zon van oost naar zuid, geweldig toch bolronder dan ooit stak jij mij in de flank je bent groot gegroeid heb je, zelfs breekbaar…

Zij zongen: Ere zij God, ere zij God in de hoge Vrede op aarde in de mensen een welbehagen Amen, Amen.…

Stralend in het midden, zonder zorgen en vol overgave. Als een vis in het water in de kern van jezelf met God als je vader.…

autodidactisch staan God en Boeddah gelijk in het oosten: veel minder in het westen hoewel er meer te eten valt…

Hij kent het einde niet van al het leven, uiteindelijk is alles in Gods hand. Dat hij niet zo geweldig kon voorspellen, Had ik je eerder wel kunnen vertellen.…

Dan waren Jozef en Maria, herders en de wijzen te vinden in en rond de stal, het kindje Jezus stralend in hun midden. De kinderen in deze straat werden vertrouwd met het verhaal van zoeken, vinden en aanbidden.…

er oerknalde wat soep met aminozuren vloeide uit tot prachtige luchten harmonieuze landschappen aromatische bloemengeuren op een azuurblauwe bol ik er midden op god, ongelooflijk En God tilde het deksel van de pot snoof mompelde : gut, wat brouwen ze nu moet daar wijsgerig wiskundig denken uit voortkomen ?…

Soms, gaat midden in de Winternacht de hemel open en fladderen witte vlinders Van God naar jou en mij Vullen een moment de lucht met lichte vrolijkheid Soms, want wintervlinders zijn zeldzaam…

Terug naar normen en waarden, en zich houden aan Gods gebod, elkaar in goedheid aanvaarden, en niemand overlaten aan zijn lot.…

Slechts bepakt met een saxofoon en wat gedichtenbundels vertrok ik naar het oosten voor onbepaalde tijd. Vierduizend zonsopgangen later, herinner ik mij die dag als de gelukigste van mijn leven. Het gevoel van absolute vrijheid dat ik ervoer op het moment dat de Boeing 747 opsteeg heeft mij nooit meer verlaten.…

in het oosten onverstoorbaar vol en rond de maanmeloen…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

Nog niet zo lang geleden - midden op de dag - in springlevend licht kwam de dood even langs ze nam enkele maten knipoogde naar het duister van het diepe water en vertrok zonder opgemerkt te zijn nog even werden er vanuit het oosten verse dagen aangedragen de tijd lekte gestaag van de wijzers in de eeuwigheid rijdt geen ijlbode de grote…

handig bekeken vanuit 't buitenland in Nederland griezelt men ervan volgens azië/midden oosten een subliem plan jonge kippetjes zo lieflijk amper genoten van ieder streepje zonnestraal voor hen banaal bekijk alstublieft dit erbarmelijk lijden op de site stel vragen voordat u/jij de pizza smakelijk op gaat eten lieve…

Verhiervandaan midden in de woestijn een uitgemergelde moeder aan haar borst een kind huilend van honger en pijn Een jonge soldaat zwaar verminkt amper man eigenlijk nog kind God waarom moet dit zo zijn…

In de verte, naar het oosten, Over bossen, berg en wei, Over Lüneburger heide, Achter Donau, Oder, Neisze Aan Europa's buitengrenzen Klinkt naast Eurofielenwensen Het luidruchtig koor der laarzen Van Kozakken en Tartaren In de verte, in het oosten, Midden in 't begeerde goud Der Oekraïense tarwezee, Het zomeroekraïnewoud Dansen duizend…

is even stilstaan al een wonder midden in de winternacht wanneer de aarde stilstaat krijgt de verwachting vorm gaat er een hemel open…

Verdorie, en dat zie ik pas nu, die kerel, was de God van geweld, is er dan nergens meer vrede, verdomme?…

Een enkele beweging slaat nog uit de menigte naar voren, en vlamt in 't rosse licht, en gaat weer in de menigte verloren, En vreemder wordt, nu 't avonduur opnieuw de mensen komt vertroosten, in 't licht, dat zwicht na 't middagvuur, de vreemde wereld van het Oosten.…

Ze hebben deels gelijk en ongelijk, De strijdende partijen in het Oosten. Maar laten ze eens met elkaar gaan proosten, Een drankje geeft lang niet zoveel gezeik. In plaats van stokken om de hond te slaan: Vind eens een brug om overheen te gaan.…

'In het midden van mijn leven,' zei de koning, 'ga ik te paard naar de hel.' Sire, mij is dit niet gegeven. Ik hoor ze allang, die nachtelijke bel, ik proefde vele soorten honing, ik heb te snel in teveel vel gebeten en onderweg ben ik de hel vergeten. ---------------------------------- uit : 'Ik schrijf je neer', 2002.…

Denk jij ook veel over leven maar ook zo vaak aan de dood als je alles hebt gegeven is de wereld dan nog groot ben jij ook zo vaak bedrogen keer je weer die andere zij als het leven is vervlogen ligt de waarheid in jou en mij…

Zachtjes waaiend door alles Door een onaangetast of verdord geheel Slurpend, kwijlen van alle beetjes Ongenaakbaar zacht en teder Hard en ijzend De wind raakt ieder stukje Van het midden De weg door alles De goot de duivel en verlaten De passie en de bloem Balans Het Midden…

Maar God is zo geweldig groot, dat als ik sprak: 'Ik spring' en ging, Hij mij dan zeker vliegen liet. Omdat ik dat weet spring ik niet. --------------------------- Uit: 'Versjes', 1961.…

ik weet niet hoeveel geloven er zijn ben geen theoloog of filosoof hang niets aan heb geen geloof maar als er dan toch zoveel goden zijn en allemaal zo vredelievend als wordt verteld laten zij allen dan eens rond de tafel gaan zitten en een einde maken aan al dit zinloze geweld…

Dooi die de vlokken tot wateren wijdt, dooi, die ons wanen tot werken gedijt, spaar niet de dwepers die midden 't geweld vrezen dat God hun gedroomsel smelt. Geef ons klaar water dat vloeiend verreint, door smarten gefilterd naar de harten fonteint.…

“Welkom”, zegt God tegen u en mij Wat geweldig, om dat te mogen weten Dat wij zo maar welkom worden geheten. “Welkom”, zegt God tegen alle mensen “Kom maar tot Mij, altijd, iedere dag Met al uw vreugde, verdriet en tegenslag.”…