Alle inzendingen over ONTDEKKING

De ontdekking van die leugen Zal mij nog lang heugen.…

Wat bedekt is, ontdekken. Wie dood is, tot leven wekken.…

jij 2 letters een wereld om te ontdekken wie ik ben ik 2 letters iets bijzonders om trots op te zijn wij 2 letters iets wat ooit een wens was van iedereen…

We kunnen onze authenticiteit zo goed maskeren tot het moment wanneer we ontdekken dat we nooit meer in staat zijn ooit onszelf te profileren…

Wie terecht gelukkig zijn met mijn schilderijen, wie mijn boeken niet lezen, mijn saldi nadelig ontdekken. Maar op is nu eenmaal op. ----------------------------------------------- Uit: 'De warme slager', 1973.…

Gisteren ben ik niet veranderd met de tijd die me leidt waar ik ga met oude gedachten en de wens dat ik mezelf weer mag ontdekken met elke nieuwe gedachte…

Sta op, mijn muze rust niet langer uit er is nog zoveel te ontdekken het onbeschrevene wacht op woorden die slechts vloeien als jij waakt dus kom laat mij dromen…

Door het op de kop te zien Ontdekken we misschien Dat nieuwe perspectieven wenken. Binnen een week of drie Heeft u het al onder de knie.…

het is niet genoeg haar te ontdekken tussen ’t groen groei met der mee tot je in haar bloei ‘t hart voelt kloppen zacht meewaait één en al tederheid…

met in mij het prille dat pas gaat bloeien wanneer ik op een stille afgelegen plaats schoonheid als Gods werkelijkheid ontdek wortel ik mij diep in één met hem en zijn wereld…

antwoord levensvragen leven ik nam de moeite zet een stap uit je gedachten als vanzelfsprekend jij nam de moeite mij je schoonheid te laten ontdekken…

Waarom probeer je niet iets anders Als dat je beter maakt Gewoon een wisseling van spijs Als dat je beter smaakt Jezelf kunnen ontplooien Ontdekken wat je kan Je leven niet vergooien In de schaduw van een man Probeer eens te ontdekken Wat jou echt bezig houdt Energie op kunnen wekken Kunst maken van hout Jezelf te portretteren Verdiepen…

Waar de mens van uit zijn vrije wil op kan bogen is de grondslag van waar hij zijn keuzes maakt; ontdekkingen de occupatie onderhouden en vermogen, houdt de richting zich vrij aan het begin genaakt.…

Vluchtend in leven zonder alfabet bewandel ik mijn levenspad waar beelden opdoemen met vlinders op mijn huid parels van zweet, zo zout getergd op het ontdekken van een hart dat past.…

ongenaakbaar koester jij je maagdelijkheid jouw naaktheid is gekleed met bloot opportunisme voor wie liefdevol de sluier licht is er intimiteit in een teder ontdekken van de paradijselijke werkelijkheid…

Een nieuw jaar, even stil zijn even stil staan Een onbekend pad dat pad ontdekken zoals een kind vol vertrouwen maar vooral samen.…

Ik ben niet Perfect ik ben niet wie jij wil zijn Ook al ik ben klein Ook al ben ik dan 1 meter 90 Evenwichtig ben ik op zoek Naar de juiste hoek Nog lang niet alles kunnen ontdekken Toch kom ik door de drukte in mijn hoofd op de mooiste plekken…

Ontdek ik ineens dat vanaf dat moment ook al mijn ritten waar ook naar toe, hoe vaak ook uitgevoerd , verworden zijn tot kostbare data.…

Alles ontdekken, net zolang doorgaan, totdat we niet meer kunnen. Totdat ik aangekleed ben, met jouw liefde. Totdat de ruimte is gevuld, met onze lichamen, die elkaar net hebben ontdekt.…

met stilte heel opgewonden maken zonder dat ik jouw subtiele fijn- gevoeligheid in de gaten had wij waren eenvoudig zonder overleg een nieuw pad ingegaan raakten elkaar anders aan waarbij vonkjes voor ontlading zorgden die de spanning later snel opvoerden niet dat de andere te vertrouwd waren geworden maar ons ontdekken…

Teveel, té intens Op het randje staan Voor ik een grens Volledig herken Moet ik als mens weten wie ik ben Moet ik ontdekken Waar ik zélf wil staan Welke muren en hekken Ik over wil gaan Ik zal op mijn bek gaan Foute dingen proberen Ik zal ook weer opstaan En hier ook van leren Het balans evenredig Zelfverzekerd…

Ik zei:"Mijn lieve Fillis, wij zullen het nooit ontdekken!' 'Wel,' zeide toen mijn meisje, 'laat gij de hoop reeds varen? Wie weet, zo wij de proeven te meermaal weer hervatten, of wij het niet ontdekken!.…

Ik heb urenlang geprobeerd om te ontdekken wat ik eigenlijk wil zeggen ik heb niet anders kunnen doen dan langdurig staren naar zwak kaarslicht jou zwevend beelden tot mijn glimlach gebrand stond op mijn gezicht wat me grijnzend deed beseffen dat ik het je niet uit hoef te leggen Ik heb dagenlang geprobeerd om te ontdekken wat ik voor je voel…

Mijn verbeelding sleurt mij mee Onthutst in mijn ideeënstroom Daar ik dit amper kan bevatten En ik hier wakker over droom Mijn traag besef drijft mijlen ver Achter mijn kennis van het feit En zal pas tot wasdom komen Na ongemerkt verstreken tijd Ik betwijfel toch mijn vondst Die zo macaber is gebleken Terwijl ik alle woorden zoek…

Zijn ogen dwalen over het landschap dat aan hem voorbij raast; een jonge rugzaktoerist vol met reisindrukken zonder haast zit onderuit gezakt in de TGV met Parijs als bestemming. Plots bekruipt hem een gevoel van betovering: een sprankelend mooi meisje betreedt zijn coupé. Hij reageert verrast en verdwaasd als zij haar bagage in het rek…

De rustigen die mij tartten te vertrekken Heb ik om 't schip te krijgen woest beloofd Rijkdommen fabelachtig te ontdekken, Waarvoor ik ingestaan heb met mijn hoofd, En eindlijk in triomftocht aangebracht. Tot zinkens toe geladen lag mijn vloot. Wel waren bijna al mijn mannen dood, Maar alle havensteden bont bevlagd.…

Vaak trokken wij met onze roversbende op woensdagmiddagen de polder in; kruistochten naar het eeuwig onbekende, achter de dijk, achter de grijze kim - Wij droegen touwen, riemen, houten sabels, bouwden een fort van klei en zoden gras; geloofden grif de vlot verzonnen fabels over een vijand die in aantocht was, maar die niet kwam en nimmer…

wij draaien strelen en aaien de werkelijkheid tot voelbare proporties in het passeren proberen wij iedere keer weer iets nieuws te traceren nog niet ontdekt onbevlekt door onze onvermoeibare handen en onderzoekende geest wij lijken te blijven maar onze ego’s zijn ook deel van de cirkel van leven alleen wij graaien tijdens het…

Ooit was het vinden van één coelacanth Een reden voor verrukte nieuwsberichten Waarover Gerrit Achterberg weer dichtte Dat vers werd een klassieker naderhand Wie nu voor vijftig verzen rond ziet drijven Kan van verwondering aan 't wenen blíjven…

nooit geweten dat het geluk zo dichtbij was dat ik zo nieuwsgierig kon zijn zo naar iets kon verlangen naar ieder moment dat komen gaat iedere dag opnieuw me verheugen op die nieuwe dag die komen gaat telkens weer opnieuw nooit geweten dat……