inloggen

Alle inzendingen over Plant

1007 resultaten.

Sorteren op:

( in het oog springend )

netgedicht
2.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 429
in het oog springend het geel van de forsythia de kou is uit de lucht cp 210304 zondag laetare…

Aandacht

netgedicht
3.0 met 20 stemmen aantal keer bekeken 1.704
ik beschrijf je met mijn lippen verhaal je schoonheid met mijn stem groei maar groei maar ik teken je kleur met mijn ogen en noem je mooi groei maar groei maar vorm je leven ik dek je toe met aarde, met gevoel op de vensterbank in het licht ik geef je aandacht een gezicht…

guldenroede (2)

netgedicht
1.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 432
de guldenroede herinnert sterk aan vroeger weemoed geel van kleur…
Jan Blaauw7 augustus 2004Lees meer…

Comeback van de Teer Guichelheil

hartenkreet
5.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 414
Je lacht erom als je het leest Berichtje uit mijn avondkrant Teer Guichelheil, vermiste plant Is weer terug van weggeweest Op ranke steel wuift zij parmant Naar plaggenstekers aan de kant Je lacht erom als je het leest (Waarschijnlijk giechelt zij het meest) Een roze bloem in drassig land Heel Berkenwoude viert weer feest Teer Guichelheil…
Hans Vrolijk7 september 2003Lees meer…

Stuifmeelkorrel

netgedicht
4.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 609
tot scherp gekant Van kussens tot ondiepe schalen Het oppervlak toont een moeilijk patroon Een lijn die kronkelt zonder regelmaat Cirkels in motieven verdeeld Als een iris, een vingerafdruk Daaromheen de schil Tegen verderf bestand Leidt hem honderd eeuwen verder Tot de vorser hem vindt -Verzonken in een turflaag- De levensloop van de plant…

wilg

netgedicht
3.0 met 12 stemmen aantal keer bekeken 597
neem nu een boom, een heel gewone geen eik, beuk of lork, maar doodnormale wilg met treurig lange, harkerige takken aan een verre, mistige waterkant even later een glanzende vrouw aantrekkelijk gezicht en mager lijf en grote, hele grote kanovoeten zij wacht op jouw oor tegen haar bast zij kraakt, wiegt en perst sappen van worteldiep naar…

Klokhuis

netgedicht
4.0 met 17 stemmen aantal keer bekeken 959
klokhuis maakt appelvlees daaromheen spant de schil rond, noemt “Elstar” laat zich eten hapsgewijs slurpt, geurt rijk verwachtingsvol want bomen groeien door in de buik, laten zich dragen van heinde ver en terug een naam verandert in avondfruit de kern is een huis door pitten bewoond op de zuidelijke helling van de hoge berg Jinjan…

grondig getest

netgedicht
2.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 469
de natuur dan wel verkracht ligt er als verdoofd bij toch is ze nog springlevend en experimenteert ze er op los ik doe dan maar de test plant een stok in de grond en wacht gespannen af wat er zal gebeuren de stok wordt geen boom nee, dat niet, maar wel klimt een plantje omhoog vinden vogels een rustplekje en houterige wormen bij de vleet…

vlinderstruik

netgedicht
1.0 met 13 stemmen aantal keer bekeken 1.649
in onze tuin staat een oude vlinderstruik prachtig te bloeien deze vlinderstruik stond eerst in de tuin van mijn schoonouders iedere zomer verspreiden deze paarse bloemen een intens vertrouwde geur als een vlinder op een bloem neerstrijkt raken zij me even aan een tedere begroeting van hen die zo troostend voelbaar aanwezig zijn…

De vegetariërs!

poëzie
3.0 met 19 stemmen aantal keer bekeken 2.481
Vegetariërs zijn mensen, die de mensen anders wensen, daarom eten zij slechts planten, net als grote olifanten; Zij zijn bang van dooie koeien, want die kunnen niet meer loeien. Beesten doden om te eten, noemen ze van God vergeten. 't Is zo deftig en zo fijn vegetariër te zijn!…

Anthurium

netgedicht
2.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 538
Zielig sta je daar te staan eenzaam starend uit mijn raam Dit is veel te kort dit hoort niet zo te gaan In de stralen van de maan en van schone schijn ontdaan word je een schim van je schamele bestaan Met je laatste restje kracht diepgeworteld, onverwacht beloof je mij dat je nimmer zal vergaan Maar je geel wordt nooit meer groen…
Isis7 juni 2008Lees meer…

- Duizendschoon -

netgedicht
3.0 met 54 stemmen aantal keer bekeken 528
Ooit was jij de eerste, tweejarige schoonheid oogverblindend scherm, bestaande uit kleine bloemen. Waar kom je te wonen? Duizendschoon, jij was even mooi, als bekende snijbloemen, jij bleef jarenlang. Zomerboeket, randbeplanting in de rotstuin trouw in mijn tuin... en je deelde. Toen ik voor je koos, heb ik een stukje van mijn…

- Nietszeggend -

netgedicht
4.0 met 31 stemmen aantal keer bekeken 144
Groeiend omringt regen duizenden verschillende planten. Liefde groeit met prachtig gevormde bladeren, als diepe bloemen in alle kleuren, voelt spiritueel overleven.. nietszeggend en stil falend warm en vochtig wild als dieren, onwennig aangepast aan het langzaam stervende bladerdak.…

Slapende moordenaar

netgedicht
4.0 met 7 stemmen aantal keer bekeken 347
Dan rest nog een plant die trilt als een kind dat net haar moeder zag vermoorden. Haar adem ingehouden, zo haar woorden. Een zout vat dat de rode vlekken snel verhullen moet. Tussen doek en lint kijkt een vrouw, die bestaat omdat ze sluiert en sluiert omdat het geschreven staat.…

- De Waterhyacint -

netgedicht
4.0 met 18 stemmen aantal keer bekeken 386
Was ze maar een waterhyacint, waarop een prachtige bloem stond drijvend op het waterland enigszins in bedwang gehouden, wilde ze niet verschrikt reageren en het wateroppervlak overwoekeren was er maar een snelle vermenigvuldiging die haar vormde tot een tropische omvangrijke plant.. drijvend, maar niet vergeten aan de oevers.…

Tuinpraat

netgedicht
2.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 264
In 1990 plant ik een bosje lelietjes-van-dalen in, meiklokjes zeggen wij. Hoe giftig ze ook zijn, altijd een zwak gehad voor de klokjes en de geur. Sjonge, sjonge. Nooit zo’n agressief ding meegemaakt. Een permanente verkrachting van mijn maagdenpalm. Een woekering die geen grenzen kent.…

- De vermaarde rozentuin -

netgedicht
3.0 met 15 stemmen aantal keer bekeken 318
De vermaarde beroemde rozen wensen niet te wijken, ondanks hun doornen niet rozenvariëteiten schitteren voorbehouden vol betekenis in het avondlicht der zon de koele frisse avondlucht, begon zwijgend als een bries met wereldallures, de vele kleine webben van spinnen te tonen de bijhorende kleine cirkeltjes een voor een krachtige…

- Bloemenhart -

netgedicht
4.0 met 17 stemmen aantal keer bekeken 565
Ooh bloemig hart, waar bloeien ze, de tinten van complimentjes, van roos en kamperfoelie, de verwachtingen van adembenemende geur? Draag je een bloemenhart toe vol poëzie, al deed het zeer de zachte geurige noot als betovering, de tweedimensionale schets van het leven. Het bloemenhart, het opent zich, ingekleurd het persoonlijk wikkeldeken…

Door flora's bladeren

netgedicht
3.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 202
I Wat voor gewas is dit? Wat zegt Jac. P. ervan? Het is geen schimmel, want Dat is een paard. Dan zou ik denken een Onbedektbladige. Echter zijn oortjes zijn Heel licht behaard. II Nu even doorzetten. Heukels en Oosterom. Hoofdpijnverwekkend maar Wel wijd vermaard. Ik breng hem thuis bij de Twintigzaadlobbigen…

Tuinfeest

netgedicht
2.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 274
De planten betoonden hun lof op één na: die vond het een sof! Zo 'n rotdovenetel deed uiterst vermetel. Hij hoorde ook niet in de hof. Hoe schoon hadden klokjes gebeld. Op een hofnarcis was men gesteld deze grapjas viel op door een dijk van een mop, want door hem werd een bloembak verteld. 't Was een schot in de roos!…

De Natuur

hartenkreet
4.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 312
De natuur, zo mooi, Als een vogel zo vrij. Ik kom in de natuur En word gelijk weer blij. Ik zie de Flora, ik zie de Fauna, Zo mooi in de natuur. Ik ben verwijderd van de drukte Door een grote plantenmuur. Er hangt bloesem in de bomen, Er hopt een haasje vrolijk rond. ‘’Ik wil hier nooit meer weg!’’ Komt er uit mijn mond.…

IJzel en brem

gedicht
3.0 met 12 stemmen aantal keer bekeken 5.504
In de hoekjes van de ogen huilt het Zienderogen werd de winter een keel Het is de keel van de winter die krast De brem op de akkerrand lijkt bevroren De brem op de akkerrand leek geelzwart Winter hurkte als een kraai op het dak Zwart en geel en kraste uitzinnig Toen ijzel op de straatweg tokkelde IJzel tokkelde op de straatwegen toen De…

Februarie

netgedicht
4.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 296
We zullen kabbelen op de stroom in de hunkering van ieders droom Planten en bloemen zullen ontluiken en de bomen en de struiken 'n Verdwaald lieveheerstbeestje had moed maar werd door nachtvorst niet behoed Vroege merels laten zich zien Ze verorberen rode besjes voor tien Olijke kopjes kijken naar binnen blij om de dag te gaan beginnen…

Viooltjes

poëzie
3.0 met 7 stemmen aantal keer bekeken 1.135
Staan ze daar niet als kindren, de gezichtjes Hoog op in 't vrolijke zonlicht; zelve lichtjes Van kleur, gevlamd, gebruind? Heel blij verluidt Hun warme levenswil door 't kleuren-klateren... - Straks gaan de mondjes open. 't Lachenschateren Schittert al boven 't groene-aandachtige uit!…

Weer thuis

netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 256
Ik heb een tuin om fijn in weg te dromen, Want werken in die tuin doe ik niet graag. Na mijn vakantie is altijd de vraag: Hoe is de tuin die weken doorgekomen? Het antwoord op die vraag stemt mij niet blij: Fantastisch staat het onkruid er weer bij !!…

HORTENSIA

netgedicht
3.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 216
De broze jurk heeft ze aan de kant geknald, over haar oude ondergoed is iets nieuws getrokken met groene stippen: 3D motief dat het net lijkt of ze binnen handbereik en perspectief iets groter tonen over een maand of wat koopt ze iets moois op het hoofd, blauw is haar lievelingskleur dan haalt ze de roestige haarpinnen weg die ze in het bruine…

Leefruimte

netgedicht
3.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 87
Alles dat leeft en groeit sterft zichzelf als er geen lucht meer ontstaat rondom het ingedamd bestaan het wordt aandoenlijk zichtbaar als ik naar mijn rotstuin zie waar keien tegen de wortels drukken dan moeten ze worden verplaatst waardoor er wat meer ruimte ontstaat zodat planten kunnen ademen en uitdijen om zich te willen vermeerderen…

Aarden

netgedicht
3.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 78
Kronkelende wortels in de aarde zoeken naar dat wat vruchtbaar is Veranderen in diverse soorten grond dat wat zichtbaar is doet onecht aan Buigzaam zijn de wortels in de bovenste laag grond. Los zand voldoet slechts wanneer de zon van boven voedt, de dauw het zichtbare aait en stralend licht voor een glinstering zorgt. Schemer vervaagt…
Meer laden...