Alle inzendingen over Robert Kranenburg

soms durfden we maar nooit alleen met luid bonzend hart langs luchtig geklede dames in schaars rood licht... van levensgroot bloot schrokken wij ons dood…

Dat is althans wat onderzoeker Robert Levenson (University of Berkeley) beweert na onderzoek.…

blozende bedonderde besneden penis vouwt reukloos langs je dijen weg in je koele scrotum mengt sperma zich met accuzuur de holte van je arm draait haar poes naar mij toe maar je ligt zo zacht en weerloos uitgestrekt dat ik voor het eerst sinds jaren kan ademhalen in het blauwe van je nek ------------------------------------ (vertaling: Robert…

Vertaling Robert Dorsman en Jan van der Haar ---------------------------------------- Uit: 'Voor ik jou word', 2017.…

Met gebroken hart vraag ik je of het nog kan: vrienden te blijven.…

Ik droom van de geur van nog te plukken appels – en word niet wakker.…

Ter bekostiging van de begrafeniskosten van de erop afgebeelde Robert Jasper Grootveld oerprovo. Op dezelfde plek formeert zich de rouwstoet achter het vlot met de overledene.…

Ben Shahn, Robert Moterwell en Man Ray dienden haastig van de muur gehaakt en weggebracht. Ik keek toe, de handen rustig in de zakken. Heimelijk legde ik de eerste steen van het UNO-gebouw (1949). Buiten, in de zon van 5th Avenue liep een meisje uit Californie, ik telde haar zomersproeten.…

Ze ziet er niet uit als een begijn dankzij Lancômes cosmetica-lijn ! Vergeet dat gepoch : 't is boerenbedrog ! Ze is dus te mooi om waar te zijn ...…

Het laatste cadeau: de kinderen om haar heen – die blijven spelen.…

In het schemergebied Waarin het altijd nu En gisteren is, drijven Onherkenbare schimmen voorbij, Vage schaduwen van dode En levende wezens die evengoed Allebei onrustig bewegen In mijn hersenschemering - 'k Weet niet precies of Ik nu de heer Parkinson Of toch meneer Alzheimer Voor de deur heb staan - Ik ken ze niet meer uitelkaar…

rilling door de klas als het krijt bijna op was krasten nagels scherp * Deze ervaring opgedaan tijdens les van meester Hendrikse in de 6e klas van de Robert Kennedy School te De Kwakel in 1972.…

(voor Robert Long) Je streed tegen alle onrecht, die homo's moesten ondergaan en je intenties waren echt, omdat je de liefde zag vergaan. De scheiding van je moeder/vader maakte een diepe wond in je ziel, je moeder stierf, je vader de dader? je bibberde in je boerenkiel.…

Robert Long zingt een fel opstandig lied over het verleden van 't christendom, naar zijn mening star, bekrompen en dom. Harde tucht gaf vele mensen verdriet. Welk euvel bracht geestelijke leiding niet? Was zij slechts belust op eigen rijkdom? Toehoordersgedachten draaien zich steeds om als wervelwinden door neerbuigend riet.…

Mijn wonden schoongelikt Door jouw warme zoete tong In een oud vochtig hotel…… Like de song à la Robert Long In een draaikolk vol van liefde Weggezogen van elke werkelijkheid Strelen onze handen verdrinken ogen Jouw zwoele blik die mij telkens verleidt Verborgen achter de oktoberzon Kreun je zacht met je grappige accent Zo vertrouwd en…

overhaalt te blijven in dit dal van adem. haar voetjes scheppen pas licht als we haar glanzend neerleggen in melk en toestoppen opdat ze rust, uit zoveel ikken moest ze haar innerlijkste ik opdiepen voordat ze kon opduiken als ons liefste kogeltje licht ---------------------------------------------------- vertaald uit het Zuid-Afrikaans door Robert…

. ------------------------------ R.I.P Robert…

Robert Plant zong samen apart, nee, ik niet zonder jou en jij niet zonder mij mijn beste vriend is altijd mijn gitaar Beaujolais dan maar, een prima wijn was het Jezus zelf die een gebroken hart verzon of toch Judas met zijn zilverlingen blij hoe moet ik van je houden wat doe je wanneer je denkt aan mij ja, ik ben veranderd en het voelt niet…

Vertaald door Robert Dorsman ----------------------------------- uit: 'Om te kan asemhaal', 1999.…

Met de beste bril Van de wereld kan ik De diepste waarheid Nog niet zien - Werkelijkheid die te groot, Te veel omvattend is, Gezichtsveld dat uitdeint Naar links en naar rechts, En ik die daardoor nog steeds Niets zie, hoe kan ik dan Mijn blik vernauwen, immers Dan pas krijg ik een helder beeld Van de weerbarstige waarheid -…

Welvaart maken. Méér moeten genieten van te véél. Omkomen in bergen spullen. Nog méér willen besteden. Racen met de ratten. Welvaart minderen. Méér kunnen genieten van minder. Huizen weer bewoonbaar maken. Tevreden met wat we nog hebben. Surfen op de golven van de tijd. Welke richting gaan we op? Welke wegen slaan we in?…

je ziet er uit als een gebakje vol zoetigheid en room ik kijk naar je en... pak je of? is het slechts een droom…

oorlog scheurt de aarde en laadt op ons de schuld wij zwijgen met gesloten ogen ontdaan... door het tumult…

het nevellaken ligt glad en schoon te wachten op de dauw meedogenloos en kil op het nieuwe blad, zo pril een zware last nu reeds te dragen wachtend op het dagen kwetsbaar zijn de knoppen zich persend uit het hout smachtend naar de lentezon de ochtend is nog koud…

zwanen in het land terug en altijd samen nog net niet hand in hand verliefd zoals al jaren alweer bereid te broeden de lange winter is voorbij zoals zij doen vermoeden ze keerden terug, naar mij en naar het hoge noorden nog niet in ’t water maar gezeten in het groen verhongerd, misschien uitgeput het is een pleisterplaats op weg naar ’…

in het prille lentegroen en felle gele velden lagen jij en ik als naakten voor de schilder poserend voor elkaar onder de blauwe hemel met wolken, als maar wilder verzopen in het geel en groen tijdloos ons verlangen kroop de tijd door ons bestaan totdat de lucht nu rood behangen ons weer naar huis deed gaan…

ik zag je in het duister daar waar niets te zien is slechts mijn fantasie ik zag je daar waar ik niet meer wilde denken aan wat en wie doch mijn dromen werden wat ik wilde vol verlangen met gedachten die verstilden zonder woorden maar met beelden ik dacht aan toen aan ons leven en de vreugde die we deelden doch ophield te bestaan…

mijn lief wat ben je treurig ik zie je ogen als de maan groot en rond breed schijnend vol in de hemel staan maar ik weet dat je gedachten nog verder van mij zijn je lippen die vaak naar me lachten zijn strak nu en vol pijn waar zullen we nog heengaan op onze laatste reis ik wil je vergezellen je bent zo lief, zo wijs mijn weg gaat…

ik pluk de schimmen van het verleden de zoete geur nu nog zo sterk dringt in mij maar...kan niet blijven langzaam doet de tijd zijn werk…

Als wij op de steenweg lopen zegt iemand van ons kijk het gras is twee kontjes hoog zeiden wij vroeger waarop wij hem onmiddellijk staande houden hoezo vroeger kijk om je heen man wat ontbreekt er aan ons heden aan onze toekomst aan onze tijdelijkheid? ---------------------------------------- Uit: de 100 beste gedichten van 2002…