7274 resultaten.
Wijn uit oude gaarden
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 89 ik zie heuvels
goudgeel rijpen
onder de zomerzon
idyllisch vlijen
dorpjes hun huizen
in siësta rust rondom
zuidelijker kleuren druiven
tussen donkergroen
in het patroon van toen
hier kaalt de rots
zoeken wortels een bestaan
in eeuwenoude trots
er wordt naam gemaakt
met wijn uit oude gaarden
vloeibaar goud uit de zo schrale aarde…
menslief
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 123 profileer je niet
wees slechts het begin
en eind van eigen kunnen
als je geaard bent
door jouw vaste voeten
zijn de roots van lang geleden
als de rafels van vandaag
er hangen druppels aan
gevormd door vreugdekreten
twinkelend gerangschikt
tussen tranen, vol van pijn
elke laag van dit bestaan
draagt reeds de kracht van
verdergaan…
Haagse Harry ondâh ‘t gras
snelsonnet
4.0 met 4 stemmen 378 'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag
Toch hep ik steids wat met die gas gehad
Maah ja, ik ben getauge in die stad
Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag
Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held
Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…
De mug, de klant en de ober
hartenkreet
3.0 met 9 stemmen 1.191 Meneer, de mug die U stak
Waarover U op 't terras zo
Luid grof vloekend sprak
Zich afvroeg wat voor nut
Zo'n rot beest heeft
Wel meneer, evenveel als U
Namelijk helemaal niets
Hij bestaat omdat U bestaat
U bent z'n prooi, z'n niche
U bent reden van z'n bestaan
Landt hij weer op Uw schedel
Zal ik hem voor U plat slaan…
Stukjes eeuwigheid
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 117 ik heb keien gezien
op de paden die
mijn leven kruisten
imposante brokken rots
van basalt of graniet
in hun schaduw was je er niet
zocht onopvallende stenen
met een handzaam gewicht
bij toeval rakend belicht
kleur en vorm bepaalden
of ik ze zou rapen om mijn
bestaan completer te maken
zij spraken de talen van plaats en tijd
door…
ik Belg
netgedicht
2.0 met 13 stemmen 414 mij te groeten
voor het land waar soms
ook ik voor sta
klaar mijn roots te planten
en verder eigenlijk niets
meer…
eiland van echt
netgedicht
2.0 met 11 stemmen 481 Hoop heet mijn eiland
geen twijfel aan het bestaan
het kwaad kan er niet komen
want het is te ver hier vandaan
maar de zee ruist er verlangen
naar een toekomst die nog is
al het moois dat ik kan bedenken
geen gedachten over gemis
de rots raakt het vertrouwen
in de woorden die hij mij zegt
betere tijden zullen komen
de doem werkt hij weg…
VERLOOCHENING
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 717 Het kraaien van de vroege haan
roept heel wat bij hem wakker;
heldhaftig op de bressen staan,
meer dan de anderen vooraan,
een ogenblik van stil vermaan
bij 't bankroet van zijn klein bestaan,
het kraaien van de vroege haan
roept heel wat bij hem wakker;
zifting van tarwe uit de akker,
de meester wijst de route aan,
Hij laat geen rots aan…
ontsluiten
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 206 ik duw de rots
keer op keer
de berg op om
jou te ontsluiten
hoe beminde je?
verloren in verlies
wek ik je tot leven
zoek ik naar sporen
resten van je bestaan
hoe lachte je?
ik val in de lacunes
van ongepolijst verdriet
de ene of de andere weg
het is nooit de goede
waarom ging je dood?…
kritiek
netgedicht
2.0 met 10 stemmen 605 Ik prijs ze als het moet de hemel in
Waarna ik ze laat storten
Zo snoer ik ze de mond
Grijp ik ze bij hun strotten
En knijp er tot de laatste zucht
En vreselijke krampen de tegenstander
Slopen door gebrek aan lucht
En als hij daarna bungelend aan een
Zijden draadje hangt
Verslagen en doodziek
Dan kan ik rustig toegeven
Dat ik mijn voordeel…
Even zondigen
netgedicht
4.0 met 1101 stemmen 55 ik heb altijd heilige
willen worden
al toen ik in de kribbe
lag en maria als
mijn moeder zag
wij waren niet zo
uitgesproken thuis
want het dagelijks
leven haalde al veel
extra geboden in huis
wij deden weinig
aan mystiek want
wat wij niet snapten
was verdwaald en
dus eigenlijk doodziek
wie het bidden
had uitgevonden is later…
De kathedraal van Syracuse
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 44 luisterend oor van de nacht
Die nieuw en grootogig
Gelijk aan zichzelf
De schepen langs laat varen, havenrustig wachtend
Op niets dan het nieuwe tot niets is
Bestaan noch verdwijnen
Is er -naar wij ons afvragen-
Dan werkelijk bestaan noch verdwijnen
Als alles ontsloten in nieuwe momenten
Samen met ons weer ten onder kan gaan…
Mijnen
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 845 Hard als steen en sterk
Uit diepe gewelven
Stof en gruis van het zware werk
Eeuwig rots delven
Donker en koud is zijn bestaan
Van aarde is hij een slaaf
Met pikhouweel gehard van het slaan
Een zware opgaaf
Altijd op zoek naar glans
Gesleten steen
Een ritmische dans
Al slaand om zich heen
Wilskracht is hem niet vreemd
Waar is de zon…
Stammen
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 87 Prinsheerlijk liggen ze te rotten
gevallen stammen na een storm.
Geleidelijk vervalt hun ronde vorm
tot pulpachtige overschotten.
Het deert ze niet zo te vergaan.
Van top tot teen begroeid met mos
schenken ze voedsel aan het bos
en vele beestjes een rijk bestaan.…
Bestaan
hartenkreet
4.0 met 7 stemmen 845 ik besta uit anderen
wat zij van mij hebben gemaakt
stilletjes komt de pijn
en ik laat ze maar begaan
ik word gewurgd door mijn bestaan
en wanneer ik morgen heen zou gaan
laat dan niemand om me treuren
want ik leef in grauwe kleuren
de wereld draait gewoon wel verder
ik ga op zoek naar een bevrijdende herder
bij hem vind ik een begrijpende…
Bestaan
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 606 Vrijheid
heb het nooit gehad,
Zit vast tussen muren
Alleen door het raam
Naar buiten gluren,
Praat hardop in mezelf
Onzichtbare mensen
Om me heen
Lijken één voor één
In eenzaamheid gestorven
Voel me totaal alleen
De hoop een stap in vrijheid
Te zetten
Nooit meer alleen…
Bestaan
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 632 dagen zo donker, nachten zo lang
maken soms een beetje bang
`n eenzaam gevoel, een droevige gedachte
geen enkele troost die men kan verwachten
geen naaste vriend of goede maat
`n innerlijk gevoel van alleen maar haat
keer om die haat in liefde en begrip
maak van je bestaan een heerlijk bezit…
Wat heeft bestaan
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 682 in eenzaamheid
verdwijnen kleuren
als tranen gaan rillen
in mijn gespreide hand
in donkerheid
doven mijn ogen
als strelingen huiveren
in de laatste samenzang
door uitgeputte woorden
verdwijnt het leven
als mijn hart stuk gaat springen
in wat mij lief is
door verwrongen schaduwen
zwijgt de tijd
als mijn adem gaat rusten
in wat voor…
Ons bestaan!!
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 657 Zijn
een illusie
of echt
Tastbaar
Herkenbaar
Met veel pijn
geboren zijn
Tijd
vervlogen
ontastbaar
Leven of
strijden
Sterven
De wereld onze nalatenschap
laten erven…
Het Bestaan
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 496 Het bestaan
is voortaan
een woord alleen
Een vervolg
is er geen
Van inhoud
is leegte een
En gedenk
dan alleen nog
een koude steen…
Het bestaan
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 1.322 Ik heb een vlieger voor je gebouwd,
een vlieger van goud.
Met een staart van diamanten;
voor elk verloren jaar een diamant.
De perkamenten van mijn ziel
kerfde ik in het goud
zoals onze namen ooit zo kort vereeuwigd
in een stuk vernield schroot.
Ik wou hem doen vliegen,
die vlieger,
op de dag van onze dood,
maar hij woog gewoon te zwaar…
Bestaan
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 1.463 Als na de winter de kachel uit kan,
besef je dat de winter, een winter is geweest.
Als na een jaar de kalender weg kan,
besef je dat een jaar, een jaar is geweest.
Als na je pensioen het werk is gedaan,
besef je dat werk, je werk is geweest.
Als na het leven, het leven voorbij is,
dan ben je dood
Besef voor je dood dat de dood je dood is…
bestaan
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 671 met onbegrensd verlangen
naar ademloos leven
dat als droom ontwaakt
in eindeloos bewustzijn
smelten woorden tot gedachten
gedachten tot besef
dat het lichaam niet meer is
dan een tijdelijk omhulsel
van een onstoffelijk wezen…
Bestaan
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 153 Besef ik dit is leven het is
een deel van mijn bestaan.…
Ons bestaan
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 221 Een zin wordt zinnig en reizen niet minder opdat wij leven of bestaan.…
Bestaan
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 274 Al ben ik thuis of verre oorden
in een gedicht weet ik mij te verwoorden,
kan ik het leven aan
en bevestig mijn bestaan.…
Mijn bestaan
gedicht
3.0 met 10 stemmen 7.526 Soms word ik wakker, bang
dat ik echt besta.
Angstig tast ik de muren af,
het bed, mijn nek
en zoek mijn gezicht,
maar ik kan het niet vinden.
Trillend sta ik op.
Ik doe het licht aan,
trek mijn onrust aan
en loop alleen
op de sneeuw die mijn hart bedekt.
Alles buiten
is nog steeds zoals het ooit gestapeld is.
Maar de wereld die mij…
bestaan
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 115 zijn ogen lopen
lichtvoetig uit haar beeld
onnavolgbaar
hij blijft niet hangen
stapt over
drempels andere
werelden in
valt samen
met zichzelf
hij blijft iemand
voor het oog
van de camera
onvervangbaar
hij ontloopt
het verlangen
naar de val
niet de pijn
van het bestaan…
Over het bestaan.
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 204 Denkt u daar ook wel eens aan,
Over het bestaan van het bestaan.
Wat als het niet bestond,
Wat is dan de grond
Van ons bestaan ?
Ik kan het bestaan
nog best aan.…
bestaan
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 126 op de avond dat de wind
alles wegveegt wat
op haar pad komt
los ik op in de grijze straten
trek ik zigzaggend
de lijnen door
naar de modder
van een gebrekkig bestaan
kauw ik trager
en trager op gedachten
hoeveel vergezichten nog
van de wereld verwijderd?…