Alle inzendingen over Schaatsen

In pake's pompeblêden polonaise Vliegt vaak een vleugelrijke vlucht, veelvratig Doorvoed met darren, driest, doch niet doelmatig Door droge doornstruik dolend dwars door 't duin Scheve schaatsen schuivend schots en schuin Broedt zij in beppe's boerenbouillabaisse Waar westenwinden wad en wierd doorwaaien Daar kroelen kievit, kamperfoelie…

Amerikanen zeiden altijd schaatsen op de lange baan zo boeiend als het koekeloeren naar het groeien van grassprieten dat vinden ze namelijk saai mooi dat nu een paar van die lui met bodies coming from over the ocean als tussendoortje zo juist even het gras voor de voeten van onze jongens op de vijf kilometer kwamen wegmaaien…

als in een waas zag ik je lachende ogen schaatsen van gezicht naar gezicht voelde ik je lichaam vlinderen tussen de mensen kinderen nog in de diepte van hun blik flarden van je stem hoorde ik wit miezeren in de mist van mijn gemijmer en rimpeling van volk suisde door jouw fladder als wollen pluizen op rijm zo kwam ik je tegen…

nog sneeuwt het winterse gedachten haalt felle hagel venijnig zijn gram maar verdrinkt in de milde regen wij schaatsen op het ijs dat niet kwam ik zie lente in je ogen kleuren als je zacht ontluikend lacht de zon klimt iedere dag iets hoger in het subtiel verkorten van de nacht toch zal ochtendvorst de ruiten rijpen gelukkig…

Als de ondergaande zon de blauwe hemel oranje kleurt en de maan met de sterren flirt dan gaat het vriezen en krijgen we kou voor de kiezen misschien met een graad of tien onder nul in de nachten dan halen we snel de schaatsen weer uit het vet en genieten we zwierend en zwaaiend van ouderwets Hollandse ijsspret waarop we zolang moesten wachten…

We leren ze duurzaamheid als ouderen Kunstrijden of op Friese doorlopers schaatsen Ouderdom geneest jeugd Van verschillende vormen krankzinnigheid.…

Ik kan door heimwee overmand Memories eren, observeren Ook weemoed naar een andere tijd Dan die waarin ik werd geboren Veroorzaakt lotsverbondenheid Kan hoog op herbeleven scoren Een kijkje in De Gouden Eeuw Met aan de Vecht de buitenplaatsen Een winterlandschap, ijs en sneeuw Met arreslee, vriesletsel, schaatsen De stoommachien, fabriek…

Ach Nederland met je jaargetijden Waar waaiende wolken de zon bevrijden Waar regen klettert tegen ramen Waar donder en bliksem regeren samen Waar stormen razen over het land Waar kinderen schaatsen hand in hand Waar stranden gevuld zijn met mensen Ik zou me geen ander weer willen wensen Dan het weer dat ik hier ontmoet Want juist…

laat ik het zo zeggen nee nu, het ijs weer dunner wordt de bodem omgekeerd als roerloos spiegelland bijna vervalt in vroeger staat het oude kind dat dragen wil en alles ook verdragen heeft dat kou verhulde en licht weerkaatste met vastgeknoopte schaatsen losjes op de rug nu spreek ik – niet van toen – na vele winters op een rij…

Door de wind gestuwd, schaatsen pluizen over gestold water. Ochtendzon zaait, de lotus komt op tussen vroege rozen.…

een laatst sneeuwgordijn rafelt losse plukjes hagelt kleine stukjes in smeltend samenzijn de noordooster klaart de lucht en na een aard uitstralen kunnen we de schaatsen halen wij zijn niet uitgeblust laten snelheid ons plezier bepalen op sloten en kanalen met koek en zopie in de rust eindelijk gaat de vorst de erfenis inschalen…

Het ijsbaantje ligt weer voor de deur heerlijk genieten van die geur van warme chocomelk en koek je valt en hebt een natte broek maar dat laat de pret niet zakken je zult heus nog wel vaker op het ijs smakken heel veel mensen hebben pret gelukkig de schaatsen konden weer uit het vet voor hoelang dat weten we niet maar nu is het koud en ik geniet…

overwinteren we moeten de winter goed ingaan, liefste de kleding uit de zomerslaap halen de schaatsen uit het vet voor we als Jezus over het water gaan de weg naar jou wordt hemelsbreed gemeten zoals het altijd had moeten zijn nu nu nog nu nog even het is niet altijd winter er komen weer zonnen die stijgen bomen die bladeren planten…

De sneeuw is gesmolten de aarde heeft haar oorspronkelijke kleur en stoepen vegen hoeft niet meer voor onze deur maar wat was die witte wereld fotogeniek waarvan we de mooiste foto's maakten zo uniek en hebben genoten van het schaatsen op bevroren sloten nu is het voorbij de sneeuw is gesmolten en wachten we op de lente met haar ontluikend…

hier speelde ik op de dijk madeliefjes plukken de pinksterbloem bewonderen en dan de dijk af rollen naar onderen hier speelde ik tikkertje met de kinderen van de buren leerde draaien met de tol geen auto´s die er hinderden en wat beleefden wij en lol hier leerde ik schaatsen op de dichtgevroren rivier geen tijd die ons haastte…

schraalde een melodie veeltonig de strakblauwe lucht ontdaan van warme tierelantijnen klonk in het hoog ijle de noordooster kou herauten speelden de macht van de vorst in een uitstralend winterse nacht waar helder kraakte in het donkerzwart bevriezen van spiegels op sloten en vaarten pas toen zon de rijp deed schitteren slepen schaatsen…

die ik In je ogen zie de diepte van je lach een huid vol seizoenen waar zomer nog bloeit en oogst naar volrijp groeit geen spoor van winterse stramheid van leden door kou en gladheid van heden je straalt een vrolijk sportieve ambiance die nog tot in de late uurtjes kan dansen klaar voor een echte winter dit keer waarin we schaatsen…

Als de dagen weer gaan lengen, de wolken minder tranen plengen, als de klok weer wordt verzet, dan staan de schaatsen weer in ’t vet. Mensen wees dan op je hoede; moeder krijgt de schoonmaakwoede, zeult dagenlang met emmers sop - ‘Spic and Span’ knapt alles op.…

Mijnen in Friesland, schaatsen in Limburg. De afwas in haar tas. ----------------------------------- uit: 'Tot ook ik verwaai', 2009.…

Zonder kou zal mijn pen niet schaatsen Zonder warmte blijft het een puntdicht. Gedachten bij vreemde tijden en fraaie plaatsen. Zonder dat het kabbelt naar enig evenwicht. Deze stroming maakte het nog verdachter. Het was zelfs dubieus voordat het bevroor. Er zat geen behoorlijk metrum achter en al helemaal geen fatsoenlijk metafoor.…

kom bij me wees nog één keer wintergast je neus zo koud die blossen na het schaatsen op je wangen ik ruik de winter zie de honger in je ogen als ik langzaam wanten van je handen schuif kom vlakbij me zitten laat me nu opnieuw het vuur opstoken vertel me van je leven de uiteindelijke keuzes die je maakte en de vrouwen die je hebt…

Dampende friezen dravend de arrenslee over het ijs een watervlakte zwartbevroren omzoomd met witgekante bomen als ijsprinsessen op een rij gekletter van klapperende schaatsen over ribbels opgeblazen door een speelse koude wind de winterzon aan blauwe hemel knisperend koud een nieuwe dag rode koppen brede slagen leerstoel voor een beginnend…

in zomen van helmgras in buiken van moeders in zorgen van handen in vet van schaatsen langs genereus wijkende hemelpoorten en bovenal zonder uitzondering in alle maten en soorten ook zaadlobbig en tweehuizig hoewel ongedeeld in cellen en van wanten weetbaar maar onverwittigd aanwezig vaak poedelprijzig doch podiumverlangend stel schobbejakken…

Moeder ging uit schaatsen eerst op de korte baan je wilde meer dan kaatsen steeds verder zou je gaan Wat Diane, Ireen en Marije doen heb jij hen voorgedaan jij was de eerste kampioen zij kunnen in jouw schoenen staan We groeiden op met Atje zoals met Ard en Kees als sportvrouw nooit een watje ging je voor elke race Nu heb je ons…

Nog één keer de schaatsen onder te binden, te zwieren en zwaaien net als weleer maar hoe graag ik het ook zou willen, ik durf en ik kan en ik mag ook niet meer. Maar even te kijken, te voelen, te dromen Die herinnering wil ik niet kwijt Ik vind wel een foto van de tocht langs elf steden. Voor mij was dat die goede oude tijd.…

dan je vader Ik vertel je over overvloed in regentijd over schaarste en de droge tijd De rivier als levensader waar ook jij zal baden jagen waar vrouwen pannen schuren zand als zeep totdat ze glanzen als je moeders luide lach Ook vannacht zal ik je dragen in een wereld van twee talen ik zal je wiegen tot je droomt Over schaatsen…

Friesland weiden schilderachtige plaatsen boerenerven met klimop begroeid sloten waar kinderen leren schaatsen nestelende zwaluw in honderd jaar oude boerenschuur draagbalken als zichtbaar vakmanschap een houten knuffelmuur de ladder die tot de hooi- zolder reikt de knuffelmuur vervangt leidt tot menig liefdesavontuur…

We schaatsen op een vloer van porselein En slaan de dagen stuk om aan het end Te stoppen bij de koek- en zopietent Waar zure melk en bitterkoekjes zijn. ---------------------------------- uit: 'Rook zonder vuur', 1998.…

dus samen naar de ijsbaan toe met muts en sjaal en dan na het schaatsen warme chocola en dan gearmd naar huis. Vogels schrijven onze namen ondertussen in de bevroren ijs- blauwe lucht. en wij ademen wolkjeslucht uit. En thuis bij de ecologische kerstboom nog een verhaaltje voor het slapen en/of vrijen gaan.…

De laatste schaatsen zijn zo goed als op Er is geen slee of schuiver meer te krijgen Ook de Elfstedenkoorts begint alweer te stijgen En heel het land lijkt op kabouter Plop Voor weggebruikers geldt 'n weeralarm Het asfalt moet vanaf vandaag zoutarm. ---- RIJSWIJK - Het winterweer zorgt ervoor dat tuincentra in heel Nederland…