Netgedichten

netgedicht (nr. 72.695):

Winterse stramheid

zacht kleuren
de jaren die ik
In je ogen zie
de diepte van je lach

een huid vol
seizoenen waar
zomer nog bloeit en
oogst naar volrijp groeit

geen spoor van
winterse stramheid
van leden door kou
en gladheid van heden

je straalt een
vrolijk sportieve
ambiance die nog tot in
de late uurtjes kan dansen

klaar voor een echte
winter dit keer waarin
we schaatsen zonder eerst
een wak van 1,5 m te maken