Alle inzendingen over Spin in web

ik beland in een web van een bitter tweegevecht zo graag zou ik willen dat je bij me kwam om mijn pijn te stillen en gewoon de moeite nam luisteren naar mijn gevoel zien hoe ik lijd begrijpen wat ik bedoel maar ik ben je kwijt alleen liet je me vliegen alles was nep nu hang ik te wiegen gevangen in het web…

geweven gevangen ragfijn in ijle draden laat ik alles in het midden de touwtjes in handen u doet mij trillen ingewikkeld geef ik een doodsteek en ik zuig, ik zuig…

Als men zijn eigen web goed spint ben je altijd veilig…

het web gespannen van kleverige draden vindt zijn slachtoffers…

in web gevangen hangen de vliegen (s) vlug, aan een zijden draadje…

ben je bang als er een spin voor je staat en vraagt hoe het met je gaat ben je bang en loop je weg misschien heb je dan wel dikke pech wat als hij je net een snoepje wou geven zou je dan zeggen: 'dank je 'k ben nog in leven' waarschijnlijk was het een lieve spin zo heel ver vanbinnenin dan was dat allemaal voor niks geweest en spin is ten…

duizelig van je dansende lichaam draaiend als blonde liefdes spin gevangen in je onzichtbare web verdronken in je mooie ogen verliefd op je warme lach geketend aan je zwoele lippen genietend van je zonnige stem verbijsterd door je bergachtige passie bevrijd uit je omklemmende tederheid verenigd door uitputtende liefde opgewekt door…

Zwijgend reden we naar huis gevangen in een geheimzinnig web wetend dat de spin lacht, gaapt de tijd verteert en ons ook.…

Heb toen mijn eigen web er maar tussen gehangen, draden van hoop, verlangen, geven en ontvangen, hoe ik tot keus, 'k laat het zijn eigen verloop, onzichtbaar 't patroon, ingenieus, de spin binnenin, dat is een reus!…

Ik ben een klein snel spinnetje en weef een prachtig web en wacht dan op de vliegen tot ik er eentje heb. Die grijp ik bij zijn kladden wikkel hem in zij ja zo'n lekker vliegie is wel wat voor mij. Zo kan ik rustig leven zoals dat hier nu gaat als iemand met een ragebol me niet m'n hoek uitslaat…

Opeens ging je rennen en keek me niet aan vocht hard voor je leven please laat me toch gaan Ik rilde en walgde al was je maar klein mijn voet in de aanval die maalde jou fijn ik heb je vermoord voor mij een gewin ik zal je begraven jij arme spin…

Ik ben een jager Er is niets wat ik niet kan Geloof in jezelf Sta nooit stil, maar blijf je verplaatsen. Ik blijf jagen Blijf mijn prooien belagen. Niemand houdt mij tegen. En zal mijn hele leven alles geven Geen prooi zal aan mij ontsnappen Geen prooi zal ik laten lopen Want ik zal altijd in mijzelf blijven geloven Ik ben DE jager De enige…

Dit is een mooie tijd spinnen en slakken in mijn tuin rozen bloeien volmondig…

het blijft steeds nerveus rondtollen onder een tak éen herfstblaadje, dat schijnbaar los in de lucht hangt vlagen wind zwiepen het oranje blad heen en weer wat zou de spin bewogen hebben voor het maken van die draad? op een ochtend ligt het opeens bij al zijn andere broertjes…

Als de Zwarte Weduwe heeft gepaard Nuttigt ze haar man Zo is de natuur, nietwaar? Maar daar hou ik dus niet van Wat is dat voor gewoonte Om je man maar op te eten Als je voor de daad Net nog samen hebt ontbeten Dat wijf heeft maling aan de liefde O mannen, blijf toch ver bij haar vandaan Als zoon ben ik uit haar geboren Wat moet ik…

Die zilveren deinende schoot, mijn liefste, dit maagdelijk gave net, dit gruwelijk schone huwelijksbed, dit vangzeil van de dood - ik heb het gesponnen tussen de bomen en tussen de zon en de aarde en al waar ik ontwaarde je zoet-zoemende dolersdromen. Ik vang je op in mijn wiegelend bed O wond in mijn maagdelijk net O liefste verloren in mijn…

Ik was de laatste week 'n beetje bang We zouden er toch nog wel eentje krijgen Elk jaar wanneer de thermometers stijgen Is er een wolf, een poema, of een slang We kunnen de komkommertijd weer in In Rijnsburg loopt een hele enge spin!…

In mezelf op zoek naar zin trek ik uit mijn duister traag wiegend tussen hoog en laag mijn verwarring als de spin die verloren in een vraag zonder einde of begin zichzelf voelt gevangen in zijn vergeefse hinderlaag tot de stille vleugelslag van een vlinder binnendringt in het raadsel van het rag en het sidderende dier tussen zijn…

Die zilveren deinende schoot, mijn liefste, dit maagdelijk gave net, dit gruwelijk schone huwelijksbed, dit vangzeil van de dood - ik heb het gesponnen tussen de bomen en tussen de zon en de aarde en al waar ik ontwaarde je zoet-zoemende dolersdromen. Ik vang je op in mijn wiegelend bed O wond in mijn maagdelijk net O liefste verloren in mijn…

De spin poederde haar poten wit en paars en nog een kleur Ze zei tegen haar ouders dat ze niet helemaal niet moesten opblijven laat staan zich zorgen maken Ik ben een frivool doch eerbaar meisje, brulde de spin tegen haar spiegelbeeld en holde naar het feest De volgende dag berichtte de krant over een spin gevangen in een bokaal…

Vannacht nog streelde je een koe in India en ik was erbij terwijl je taart at op Judith's verjaardag Met andere armen zwom je naar mij op het eilandje verborgen in het riet Ik zag je wel op het bankje in de boomgaard van oma en opa een familiegeheim vertellen aan je zus ze had de jurk met ruches aan en was niet…

zit nu om de spin wie heeft er eerder gedood belang gehecht aan haat die mijn ziel van binnen verbrand ik heb hem nooit verkocht dat was de meester zelf nu verkwansel ik mijn bloed niet zoals judas toch mijn vriend begon met dit avontuur…

Langzaam gesponnen, de route naar de kern Korter werden de paden strakker het patroon Abstracter de vormen en groter de leegtes Haar pad werd bepaald door beklemmende stiltes en daverend onweer Zijn ego manipuleerde, manoeuvreerde kronkelend tussen waarheid en leugens Een indringend spel roulette van macht en onmacht De benauwdheid sloeg…

Het wonder van webben, wirwar van draden van druppels van werk en van weven in bos op de paden, in de tuin, in je leven, behoedzaam gesponnen de parels gewonnen, in de morgen, een uurtje, onvermoeibaar, de spin en haar rag, zo fijn en zo teer, trilt in de wind wiegt heen en weer, de dag die begint met een lach dank dat dit mag en ‘…

Door mijn eigen gesponnen web zit ik gevangen in mijn trui van losse wollen draden waarvan ik niet meer weet wanneer de steken zijn gevallen Met verbeten mond lig ik onder mijn deken van vlinders hun vleugels wijzen mij het pad waar ik met mijn blote voeten de aarde weer kan voelen Door mijn eigen tralies om mij heen te solderen voel…

Haar hoofd sierlijk als in een tango Ronde bewegingen in een bloedrode jurk Prompt valt zij als een druppel op de petunia maar opgevangen in zijn veilige web Zij voelt de passie en roteert mee Een zucht van verlichting verbreekt de stilte…

machte weefsel van droge draden breed uitgesponnen in cirkels gemaakt uit eigen rag spinsels die uitgerekt aan enkele lijntjes opgehangen met kleffe bedrading overdekt om liefst sprinkhaan te vangen zie je acht poten met bruine ringen op scherp staan aan een iele signaallijn het kan al wielwebspin in voeling zijn met prooi bezig het web…

ragfijne schoonheid in ochtenddauw gevangen spin in winterweb…

maakt de spin niets uit als er maar een mug invliegt of een vlieg inluist…

maakt de spin niets uit als er maar een mug invliegt of een vlieg inluist…