Alle inzendingen over Tijd/kansloos/hora

Kansloos. Niet opgewassen tegen de stormvloed, de tsunami, behalve dan die ene koe, die meer dan 100 km. meedreef met de stroom, alsof ie niet beter wist gewoon. Voorbij de rommel, de inboedels van velen, wist dit mooie dier goddank te overleven, werd gered waar velen verliezen moesten incasseren, wist dit dier te overleven!…

totaal onverklaarbaar, gebeurde het weer - geheel buiten haar schuld, ze was totaal verdoofd - dan steeg zo een wild verlangen naar haar hoofd dat alles in haar schreeuwde om vleselijk meer een moment was ze van al haar kuisheid beroofd en ging het kokend bloed in het arme kind tekeer maakte ‘t lijf zich gereed want wie de satan looft is kansloos…

een steen in een vijver of liever in een beek splijt water dat wijken moet kansloos als het is tegen zware materie en harde kracht de harde kracht die zoveel sterker is dan het broze klare water dan de spiegel van het leven waaronder en waarboven het ritselt en wemelt en buitelt van beweging van liefde van eten en gegeten worden op de…

Er was ooit een tijd, dat ook ik naar school ging graag of niet, je ging er was ooit een tijd, dat ik werken ging graag of niet, je ging Er was een tijd, dat ik verkering kreeg graag of niet, je deed er was een tijd dat ik trouwde, graag of niet, iedereen deed!…

“Gevangen moet ie, deze zakkenvuller! Hij flest de boel! Wíj zitten met de kater!” Men zoekt een bok. En spijkers op laag water. Van míj mag ie een standbeeld: Victor Muller Ik vrees dat ik dit weekend heel slecht slaap; Mijn allereerste auto was een Saab.…

Ons leven, hangt vast aan de tijd de uren de dagen, we zijn ze zo kwijt 't vliegt met een noodgang overal door en 't is dat vliegen, wat me niet echt bekoort. Immers, de minuten, de uren, weken enzovoorts vliegen ons leven uit als een nare minutenkoorts de opmerking ' oud voor je 't weet' krijgt ineens een heel andere insteek!…

Het verleden klopt niet meer Geluk brengt geen poëzie Richting de tuin En waterornament Onoverwinnelijk ben je niet Nooit meer Geweest Als een eenzame straatnaam Het klopt niet meer Ook niet die schreeuwende Overdreven aanwezig Hij is nu een vreemdeling Gek Als je terug kijken Mag En staar maar niet te lang Het is goed zo…

Laten we wachten op de dag van morgen, op hetzelfde licht als vandaag en op de onbewogen stenen in de straat Laten we wachten op de vogel die gisteren overvloog, op tijdloze wolken in een heldere blauwe lucht en op de bomen van eeuwen geleden Ik zal wachten op het ogenblik in jouw ogen dat nooit voorbij zal gaan…

Het probleem van een hartenkreet Is dat als je het terug leest Het moment is in tijd Waarvan soms op ie kaak Het schaamterood staat We zijn zomaar zoveel jaar verder En we zijn zeker geen Eddie Vedder Maar we creëren daar gaat het om Gaat het links rechtdoor Of rechtsom Bij de Breestraat Richting de kroeg…

de tijd tikt langzaam snel gelijk onrustig één seconde duurt een uur één uur duurt één seconde tempus est tempus…

Maar eeuwigheid blijft tijd der tijden waarin wij onze eindigheid niet kunnen vermijden.…

Wellicht dient het zich aan zonder inhoud, vandaag of morgen, op een andere wijze wellicht, vroeg of laat, bij wijze van tijd tot tijd Wellicht is er niets, ook daarna niet, wat blijft is een huid van marsepein, een leeg harnas, misschien iets van liefde, een herinnering zo je wilt Wellicht is er een vooraf, wat het ook is, waar…

restanten van verhuisde zaken terwijl je je kwijt aan andere taken denk je dan nog aan mij tussen het bloemschikken en de trouwerij damn heb je al een kind erbij of is de muziek die je hoort het geluid van de burgerij ik maakte je muze en jij maakte keuzes je dacht aan later terwijl ik smaakte naar een lijdensweg die scheurde en kraakte kansloos…

smaakt de liefde mij thans tamelijk rauw, en blijf maar kansloos op je wachten... Zo blijven mijn dromen koud en kil, en ben jij de enige die mijn hart niet meer voelt, is het om me heen zo voelbaar stil, zo heb ik mijn liefde voor jou écht niet bedoeld....…

tot geen poging meer tot inkeer want dit pad keert nimmer weer steeds weer verder naar beneden tot het onbegrensde dal waar tot de dag van heden nooit een mens je zoeken zal Ook dit leven heeft geen grepen dus steeds kansloos stort het neer nimmer wordt er iets begrepen en de mist keert telkens weer In nevel gaat het verder dwars doorsnijdend…

Komt tijd komt dood!…

Is het nu tijd om bakzeil te gaan halen?…

Wijd wat woorden aan dit wonder: Wie gaat, bestaat en ondergaat wat tijd aan feiten aan elkaar rijgt. Alles ademt regelmaat - een trein die almaar doorrijdt... Stations zijn opgenomen in een snelheid die soms even stilstaat, maar dan weer spoorslags de strijd aangaat met het regelement: een mistig tijdgat... Zo verdwijn je.…

een tralie tijd machine, die alles misleidt. Gevangen in gangen van x maal tijd, dat wordt smullen in enen en nullen, vreet bit.…

De vleermuizen razen De wereld is verlaten Vergooi je leven niet met poezie Zei Komrij zie je dat dan niet De vuurkolf danst Zoals de muggen zouden dansen In trance En het vergaat Zo ook de woorden En was een lach Die sprak zonder te horen…

Snot en zand De berg De heg Je snot Dit land Je speelt en lacht De wereld zacht Geen meteoriet Geen bom Alleen maar je snot En het zand In een speelplaats onder de zon Geen meteoriet Geen bom Je snot In het zand Er is gelukkig niet veel Aan de hand…

als woorden niets meer zeggen en zinnen zijn verzet zal zij zwijgzaam naast je liggen aan haar zijde van het bed zal zij stil op dromen wachten met haar beide ogen dicht zullen tranen kansloos vechten om de spiegeling van licht als woorden niets meer zeggen en grenzen zijn bepaald zal zij eenzaam naast je liggen tot de eindstreep is behaald…

Vlammen vreten gulzig Onschuldige dieren, Maakt niet uit hoe Die zich weren, Hoe hard ook 't alarm dat ze slaan, Gillende geluiden uit hun Strottenhoofd, 't zijn de vlammen Die hen genadeloos verteren De magere boer staat kansloos Aan de kant, voelt de tranen Over zijn wangen gaan, Ze zijn immers van hem, Tot in 't diepst van…

Kijk ik neer op je lichaam tussen lelies in gebed dan zie ik tekens in je gelaat gegrift die ik niet kan wissen. Hoor nu mijn liefde die naar adem snakt nu je vragen verstomd je ogen blind zijn van het kijken naar mij. Ik leg stilte aan je zij blijf je met mijn taal nabij om je te vrijwaren voor het vergeten want je lichaam vergaat…

Het is tijd Mijn tas staat klaar ik hoop dat ik niks vergeet Nog een keer controleer ik mijn briefje of ik niks vergeten ben Nee hoor alles is opgeschreven ik voel de verstikkende ruimte Doe mijn trouwe kistjes aan pak de rugzak hang hem op mijn rug Om de weg te gaan volgen waar mens en natuur samen gaan Jee wat is die rugzak zwaar niet…

Wat ik ook zou doen dit jaar, het is niet af, wat ik ook besloot dit jaar, het is een straf, te weten dat alles wat ik naliet dit jaar, in slechts 1 dag gestopt moet worden, want, het jaar is dan wel klaar, maar ik ben dat nog lang niet!…

Geen dag voorbij, dat men niet rept over het virus geen nacht zonder woelen en draaien geen uur dat men het nieuws over slaat we zijn in angst. Geen week, tot nu toe, zonder handen wassen, desinfectie geen vel meer op je handen we zijn bang Elke dag weer talloze doden gepakt door een onzichtbare vijand niet tegen te vechten doodsbang…

Normaal valt de griep December wel in huis dit afgelopen jaar gelukkig niet, Oh, jawel, we waren thuis, maar de griep, die vond ons niet! Nu is ‘t Maart en o ja ik weet, het roert z’n staart, dat je ‘t niet vergeet! Griep overtijd heeft ons huis gevonden zodoende ben ik aan huis gebonden! Water uit gaten waarvan ‘k niet wist dat ze bestonden…

Donderdagavond, ik moet aan de bak Nog even snel een snelsonnetje maken Voordat mijn inspiratie op gaat raken Gedaan, ik voel me weer op mijn gemak Oh nee, twee zinnen bijna glad vergeten Dat wordt dus met gemak nog uren zweten…

Jij bent voor mij als een horloge Altijd bij de tijd van slechts puur goud Geen blad-, geen nep-, maar voldoende karaats Jouw goede hart, uit 100% puur goud gegoten Immer bij de tijd Gezien het klopt >< Titel: Horloge II Vooralsnog ben ik in deze tijd Ziekte echter versnelt mijn leven Op weg naar een tijd die voor eeuwig is…