2138 resultaten.
Troost der liefde
netgedicht
1.0 met 6 stemmen 666 O spreek, mijn hart, waarover wilt gij klagen?
Ik dorst naar liefde, en haat is om mij heen,
Ik zoek naar recht, en onrecht heerscht alleen-
Wees sterk mijn hart, haat, onrecht kunt gij dragen!
Spreek weer, mijn hart, ik wil u telkens vragen:
Ik vorsch naar waarheid en leugen heerscht alom,
Ik snak naar vrijheid, en elk buigt zich krom-
Wees…
De stroop van de troost
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 707 Troost sijpelt binnen
Terwijl ik schuif met betekenis
Gestold binnen de lijnen van inkt.
Zakt de bibberkoorts
Maar liever dan met een ijle woordenschat
Flirt ik met jou.…
Vlijling
netgedicht
3.0 met 16 stemmen 971 Niet meer dan een geest
klopt aan, wordt opengedaan
vlijt zich in het hart zacht
als water uit de Dode Zee
Spreekt met haar stem
in haar gedachtengang
licht het duister op
stilt bijna alle pijn…
Troostvogel
gedicht
4.0 met 69 stemmen 28.994 waar je veel om geeft
Als speelgoed door een mankement
Niet meer zo leuk is als tevoren
Je kwartje ergens is verloren
Kortom, als je verdrietig bent
Dan komt de vogel met een lied
Je hoort het, maar je ziet hem niet
En als hij voor je heeft gezongen
Dan vliegt hij weg met jouw verdriet
Zolang er kinderen bestaan
Is hij ze altijd komen troosten…
Passie troost
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 755 Het vuur brandt rood
afgestorven aardappelloof
rook slaat neer stinkend
wegwaaiend over de velden
In de rulle, zwarte aarde
ver van het harde aangelopen pad
zak jij weg en keert terug
bij de eerste kinderschreeuw
Naar het huis in de boomgaard
de katten en de honden
de bewegingen achter de gordijnen
lucht die trilt van een stem…
Zonder woorden
hartenkreet
3.0 met 11 stemmen 1.126 Wij zijn meer
Dan mens en dier
En zonder woorden
Troost jij mij.…
Liedje van troost
hartenkreet
3.0 met 27 stemmen 1.685 Liefje kom maar hier
en laat me je lippen strelen
probeer je pijn met mij te delen
je façade van bordpapier
is zo overduidelijk voor mij
dus leg je masker eindelijk neer
anders barst het nog een keer
ik neem je angst er wel bij
De waarheid maakt mij niet bang
want ik ken je goed genoeg
van sterrennacht tot schemervroeg
en wordt het naargelang…
mijn ik
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 857 Toen ik je zag verdwijnen
zag ik mezelf
staan
jij was het die naar me keek
medelijden straalde
uit je ogen
kon je mij maar omarmen
dan was ik niet zo alleen
zat je maar voor me
in plaats van
in mijn hoofd
mijn ik
mijn eigen ik
kon jij mij maar troosten…
Bemoediging
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 966 Troost is een vader vertrokken naar hierna
wiens stem woont in het hoofd van haar
die steeds meer van hem in zichzelf vindt
Zoals bij het branden van wierookstaafjes
geurend naar waterlelies en boerenjasmijn
op graven en het kleine altaar thuis
Zijn stem die iedere onrust bezweert
met zijn verhalen bagatelliseert
houdt haar overeind bij…
Mijn Oma
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 1.013 Mijn Oma bezit
de bank alleen,
sinds mijn Opa
er niet meer is
hebben haar woorden
minder weerklank
Opa knikte vaak
had niet zo de
gave van het woord
och Oma had het
immers al verwoord
hij wist al wat
ze zeggen zou
keek naar haar
en legde soms
zijn hand in
een gebaar dat zei
'ik ben zo blij met jou'
nu praat Oma
tegen…
Per seconde wijzer
netgedicht
4.0 met 11 stemmen 321 ik schrap de ogentroost
en plant een kijkerskus
op je gesloten leden
pluk de parels uit je wimpers
in ruil voor het ontluikende blauw
dat nu ongezouten kan schitteren
je oesterblik
wordt een
open vizier
en waar ik stop zei
ga ik door
tot de halve maan
zich heeft gewend…
zakdoek
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 405 achter de woorden
kan ik huilen
zoeken tranen een gezicht
achter de tranen
kan ik schuilen
vinden woorden een gedicht
zonder zakdoek
wil ik huilen
wordt misschien
de schrille schreeuw
gehoord
worden tranen
voor ze stromen
niet in stil verdriet
gesmoord…
Laat mij maar
hartenkreet
4.0 met 17 stemmen 1.151 Laat mij maar met rust
(maar niet te lang)
Troost mij maar niet
(ik ben zo bang)
Kijk, ik ben sterk
(voel mij zo zwak)
Ik kan het zelf
(maar hulp ontbrak)
Ik houd mij goed
(al barst mijn hart)
Laat mij begaan
(ik zit vol smart)
Waar blijft mijn hulp,
het duurt te lang.
Ik vraag erom
want ik ben bang.…
geriefelijke troost
netgedicht
3.0 met 20 stemmen 736 ik dwaal in een ongerede gevoel
immer zoekend naar geriefelijke troost,
is het gewoon mijn leven dat ik bedoel
gewaarworden van hoe ik door het
naakte bestaan word geloodst
of daar mijn ademend hopen op stoel
en liefde in een flits wordt nagebootst
in verwijlende dromen bij dagend licht
ach lieve, laat mij de glans zien in je twinkelende…
scheuren
netgedicht
4.0 met 42 stemmen 1.746 ik hou het niet meer bij elkaar
in de onrust van leven
valt mijn geest in snippers uitéén
stapels herinneringen troosten mij
alle bekleding is bijna weggehaald
niets is meer te weerleggen
alles vormlozer
en breekbaarder dan glas…
02 Januri 2009
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 395 We zijn weer eentje verder
en het hoopje is vergroot
misschien niet wijzer
maar een beetje ouder
en de wereld troost je
draait nog altijd voort…
Geen woorden
hartenkreet
3.0 met 9 stemmen 743 En laat hij dan ook ongevraagd, Hij die alles ziet,
Troosten… ik kan het niet.…
Hulpeloos
netgedicht
4.0 met 28 stemmen 1.061 Kon ik jouw leven vatten
in een gedicht
om de tranen te doven
van jouw gezicht
dan pas zou ik goed
dichter zijn.
Als ik bij jou
kon wezen
en jouw gedachten
verlichten
jou tot vreugde
deed lezen
zou ik graag dichter zijn.
Maar de woorden ontbreken
jou het mooie te tonen
dat ook leven heet
dus ik bied slechts
twee handen
leeg…
Als een troost zoekt
netgedicht
4.0 met 39 stemmen 1.037 ik traande de
wereld tot stilstand
voeten kleefden
aan zand en mieren
toen ik de waas zag van gras
in groen gespreid
door wimpers henen
langs randen van ogende bossen
en ik
gedachten moest vangen
in volgorde van ruimte en
gevoel
de benen stramden
terwijl ribben deden schudden
en de buik jaagde
achter diepten
leegblazend tot…
Scheveningen
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 277 samen een bakje koffie drinken
op een gezellig terras
in Scheveningen
toen er tranen
in je ogen welden
werd het
een bakkie troost…
Schrale liefde, schrale troost ( 2 )
netgedicht
3.0 met 22 stemmen 595 als mijn gevoel slechts wordt
opgewekt door glinsteringen
met mate gedoceerd
als voor gedwongen kloosterlingen
kan enkel bescheiden aan God
worden gerefereerd
het is als leven in de
onbekende tijd van even
immers verwachtingen zijn als de dood
ja zeker, in overleven raakt men bedreven
en kijkt uit naar de kruimels
van het dagelijks…
als bij een kind
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 205 vertel me maar
hoe zeer het doet
hoe bang je bent
en hoe je denkt
dat alles
nooit meer goed zal komen
kom maar dichtbij me
ik pak je vast
en hou je stevig bij me
zodat je niet meer vallen kunt
heel even op me leunen
huil nu maar uit
ik blijf vanavond bij je
ga zomaar niet weer weg
zolang je wilt ben ik nog hier
tot je jezelf weer…
Opwekking
netgedicht
3.0 met 15 stemmen 813 kom, dan neem ik je in mijn armen
zing een wiegelied, zacht als vlas
over dotterblommen en margrietjes
die de zon aanbaden en hoe zomerwind
golven blies in het hoge gras
kom, dan neem ik je in mijn armen
en lees het verhaal van een donderkopje
die zich verschool tussen het riet
bang voor de glasharde vissenogen
tot ze weifelend het water…
Begrip
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 238 laat me je troosten fluistert de wind zachtjes
geloof me, ik kan
een regenboog aan tranen dragen…
Vriendin.
netgedicht
2.0 met 19 stemmen 1.619 Ik zal je troosten naar je luisteren
samen met jou zal ik ook huilen.…
anders niet
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 515 mijn woorden passen niet
ik zie het aan je verre blik
ze werken als een lappendeken
op kleine treurnis of een groot gemis
maar nemen niet de koude weg
van slecht bericht
want troost is anders niet
dan niet verlaten
niet meer dan voelen van de hand
die in de nacht
als een vertrouwde stem
de grootste angsten kan verdrijven…
Middernachtzon
netgedicht
1.0 met 6 stemmen 404 Maar het kan troost geven,
de gedachte,
dat toch iets overeind blijft,
het onverwachte,
dat zelfs is gegroeid,
autonoom,
naar het licht van de zon,
dat bloeit
ondanks duisternis
of zwaar weer.
Iets dat beklijft,
tot vreugde vermag,
onmiskenbaar,
aan het einde van de dag.…
Troosteloos
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 140 De dag toen jij mij inspireerde
tikten mijn vingers de woorden
uit jouw hart
Die bewuste dag vertrouwde mijn
verstand, geen wikken of wegen
Hemelse
Kastijding. Met thermometer hoog
in het kwik, duurde de dag een
etmaal lang
De dans echter, die gaf aanleiding
voor een periode die echt
zeer verwart
Als zand in je handen verglijdt…
Een kruisje in de berm
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 114 Was je helemaal
Uit het zicht
Verloren - wist
Niet eens meer
Dat je bestond,
Niets meer dat
Nog op jouw
Aanwezigheid,
Je bestaan, duiden
Kon tot ik hier
Vandaag een
Kruisje vind
In de berm naast
Mijn fietspad,
Waar een moeder
Zit te huilen om
Haar verloren kind,
En een wildvreemde
Afstapt, en zijn
Arm legt om haar…
Een ontdekking, het is de waarheid
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 119 deze muziek, onze muziek, de klanken
Die door Schubert geschreven zijn
En door ons tot leven komen
Biedt ons allen een soort van troost,
Het klinkt als een chliché, maar het
Is een ontdekking, het is de waarheid…