Netgedichten

netgedicht (nr. 29.674):

Opwekking

kom, dan neem ik je in mijn armen
zing een wiegelied, zacht als vlas
over dotterblommen en margrietjes
die de zon aanbaden en hoe zomerwind
golven blies in het hoge gras

kom, dan neem ik je in mijn armen
en lees het verhaal van een donderkopje
die zich verschool tussen het riet
bang voor de glasharde vissenogen
tot ze weifelend het water verliet

eenmaal op de wal zag ze zichzelf
helder en klaar in haar ware gedaante
een kikker met een brede lach
luidkeels roemde ze de groene kwelder
de waterspiegel was van goud die dag

Voor jou