Alle inzendingen over Veeetien was ik

Bij ‘t zachte ruisen van het ranke riet, ben ik een God in ’t diepst van mijn gedachten. Ik luister naar mijn eigen jammerklachten, maar daarbij mis ik een-twee pruimpjes niet. Het was een fijne, stille dag voor mij. Er kwam weer heel wat poëzie voorbij.…

Zijn woorden, " pleur op " zullen net zolang gehoord worden, als de verhalen van: minder minder van Geert. Toch is pleuritus niet te onderschatten, want hij schijnt niet te bevatten dat ie ons allemaal op de kant schuift.…

We gaan er uiteraard weer op vooruit! De koopkracht stijgt vooral van wie al werken, Maar wat we daarvan linksom ook gaan merken, Maakt de regering rechtsom gauw weer buit. Dus wanneer krijgt, vraag ik niet zonder hoon, De coalitie haar verdiende loon?…

soms jong nog soms oud maar allen dromen slapen een winter lang omdat het gewoon moet en mag maar toch bekijken ze zichzelf zo af en toe heel even op zo’n heldere winterdag bij een enkele kaal en bloot zo kwetsbaar zie ik een heel voorzichtige lach het zijn zij die het al weer voor zich zien – het volle leven ze dromen al weer hun groen…

Het graf ligt er weer mooi bij Ik verzorg het al jaren soms met lood in de schoenen want het zijn wel mijn ouders maar soms ook zo licht als een veertje, veertjes sierlijk licht zwevend rondom het familiegraf waar ik fijn thuis kom waar ik me goed voel wat ik zo graag verzorg zodat het graf er weer mooi bijligt!…

Wel voedselschaarste, polio, tb en difterie. De werkweek had zés dagen, hard werken (zelfs in mijnen!) zonder klagen. Geen internet, tv, cv, WW. Ik weet het best: je mag niet vergelijken maar ik was net ineens terug aan ’t kijken.…

Het was leuk Het was theater Het was spektakel Tineke Schouten Ik heb moeten lachen Spontaan en ad-hoc Typetjes om te proesten Maar om nu te zeggen Dubbel gelegen of te Schuddebuiken Neen ik zat niet te schuddebuiken Tineke Schouten Het was ook kennismaken Met haar monoloog Die voelde als een dialoog Ze sprak, ze zei veel goeds…

Heeft u wel eens volmondig ‘Leave’ gezegd, -omdat men u met klem had wijsgemaakt dat bij ‘Remain’ u harder werd geraakt- en lijkt uw leven sindsdien vastgelegd? Geef één ding aan uw kinderen toch door: Ook als je tégen bent: je gáát ervoor…

Pasen 2023 Nadat Hij opgestaan was uit de dood Kwam Hij Zijn nieuwe Lichaam aan hen tonen Talrijk de werelden om in te wonen . Was wat Hij liefdevol voor hen ontsloot Toen Hij de tweede keer aan hen verscheen Liet Hij hen achter met een kroon vol dorens Liet Hij zijn letsel aan hen zien, alvorens Hij voor een tijdlang uit het zicht verdween…

Ze stond bekend als Rooie Rina indertijd En ze schreef brieven naar een jongen in de tropen Met wie zij fier de boulevard over zou lopen Ex- marinier uit een koloniale strijd Er waren vele jonge vrouwen toen bereid Te pennen met soldaten en daarbij te hopen Dat zij de eenzaamheid die naast hen was gekropen Ietwat verlichten konden met genegenheid…

Hee reservekeeper trouw en ongezien popster zonder publiek Slechts eens in de 25 jaar ben je nodig Topfit schitter je uitsluitend op het trainingsveld wetend dat door jou geen wedstrijd gewonnen wordt Maar nu heb ik je gezien in mijn gedachten ik heb bedacht dat je er bent Ik had ook een vraag: hoe motiveer jij jezelf iedere…

Zij Elisabeth van Dam had zich voorgenomen De hele dag te kijken vanaf 11.00 uur Naar de uitvaart van Koningin Elisabeth II op TV Neen ze was geen bekende van die Koningin Ze was 1 van de miljoenen, die haar kenden Ze ging zitten, koffie met cake, keek en dacht toen: Ik ben niet echt Koningsgezind Ik ben niet gelovig, ook niet goed Ik wil…

De oorlog komt heel erg dicht bij Bij het Homomonument in Amsterdam rond achten Als we denken, herdenken, gedenken Aan de miljoenen slachtoffers van zinloos oorlogsgeweld. De oorlog komt vanavond heel erg dicht bij mij Mijn vader teruggelopen in mei 1945 Uit Hamelen, Duitsland Naar Rotterdam Nederland Hij was dwangarbeider 1 van de 50.000…

Ik zal de gelukkigste mens in dit universum worden, zijn om te bestaan met vele wegen, uitstraling waartegen je 'u' zegt... iedere onzuiverheid zal ik hebben weerlegd. Wat vooral onmogelijk leek niet haalbaar scheen... maak ík mogelijk! Een voorbeeld voor de hele mensheid, vanuit sterk en krachtig geloof! Je zou maar Worldpoet 546…

Ik wou proefondervindelijk eens weten Wat er nog van mijn schoolopleiding rest. Dat heb ik wetenschappelijk getest, Welnu, ik ben schrikbarend veel vergeten. Van snelsonnet naar pure wetenschap: Geen kleine…..maar een héééle grote stap…..…

Natuurlijk was ik weer van de partij U zult mij op de foto's wel herkennen Ik ben richting de golven aan het rennen Die Muts is van de worstenmakerij U zag mij niet, teveel die op me leken? Waarschijnlijk heeft u dan niet goed gekeken.…

ik sta op met een houten kop herken nog moeilijk mijn gezicht de spiegel toont mij het ware beeld van hoe het gisteren was geweest de tafel had een feestelijk kleed drank en geurende gerechten werden er rijkelijk geserveerd stil kerstmuziek op de achtergrond en familie maakte het feest compleet ik herinner mij nog de kerstboom in de hoek…

Niet waar wat onwaar is ... En echt ... ik vecht tegen onecht. Net zoals ik dobber van hier naar ginds en van hier haar ergens anders en .. toch hou ik me vast aan wat ik geloof hoop en bemin. En dat ... dat ... dat is mij genoeg…

Mijn outcoming was een gevecht Van iedereen een opmerking geheel onterecht. Menig man riep: “Slaap maar een nachtje bij mij” Dan zijn de gedachten voor vrouwen snel voorbij “Hoe werkt dat seks met een vrouw” Van deze vraag werd ik elke keer flauw. Soms komt de gedachte maar weer terug in de kast Dat voelt veilig en ben ik niemand tot last…

Zes dagen is hij nu al tachtig jaar Hij zit nu in de winter van zijn leven De honderd halen is zijn nobel streven Want hij is met het leven nog niet klaar Ruim 7000 dagen nog te gaan Van harte Wim, ga er flink tegenaan!…

Verstokt de adem inhoudend, de snijdende pijn verbijtend, priemend door merg en been Dwalend door ultieme helrode landschappen; zwoel prachtig wel betraand doch extreem sereen. Hunkerende emoties opgeborgen in felle helblauwe wolkjes speels weggedreven naar verre horizonten Geborgenheid en tedere genegenheid, trouw en integer plots brutaal ontnomen…

Misschien ben ik maar een meisje in jouw ogen, zoals alle meisjes zijn geweest, al was het soms maar even en al ken je hen anders allemaal zo verschillend de buurvrouw, de lerares jouw oma, jouw moeder jouw zus en ik, het meisje op wie je verliefd werd ik, de vrouw met wie je slaapt en ons dochtertje, een prinsesje in jouw fantasieën…

Zij vindt haar klank, haar taal in een andere dag dan ik, maar toch vindt zij de woorden in mijn nevels, die ik woordenloos aanstaar, want ik zie geen begin ? zij zet de paden uit de nevels in. Elke dag hetzelfde uitzicht, ik ga het nog geloven, maar het nachtzwart kent ook kometen in hun baan langs mijn herinneringen, die oplichten…

Vandaag vier ik dat ik ik ben, wat ik mag mag jij ook zoals liggen in het gras, kauwen op een spriet. We noemen niets groter ook niet kleiner alles gaat door en voort niets verdwijnt. Ik ben ook vandaag net als jij opgestaan en weet vandaag ben ik 64, heb ik mijn moeder zus en broer overleefd. Toch leven we samen door als een groot…

`HIMLISCH GUT" Ik was naar binnen geglipt achter de rij voor de kassa wellicht te danken aan mijn gehandicapt dochtertje De kosteres reserveerde een mooi plaatsje bij de uitgang voor het geval Giulia een aanval kreeg "Hier niet gaan zitten" vermeldde een A4 wit wat gold voor iedereen behalve voor mij Ik vroeg om groene thee…

Helaas, ik weet al wat me staat te wachten Iets dat ik hier niet in details beschrijf Het zakt méér uit, mijn seniorenlijf Toch wil ik eigen hangvlees niet verachten Ik stel mezelf dus vaak gerust, zeg luid: Toe Inge, zak maar lekker onderuit!…

herinner jij je onze wereld binnen de wereld nog? mijn geboorte met je herhaalde naam na je vroege dood? de lege plek die we innamen in de schaduw van elkaar? herinner jij je nog dat we samen zowel verschenen als verdwenen? onvoltooide kinderlevens wiegend op een dunne tak onze wereld binnen de wereld…

Als ik huil als ik verdriet heb moet je me niet aanraken en je mag het ook niet dan wil ik echt alleen zijn ook al ben ik met meerderen omringd waarom, waarom ten principale gaat jullie dat niets aan want verdriet komt van je binnenste binnen is de uiterste uiting van je menselijke intimiteit en die is privé, uiterst privé, maar o.k.…

Het leven is passen en meten En dat geldt zeker in een klein huis 3 hoog Met 2 mannen en veel heel veel spullen Alhoewel we heel af en toe opruimen toepassen Het meeste wordt geordend, gearchiveerd en op geborgen En daar vind ik zelfs de kleinste gaatjes voor Ik heb een timmermansoog voor Plekjes, plankjes, plaatsje voor diverse spullen Maar…

Ik hoor wat vaker twintigveertien zeggen Tweeduizendveertien is nog wijdverbreid Maar ja, die extra lettergreep kost tijd Dus zal tweeduizend het ooit af gaan leggen Misschien speelt ook het States-effect wel mee: Daar scoort nu ‘twenty fourteen’ een op twee…