Weerspiegeling

soms jong nog soms oud
maar allen dromen
slapen een winter lang omdat
het gewoon moet en mag
maar toch bekijken ze
zichzelf zo af en toe heel even
op zo’n heldere winterdag

bij een enkele kaal en bloot
zo kwetsbaar zie ik
een heel voorzichtige lach
het zijn zij die het al weer
voor zich zien – het volle leven
ze dromen al weer
hun groen gevulde kronen

heel even
weerspiegelen ze
nederig en bedaard
in een afgelegen sloot
of in een daar lopende vaart
die hun de ruimte daartoe bood
en beseffen - wij? wij zijn nog lang niet dood

... Deze week een foto gemaakt vanaf een fietsbruggetje.
Het was windstil de kale bomen weerspiegelden in het rimpelloze wateroppervlakte van de vaart.
Helaas kan ik ook deze foto niet laten zien, maar het gedicht kan ik wel laten lezen. ...

weerspiegeling dromen boomkronen winterdag lach

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

Er is nog niet op deze inzending gestemd. 77