Alle inzendingen over Verenigde Naties

Zacht komt het neer op een muur van steen met de andere verenigd, met de andere één. 't Vredig wit, de zachte kou maar toch gedreven in het nauw. Want dit leven heeft een korte duur de zon die brandt als hevig vuur. Dan verdwijnt het, de dooi, de dood Jij was die sneeuwvlok, toen jij je ogen sloot.…

De Verenigde Staten hebben gevraagd om teruggave van een onbemand vliegtuig dat op Iraanse bodem is terechtgekomen.…

Omstuwd door Licht kan ik mij voortbewegen De zon is oud en moe en slecht ter been Mijn ogen glijden over naties heen Zien donkere wolken, zwaar van zilte regen Zien aura's, waarin vieze, bruine vegen Miljoenen harten moedeloos,van steen Daar tegenover, liefdevol, sereen De engel en de gids, dikwijls verzwegen Word stil, stel serieus…

De vrede heeft een kleed aan gekregen dat democratie heet en ook door anderen gedragen wordt dubbelgangers op het toneel van de macht die ze dienen als figurant of ledenpop Dat is een gemakkelijke rol maar in het echt is het een grote zelfbeheersing en een kwestie van geduld om anderen te begrijpen en elkaar te overtuigen van een algemeen…

het licht spreekt zacht een dracht door duizenden en één de taal van alle landen is verenigd in één hart- en niemand is alleen de vrouw met de hoofddoek de man met de baard de jongere, de oude de zieke, kreupele, vertrouwde de dode in gedachten en het kind dat in verrukking staart zij wachten in- en met mij op die ene open dag de Hemelvaart…

Black Friday of te wel Zwarte Vrijdag Dan kan echt niet meer Black, zwart is in de ban Lek wordt het nieuwe black 'Lek' Friday of Lekke vrijdag Dan worden prijzen lek geschoten aanbiedingen in uw schoot geworpen…

Graan, polder, hemel Rechte lijnen, gele vlakken Meanderend doorkruist Door achtergebleven kreken Land dromend van zee Warmte spiralend Boven verlaten akkers Klimmende leeuwerik Hoor, het zacht ruisende water Tijdelijk gescheiden Van haar bedding Ooit weer verenigd Tot die tijd Gouden vergezichten Korenblauwe lucht Stilte…

Mijn ziel geklemd, verminkt, in eenzaamheid, pijn Die als duister en nacht verenigd zijn Mijn ogen-meren door tranen overspoeld, omringd door eenzaam land. Tussen zwarte muren, huist mijn bloeddoorlopen hart. Gedoofd van alle vuur, ten prooi aan pijn en smart.…

op glanzende kasseien waar culturen raken in samen eigen talen maken gezegende grond die ooit stond voor broederschap en vrijheid waarvan de klank teloor ging in elkaar niet meer verstaan proef het bittere zout van strijd tussen arm en rijk nog zonder confrontatie zo lang de bas het schemer strijkt roer deze smeltkroes van vele naties…

Hierbij, geachte afgevaardigden vertegenwoordigers van alle naties en namens de VN genodigden verwelkomen wij u hier altegader speciaal bijeengekomen in het kader der viering van de Dag der Moedertaal - al is recentelijk weer één verdwenen een triest bericht in deze volle zaal, maar ik belet u niet om luid te wenen om het verscheiden…

de handen zijn gestrekt vingers lang en soepel het directieve heel select vrijwel niet te missen maar overreding heeft empathie nodig om te groeien tegenspraak blijft door agressieve elementen niet boeien eenheid wordt gesmeed door harde woorden van de menigte die zich verenigde onder jouw liefdesvlag meegaandheid is elkaar…

geschiedenis wetenschap beschaving en cultuur maar als ik een uur naar jou kijk dan vertegenwoordig jij pure schoonheid nu heb stukjes ontleed zonder jou te vergeten als totaal beeld in de mystiek van de tijd uniek is je genenpatroon rationeel en toch droom waarin je lach straalt tot in het verre heelal balans heeft zich verenigd…

appelbomen in mijn wijk of kersen, pruimen, peren in straten die zo lommerrijk oud west met ooft garneren ik droom van groentes in mijn stad in kleine pleinplantsoenen ja, kruiden ook, van alles wat voor elk van de seizoenen en de bewoners van oud west tuinieren met elkander ze harken, zaaien, strooien mest en raken zo geheel ontstresst verenigd…

zo lang samen en ze doofde uit je hart was gebroken na maanden brak je lichaam een eenzame val in stilte niemand hoorde je sterven niemand hield je hand vast de dood verenigde jullie in de schoot van onze aarde soms bloeien gele bloemen dapper op jullie plek in deze grauwheid hulde voor 67 jaar liefde gebeiteld in weerbarstig steen…

je was me voor het gras groeit zijn tijd zand rust onder stenen niets is vatbaar voor herhaling, bewaring van het enige alle dagen achtereen tussen zon en avond langs vallende sterren woorden uit de mond ontdaan, verenigd in twijfel de omslag van een boek we keren ons tegemoet treffen halverwege stuiten op verzet onteigenen…

in de verte kerkklokken luiden beneden speelt een kind zijn spel lijkt doelloos maar hij lacht plezier zijn oog en handen vinden hun vertier ik zoek de schaduw van mijn vroeger leven speur naar kleur in de herkenningspunten die rotsen kunnen geven land in de geborgenheid van Gaia's schoot vul haar als beminde na eeuwen weer verenigd…

Vincent Belize Cyprus Trinidad en Tobago Malta Fiji Kiribati Nauru Papoea Nieuw-Guinea and Tuvalu Samoa Tonga Solomon Vanuatu The Beatles Stones forever Anglia Verenigd Koninkrijk Gemenebest…

De kranten staan hier alle dagen vol Met nieuws over cyclonen en orkanen Die zich een weg over de wereld banen - En steeds eist de natuur een zware tol. Maar in ons land krijgt men het al te kwaad Wanneer de buurman weer een windje laat.…

verenig toch de naties zei men toen bedoeld werd: niet de volken maar de staten en al die mooie dromen: zwarte gaten helaas, we kunnen dát niet over doen ik noem geen namen maar u kent ze wel vermorzeld wordt een ander land - een hel * de wapens zullen zwijgen tijdens kerst de zachte krachten hebben even macht dat duurt niet lang, had u dat…

Nu Saddam meer behulpzaam is gebleken En huichelachtig beterschap belooft Trekt Bush zich boos de haren uit zijn hoofd En is over zijn vijand niet te spreken: "Nu liggen eindelijk mijn troepen klaar En nu brengt hij de oorlog in gevaar."…

Al was hij het ook zelf allang vergeten Toch stond hij dacht ik indertijd bekend Als een zeer middelmatig president Die weinig van de wereld bleek te weten. In elk geval was Reagan nooit zo groot Als hij opeens geweest is na zijn dood.…

Daar Bush de onvoorstelbare terreur Die zijn land heeft getroffen hard wil wreken Dreigt overal de pleuris uit te breken En staat een wereldoorlog voor de deur. Zo luidt althans de zwartste profetie, Maar niemand weet precies wie tegen wie.…

Wij worden overspoeld met commentaren Van vaklui met een stuk deskundigheid, Voortdurend tot vervelens toe bereid De toestand in de wereld te verklaren. Maar niemand wordt er erg veel wijzer van. Wat missen wij toch meester Hilterman.…

Al houdt de vijand zich nog steeds verscholen In het gebergte van Afghanistan, George Bush is onverbiddelijk van plan Hem desnoods uit te roken uit zijn holen. En dat wordt dan verkondigd in een land Dat zozeer tegen roken is gekant.…

Wij kiezen graag of niet George Bush zijn zijde, Wij hebben met elkaar een heilig doel: Wij trekken in een kruistocht naar Kabul Tegen het kwaad der Taliban ten strijde. Toch dient een oorlog volgens mij vermeden. Waarom verklaren wij ze niet de vrede?…

Al gaat het bergingswerk nog altijd traag Toch prijst men in New York de brandweerlieden En allen die daar hulp zijn komen bieden; Zij zijn opeens de helden van vandaag. En kent u ook de helden reeds van morgen? Dat zijn de kraaien die ons lijk bezorgen.…

Ik leerde vroeger dat de Hof van Eden In het Irak van tegenwoordig lag En dat de Heer daar op de zesde dag Van Hogerhand de eerste Adam kneedde. Dus waar de mens zijn oorsprong heeft gevonden Daar gaat hij straks misschien ook weer te gronde.…

"Rieporting..." riep van Aartsen uit, "...for djoetie!" toen hij destijds door Powell werd gebeld. Maar nu hij zich met onze wensen meldt wacht hem het onwelwillende: "Wat moet'ie?" Wij mogen tegen oorlogsmisdaad strijden maar dan alleen aan een bepaalde zijde.…

Het feit dat in een van zijn eigen Staten Een bloedbad op een school was aangericht Noemde George Bush met een dieptriest gezicht Een ramp die niemand onberoerd zou laten. En nog terwijl hij dit soort woorden sprak Vielen weer honderd doden in Irak.…

Hij is zo dik en zij zo klein hoe zou ze hem omhelzen. Hij is zo moe en zij zo klein hoe zou ze hem begrijpen. Hij loopt zo slecht en zij zo klein hoe staan ze samen stil. Hij is zo grijs en zij zo klein hoe. Hij wenste iemand, onbesmet door zo'n onhebbelijk verleden als het zijne en zij is zo klein. ------------------------------- uit…