9486 resultaten.
Witte nachten.
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 401 Ik lig klaarwakker in een hagelwitte nacht,
onherbergzaam als een wijde oceaan.
Ik kijk naar buiten en de sneeuw valt zacht
op de vaart die wordt beschenen door de maan.
Ik denk aan de mensen die ik zelden kan behagen.
En ook wel aan mijn moeder die in haar duizend vragen
wil weten hoe het werkelijk met me gaat.
Dat ik eigenlijk nooit antwoord…
vond ik opnieuw de liefde uit
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 796 als je kon
was je weer een vlinder
wit
helemaal in 't wit
je fladderde
als je kon
je dartelde
boven lavendel
blauw
heel diep blauw
als ik kon
vond ik opnieuw
de liefde uit
licht
ik omvormde
licht tot goud
ik sprokkelde
schonk het je
bladgoud
voor de liefde
nooit te oud…
Herfstlicht
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 730 De pastoriemuur
is van een soort wit
dat mild en zacht
een brokje stilte pacht
een wit dat met
kamille langs een korenakker
eenvoud deelt
een wit dat
als een haagwinde
zich aan de zon blootgeeft
hier kom ik graag
de ingangspoort
met ronde boog
is altijd open
er staat
een uitgebloeide
blauwe regen…
gebroken wit
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 81 wit was de jurk
wit de vlag
wit was de woede
wit het licht, wit de zon
die het zicht ontnam
wit de handen in de zakken
wit de schilder
wit ook het doek
wachtend op pigmenten
wit de mistflarden, wit het gezicht
met haar verre blik
wit ook, de geesten, het huilen
van de storm die gebroken, zijns
gelijke niet vond.…
Oogverblindend wit
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 459 De kantelpoort klikt
hoorbaar dicht verbluffend licht
valt op mijn gezicht
ongelooflijk wat voor een
oogverblindend wit is dit…
Wit
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 469 Maandag-
ochtend
fris
vlier in bloei
seringen
in het witste
wit
fluitenkruid
dove netel
en jasmijn
zo edel…
Een kwatrijn
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 426 Zo klaar was lang niet meer
het water van de gracht
er dreef een zwaan zo wit
als had zij het kasteel gepacht…
Helder
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 101 wit is de jurk
in het stille ochtendlicht
wit de wapperende vlag
uit de kapot geschoten muur
wit de woedende knokkels
van de gebalde vuist
wit de gevangen geesten
in een web van rokerige mist
wit is het gelaat
dat in de ijle verte staart
wit het roerloze doek
dat leeg op beelden in pigmenten wacht
wit is de razende storm
die…
wacht
hartenkreet
2.0 met 5 stemmen 733 jou
vergeten
in witte bloemen
vullen
lege dromen
de dag
verloren
in witte wolken
van verdorven
donkere nachten
lachte jij
blijf nog even
wachten
tot ik
mij terugvind
in jou
in mij…
Wit
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 53 Ze hadden mooie
slanke benen alle drie
ze waren twintig
de tafeltjes waren wit
de stoeltjes ook ze blonken…
Ik zou je
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 100 Van een zomerblauw
zou ik je kunnen weet je
van een rozenrood
ik zou je van veel wit en
geel en violet nog meer
van aubergines
van dat mooiogend blinkend
van dat glanzend zwart
ik zou je van veel groen en
weet je ik zou je van dat
dat felle lila
lavendel op een border
netjes in de rij
en van sneeuwwitte anjers
zie er is veel…
haiku
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 93 Witte donderdag
de rhododendron bloeit wit
bewolkte hemel…
Tijdelijk wit
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 59 Nachtelijke schaduw geeft stilte
diepere voelbare emoties
duurzamer in innerlijk
dan het winterse witte
van het vergeten daglicht
alle zinnen die je proeft
vormen een zelfgeschreven maanbrief
een groot verlangen naar een droom.…
wit
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 88 wit is de jurk
in het stille ochtendlicht
wit de wapperende vlag
uit de kapot geschoten muur
wit de woedende knokkels
van vastgesnoerde vuisten
wit zijn gevangen geesten
in een web van rokerige mist
wit is het gelaat
dat in de ijle verte staart
wit is het lege doek dat
wacht op beelden en pigmenten
wit de gierende storm…
Zwarte Zwanen
gedicht
3.0 met 81 stemmen 22.439 Een vlugge glimp van witte lingerie
onder roetwolk van rokken: zwarte zwanen
die, gekoppeld in eenzelfde rêverie,
als kanten schuitjes door de vijver varen:
kokette weduwen die niet om hun doden
blijven treuren - zwart is in de mode.…
overvol
netgedicht
4.0 met 22 stemmen 2.945 smeulende peuken
zijn getuigen van
gestorven woorden
bengelend tussen
stiltes en komma’s
zinnen zijn wit
verhullen het zwijgen
de asbak gevuld
aan de rand van het blad
voorzichtig blaas jij
geopende woorden
nieuwe gedachten
zo dicht bij mij
rook kringelt
in onzekere wolkjes
vertaalt vertrouwen in
nieuwe verzen voor jou…
Je ornament barok
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 313 je ornament barok
in lange rok en
krult uitbundig
in je rondingen
monumentaalt in
rijk en warm bezit
ogen stralen uit
het donzig wit
haren opgestoken
ogen iets geloken
met fluweel gevoerd
de taille ingesnoerd
zo open je de dans
op het gala van de eeuw
de prima donna van het bal maar
voelt al binnenin het eerst verval…
U bent de sigaar
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 232 Aandachtig roken is meditatie.
Sigaren roken is genieten.…
Dubbelganger
gedicht
2.0 met 9 stemmen 6.504 er is een meisje bij dat zit
met bruine benen in het gras
zij lacht beweegt zodat iets wits
soms even zichtbaar wordt
of moet ik zeggen dat het zwart
voor ogen mijn verlangen was?…
Totem.
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 1.455 Ik ook heb dagelijks de witte
halzen van de angst gezien,
de harde handen van het licht gevreesd.
Ik kon de volle stilte
van de vissen niet vergeten
en werd een heel oud kind.
Nu heb ik mijn voorhoofd
met droomkleur beschilderd.
Dag in dag uit ben ik uw
vreemdeling.
Ik rook een vredespijp.…
Water
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 131 droogte, van water ontheven
uit poriën verdrongen
in kelen geworteld
hongerig, ontbloed
dooraderd met steen
ontbost, verbrand tot as
kringelend in kale rook
tot op het witte bot
water, ontdaan van franje
ontdaan van moleculen
ontdaan van ontdoen
zodat slechts ruimte overblijft
intermoleculaire ruimte
als vloeibare leegte
als onaantastbaar…
Een Belgische wit blauw...
hartenkreet
5.0 met 3 stemmen 74 verstomd staan gapen
met die ogen zo treurig
die wit blauw geschapen
op een heide zo fleurig
het gras laat je smaken
een stukje wilde natuur
geen harde noten te kraken
op deze wei, vol passie elk uur
ik slenterde verder... wat doelloos
langs die bomen en heide
geen rook en geen auto's,
alleen... een koe op de weide!…
'T is zwart en donker
poëzie
3.0 met 9 stemmen 2.756 'T is zwart en donker,
kamerdonker als rook,
rood kolengeflonker,
daarboven holt de klok.
Langs de wanden bleekt flauw
een plaat en nog een -
het witte is lichtlauw,
't lijkt alles lang geleen.*)
Hoor, het leven vliedt,
de klok holt, tik, tik -
zingt het jammerlied
van het ogenblik.
--------------
Uit: Verzamelde Lyriek, 1966.…
De zon brak door
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 3.472 de flauwe winterzon
heeft zo hoog ze kon
haar rokken opgetrokken
ze flaneert nu langs de lanen
ze spiegelt in het helderblauw
en kleurt het grauwe laken
ze schudt nog even gauw
wat witte vegen van de daken
haar frisse adem blaast
het water van de vaten
die haar goudgeel vocht
met het witte schuim
in kristallen glazen
koel…
Rook vrij!
snelsonnet
4.0 met 14 stemmen 886 Als barman heb ik best een mooi beroep:
Men mag niet roken meer in mijn café,
Want anders rook ik noodgedwongen mee;
Dus staan de klanten rokend op de stoep.
En zelf rook ik hierbinnen een sigaar.
De kroeg is leeg, dus niemand maakt bezwaar.…
Le petit mal
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 1.045 gebrandschilderd
glas dat dagelijks licht
en suiker kleuren filtert
in mijn donker zicht
wentelt stof en glinstert
schuin omlaag naar
de stenen vloer sintert
zwart naast wit waar
mijn bewustzijn daalt
door het flapperen
van lange gewaden
met hun wervel
en rokken ruisen
mijn tijd vervliegt
in het stofspel dat volgt
de stilte heerst
tot…
Ik ook
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 155 Rook van een opvlammende sigaret
is liefde een zucht, gesteun
vuur dat fonkelt in de blikken
een zee die sterren weerspiegelt
een zacht vel dat hardheid omsluit
licht dat op gloeit, opbloeit
schepen naar een veilige haven leidt
waar witte vrouwenborsten wachten
als duiven, koerend, lokkend paraderend
Ik heb jou liefgehad en werd bemind
het…
In vroege maartse dagen
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 473 weer bloesem jij
in vroege maartse dagen
jouw wit en roze hopen
zomers vrucht te dragen
nog zijn de nachten koud
als maan en sterren warmte vragen
vernevelen en rook zijn jouw behoud
zij zullen ochtendvorst vertragen
bloei schoonheid op het land
als ook de bijen vliegen is het
intens de lente weer genieten
voel ik jouw oogst al in mijn…
Andalucia
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 916 door de wolken trokken wij
op zoek naar wat wij misten
witte dorpen zagen wij
in een helder en klaar licht
de koelte van het groen
voelden wij in patio's
de vreugde van het water
hoorden wij in de fonteinen
in kathedralen roken wij
het geloof in heiligen
met luide stemmen proefden
wij het noodlot en het leven
en alles wat wij vonden…
Kokkelkorrels en pekelschuim
netgedicht
3.0 met 18 stemmen 656 blaast de wind zijn misthoorn
sluit dan de luiken en wees gewaar
dat er wraak door fuiken raast
witte wieven die bedreven
zullen lonken met hun rokken
van doorschijnend filigrein
laverend tussen stam en takken
leggen zij hun wil op aan de wind
die stilvalt voor hun klaagzang
en de dood in ‘t water vindt
wee de zee, met het pekelschuim…