Alle inzendingen over als ook onze tegenst

Ik durf met mijn denken Uw smart niet genaken, Niet aan te raken Uw droefenis; Hetgeen mij zou troosten Licht zou het u krenken, Het teerste en brooste Dat in u is. Ik zie uw verklaarde, Uw stilfijne trekken, Die, wat ze bedekken Aan wanhoop en strijd, Verheerlijkt belijden En dankbaar aanvaarden Het gevensbereide, Dat in ons schreit…

Hoeveel meisjes heb je bemind, wereld-kind, hoeveel liedjes van verlangen, mocht je vangen? Hoeveel meisjes ik beminde, welgezinde, vraag dat aan de nachtegaal in de groene loverzaal. Hoeveel liedjes ik wel ving, allerliefste lieveling, vraag dat aan de regendroppen, die zacht kloppen. Licht als lachen, droef als wenen, zingend door…

Mijn lief is blij, zij lacht en zingt En schittert in de zonneschijn; Als zij zó héél mijn leven zingt Kan nooit mijn leven lijden zijn. Ja! zang en lachen duren kort Als bloemen in de zomerdag; De zomer sterft, de bloem verdort: Zo sterft der mensen zang en lach. Maar nu der zonne gouden val Vloeit langs gelaat en blinkend kleed, En zij…

Wend naar mij toe uw moe en droef gezicht Gerimpeld in de dagelijkse zorgen; Verstrakt in nijpende angst om brood voor morgen; Verkrompen in een klein-gekozen plicht. Wend naar me toe uw ogen zonder licht, Kleurloos en dof in kasse' als opgeborgen; Verschuwd in blikken die zich werend worgen In vrees voor àl wat in de toekomst ligt.…

'k Liep langs de landen zo stil voor mij heen En aan de hemel reeds d' avondster scheen, 'k Floot zacht een deuntje en ik neurde en ik dacht Aan het mysterie van nad'rende nacht,.... 'k Zag in de verte in een donkere laan Naar 't stille kerkhof twee minnenden gaan, Peinzende vroeg ik mij glimlachend af Waarom de liefde zoekt 't…

Wie arbeidt werkt aan zich en wie de kunst Ziet als zijn arbeid werkt zich op tot God. Zijn leven wordt een eng en streng gebod; Een strevend geven zonder éne gunst. In zijn gedachten, in zijn daden, streeft Hij steeds gedreven door dezelfde trouw, Gelijk in liefde streeft de reine vrouw, In vol geloof aan hem wie zij zich geeft. In hem…

Ik heb u niet genoeg bemind, Mijn jonge jaren. Ik speelde met u, als een kind Met groene blaren. Ik wist niet dat in u bestond Wat ik steeds wachtte En immer zocht en nimmer vond, In u verachtte. Nu ben ik als een die verkreeg Zonder te weten Het liefste waar zijn hart toe neeg, En 't was vergeten. U die ik niet begrijpen…

Als ik rust op 't doden-kussen Als mijn ogen niet meer zien Als mijn oren niet meer horen Zal er éen, o éen misschien Brand van ziel en zinnen blussen Lopend tussen 't zonnig koren Met mijn verzen 't leed t' ontvliên. Verzen, duizend verzen schreef ik Voor mijn ziel gestalte kreeg, Nú was 'k al te zeer van woorden Dán van…

op de landweer prijken bomen, ze komen uit een tijd vol kracht hun blad verliest nooit meer de glans die aangebracht door sterke handen alle tanden van de tijd trotseert daar liep de Peelman, immer trots geen dassenburcht, geen hol waar vossen schuilen, is er ooit ontsnapt aan de stoere aandacht van dit mooie mens een gouden blad, een kale…

De blanke bloem, geboren In 't witte morgenlicht, Sluit bij het dagvergloren De blaren dicht. Maar 't gouden hart blijft gloeien In de ambergele kluis, Die lauwe geure' omvloeien En nachtgeruis. Zó is mijn ziel een bloeme, Wier fulpen urn omvat Wat mensentong niet roeme: Haar zonneschat.…

Lichtjes in het dauwig gras, 'k zag je wel, toen 't morgen was, en de zonneluister ging glanzen langs de heuvelkling. Lichtjes, lichtjes zag ik veel, iedre drop was een juweel, onder diadeem van licht zag ik toen jouw jong gezicht. Elven-liedwijs mij toen ving ringsom in de toverkring, vogel-licht toen zweefde ik mee over…

Clematis, 'k heb met eigen hand Voor menig jaar, u hier geplant, Clematis, maar nooit heeft mijn jeugd Uw violette bloei verheugd, Clematis, zeg, hoe is 't dan, dat Ik nu van morgen, op mijn pad, Clematis, stil bleef staan, Daar, tussen blanke acerblâen, Clematis, mij uw bloesempracht Verraste, op 't onverwacht? - Zeg, had ál…

De vreugde is 't gevoel van de nakende morgen En tooit elke stond met haar innige lach, Evenals de vrede, na werken en zorgen De weemoed versiert van de kwijnende dag. Wie vreugde nooit eenzaam des morgens liet marren, Hem zijn alle wondren begrijplijk en klaar; De stilte der aarde, de schoonheid der starren Maakt vrede des nachts aan…

Het stadje op het verre veld beneden ons, in mist verscholen, heft zijne toren, half verholen, in 't licht dat met de mist versmelt en door de gouden schemer snelt het vlottend schaduwig geweld der vlugge wieken van de molen. De hemel, wolkeloos, omvat de prille tere zuiverheden van licht en lucht te saamgegleden. - De stille…

Ik heb een plan Ik weet wat er speelt Achter de schermen Mijn plan zit tussen mijn oren Ik houdt rekening Met alle factoren Ik heb contacten Van hoog naar laag Ik beantwoord iedere vraag Ben behendig Ken het spel ontmoet de grote hoofden in de wereld Ben bestand tegen elke rel Ik Haper nooit Er is weinig wat mij echt ontdooit Heb de media…

Het hoefgestamp der muilen mindet gij, Zweepknal en ’t raatlen van de hoge wagen, Wanneer met uwe maagden bij het dagen Gij toog naar ’t strand om nieuwe wondren blij. Bij ’t balspel toondet gij vorstin te zijn, En groot te wezen als u dreigt gevaar, Gij werd de zwerver van de zee gewaar En zag zijn wezen, ondanks armoe-schijn. Ik…

De weerman voorspelt storm voor zondag harde rukwinden en veel neerslag we zijn het echt beu vinden het niet sneu gaven ze Frank toch maar zijn ontslag!…

Ik stap , voel nattigheid Het proeft als een zee Ik zie iemand drijven Het is een engel geworden Het is een raar syndroom We hebben allemaal wel wat Last van jeuk als iemand anders krabt De geeuw zo aanstekelijk Geen rust in ons hoofd De hebberige hebzucht Geen mens geeft zich bloot Zenuwen en spanning Op een lege maag Hartkloppingen…

Hoe groot is toch Uw liefde. Veel groter dan mijn hart. Het kan het niet bevatten. Tot barstens toe wil het juichen, vertellen over Uw goedheid en grenzeloze macht. De jonge stieren van mijn lippen zijn voor u. geen vrees weerhoudt mij meer, voor mensen die u haten. Verstomd is hun geluid. De vreugde u te kennen, stijgt nu boven alles…

De krant, die van de schreeuwend grote koppen, De Telegraaf dus, gaat een beetje laat Ook over op het allerkleinst formaat, Wat op het eerste oog niet schijnt te kloppen. Opvallend en in elk geval frappant, De letters lijken groter dan de krant.…

Hij kijkt naar mij ik kijk naar hem Zachtjes vraag ik "zullen we ruilen jij mens, ik dier? Een krachtig antwoord volgt "mij niet gezien kijk om je heen: mensen net dieren! dieren net mensen?" mij niet gezien!…

Vanmorgen trok ze haar ochtendjas aan. De vroege winterzon streelt warmte over het land. Ze staat op de drempel om op stap te gaan maar blijft besluiteloos staan en sluit haar ogen, raakt met haar hand een onzichtbare poort aan. Balancerend op een Koord tussen nu en wat komt hangt een fractie van tijd. luttele seconden lijken wel een…

Een restaurant vinden ratten hier. Kom dineren in een rattenkist. Hier kun je lekker voedsel vinden. Dat weerstaat geen enkel dier. Van afval maken ratten rattenmelk. Zo worden kleine ratjes groot. Mensen vertrouwen we niet. Rattenkisten mijden we. Als de dood.…

Natuurlijk stem ik Jan Jacob Krediet lid 50 plus partij voor op basis van mijn historisch perspectief want wie handelt, die wandelt wie gaat delen, die gaat helen maar ten principale op basis van onze Nederlandse Christelijk-Joodse traditie OVERWIN HET KWADE DOOR HET GOEDE en natuurlijk niet op basis van Oekraines deelname aan…

De rollator naast mijn bed, staat maar getrouw te wachten. Hij past zich gewillig aan, aan al mijn dwaze gedachten. Ik heb hem zo nodig, elke stap die ik doe, is met hem. Hij blijft steeds geduldig, niet overbodig. Mijn handen en voeten, die dank ik aan hem. Toch ga ik niet ver, want op straat is gevaar, Met gaten en kuilen, voorzichtig…

Aan al onze momenten? Aan dit ene moment?…

Als ik in je ogen kijk kom ik bij m'n 'eige' Jij geeft vrijbaan in mijn (be)staan in m'n komen & gaan maar het 't liefste wil ik bij jou 'blijve'.…

Tussen het oranje en het grijs in een ouverture van stilte schaduwmomenten van een eerste meeuw met de weidsheid van zwangere luchten neemt bij mij de spanning af de leegte en de kilte dag jij was nog niet geboren ik wachtte al op jou in slapeloos zuchten langzaam wordt het duidelijk wat al zo lang zat te zeuren maar verbleekt…

Onze liefde past precies wij sluiten in perfectie naadloos op elkaar aan onze liefde Jouw handje past precies in mijn hand Mijn liefde omvat jou…

Bent u cultuurbarbaar of fijnbesnaard? Ik hoef geen uitgebreide redenatie, ik vraag u om uw eerste associatie, een eerlijk antwoord toont uw ware aard. Waar denkt u aan bij ‘Max’? Vertelt u maar of dit Verstappen is of Havelaar.…