Alle inzendingen over bedreigingen

Aan het werk dus: Zaad De spermakwaliteit holt achteruit Want weekmakers bedreigen al uw zaadjes Ze zijn bijvoorbeeld met steeds minder maatjes En wat er over is, zucht naar verluidt; 'De start is puik, in een stoot ben je er Maar man wat is zo'n ei onzettend ver!'…

Woeste gevaarten bedreigen mijn lyrische bestaan. Rotsen dreigen mijn fysieke bestaan te verpletteren. Om tot rust te komen kruip ik in de hooibergen bij nukkige boeren, die mij met rieken prikken. Ik ben op weg naar de veilige haven van mijn kindertijd, die evenmin veilig was, maar ik moet toch wat.…

Move over rover and let Jimi take over Gitaarmuziek wolkt samen in mijn hersenpan, slechts één gedachte blijft bedreigen, de wolken moeten namen krijgen..…

Mijn ogen zijn nat en rood gevoelens bestaan niet meer mijn hart is koud en dood het doet zo schrijnend zeer De zoveelste klap te krijgen terwijl je me iets had beloofd begin je weer met bedreigen van vertrouwen ben ik beroofd Waarom moet je manipuleren om te krijgen wat je graag wilt is het leuk om mijn leven te ruïneren kick je erop…

rotspartijen ruw geslepen Grijze betonnen vlekbevloekte aangekoekt de substantie naderbij geslopen rondtollend bloedstollend Roestend metaal oogt ontevreden gekalkt uitgebraakt en opgewreven Warm aanvoelend in golven spoelend rimpelend jagend onderwater tranend De pont gromt slonzig schuimspanend zandrand mengt bruist heuvel bedreigend…

Het loof bloost diep in de nerven zwerft argeloos dromend omlaag naar aarde waar roemloos vergaan de glorie van dood zal verwerven bomen strekken zich kreunend uit bedreigen met naakthouten staken de storm die hun botten deed kraken en het wortelgestel pijnlijk trekken nevel versluiert als illusionist de realiteit van het zicht waar niemand…

ik zag witte handen waarvan de lange vingers behoedzaam gordijnen open schoven langs zingende rails een been dat steevast gehuld was in een onbestendige kleur rok die nu de gok waagde om eindelijk lentelicht te dragen zo oplichtend werd de scene compleet die in slow motion bij half duister zonder woorden even bedreigend…

Wie tegenwoordig nog beroemd wil worden kiest in haar eentje voor de open zee, gaat liftend naar de rimboe op tv of twee jaar in een villa ganzenborden. Maar ach, wie zou er om prestaties malen wanneer je met een tweet het nieuws kunt halen.…

als toch na het al te lange zwijgen het mensonterende gegil begint weet dan dat ik hieraan onschuldig ben mijn handen zijn te vaak gewassen als toch de nieuwe dag vorm gaat krijgen en het licht het duister overwint weet dan dat ik elke beschuldiging ontken dit boetekleed zal mij niet passen als toch schriftgeleerden mij bedreigen en…

Met een façade van verlegenheid lijkt zij voor hem geen enkele bedreiging; zij spint al zachtjes van genegenheid, vertederd door zijn mannelijke hijging. Lokt hem dan nader voor een snelle daad, verzekerd van zijn dierlijke verlangen; zo houdt ze hem en zijn begeerlijk zaad in ‘t wijde web van erotiek gevangen.…

Dingo, roodbruin, borstelige staart; Zo bijna een huiselijke hond in zijn Wilde staat; Dingo kent vijanden, Voetklemmen en een heus hek, die Bedreigen zijn recht op een eigen plek. Dingo, die wolf zonder schaapskleren; In de wildernis is hij lang niet altijd een Mensenvriend.…

Levenslang bang voor het kwaad in de mens Op straat in een steeg op het pad langs de baan Je hult je in een harnas verbergt je in het zwart want bang voor hen die uit de maat lopen Een andere levenswandel gaan of maken Vuurspuwende draken zijn ze niet die je tergen of bedreigen Zelden of nooit gaat je weg over…

Wat Jan Krediet Nederland toewenst voor 2016 is officiele tweetaligheid het Nederlands(Fries), het Engels geen tweeslachtigheid maar eensgezindheid geen bedreigingen maar kansen met de nieuwkomers de nieuwe Nederlanders meer matching van minima met maxima (ook met de Koning(in)) meer micro en macro-kredieten gewoon meer…

meer voelen alleen hun stilte hoor ik nog warmte en mijn hart zijn weg ik zie alleen die smoelen handen hebben overal hun vingers neer gezet mijn haar op huid en genen mijn dromen hebben ze bezet hun afdrukken zijn overal verschenen ze grijpen in verkoesteren wat anders is tot abnormaal jatten ieder stukje eigenheid chanteren met bedreigend…

ik spioneer gevaar begluur de bedreiging beloer de beroerden ik bespied het onraad observeer de stouten de onverlaten slechterik ik verken en verspied naast onheil het risico ik gluur met mijn ogen of kijkers die staren ik blik zonder verblozen rond mij koekeloerend in het bezit en privé het doen bestuderend volg ik ook het laten van…

vandaag zaag ik niet door heb er de fut niet voor niet dat ik me er aan stoor als ik enige onvrede hoor er ging ook niets teloor brak geen boor of heb een dichtgeslibd oor nee, mijn gedachten zijn goor en dan moet men zwijgen geen ellenlange rijmpjes rijgen over zuchten, laat staan hijgen daar ga ik uw ziel niet mee bedreigen mijn…

zo bedreigend? kijk in mijn hart kijk in mijn ogen en zie de tranen in mijn hart..…

hij was een leeg pakhuis een vreemdsoortige bouwsel waaruit zijn botten tevoorschijn kwamen bij elke zucht soms vonden wij op straat een broodkorst daar wierpen wij ons op, als waren wij hondjes onder de smalende gezichten hoog uit holle vensters donker waren de uren, zwart luizen waren wij, verbergers van een uitgemergeld lichaam de bedreiging…

de wisteria beschermd niet meer genaakbaar voor alle priemende ogen ik hoor ze smoezelen; kijk, daar zit hij de zogenaamde rijgt wat woordjes aan elkaar waar niemand iets van snapt ze zeggen dat hij door lotje getikt is die rare kronkels vertolkt hij wij begrijpen hem niet kennen hem niet, hij is een bedreiging kijk, zo wij bloemkool eten…

Die voorbij gaat aan dat bedreigende wolkendek; die een ieder iets extra's gunt bij de afwezigheid van de somberheid na een regenbui verstek. Laten wij blij zijn met die kansen die ons toeschijnen zonder die kans op die zonnesteek na de regenpijn.…

Blindelings ga ik door de laan der nevelen Voetstaps tastend naar het pad der wijzen Ontwaar bomen als mistige schimmen rijzen Die bedreigend boven mijn hoofd prevelen Laat mij slechts leiden door mijn intuïtie Geen vermoeden waar ik ooit stranden zal Bereik ik de top of kom ik eerder ten val In wanhoop beraad ik mij op mijn positie Waar…

een straffe storm of bedreigende waterval ontmoeten we in de schaduw van ons bestaan ze duiden op onze kwetsbaarheid of verval al wat tijdelijk is raakt uit het zicht men hoede zich, derhalve, voor het vergaan van wat achter een verscholen diepte ligt het is de tijd, die dwingt tot inzicht ja zeker, ze is zo rekbaar als elastiek dagen dragen…

Niets kan u bedreigen. Waarom moet u dan opnieuw beginnen? De eeuwigheid maakt bang. Die is normaal voor na het leven, en ik leef nu. Mijn rijk is niet mijn doel. Wanneer dat is bereikt, is er niets meer te winnen, alleen nog te vergeten. Hoe het vroeger was. Hoe het groeien naar de langste dag de dagen langer maakte.…

jawel, we zien ze nu al jaren vliegen sprak zeer ontstemd het Haagse CDA dat kan toch zo niet doorgaan, denk eens na wat doen zij meer dan stelen en bedriegen hun luid gekwetter is toch al te dol ze luieren, ze eten en ze vechten ze fokken maar, bedreigen onze spechten het luchtruim in Den Haag raakt overvol verwijder a.u.b. dit groen gespuis…

Nu bedreigen gedachten mijn bestaan. Help! Mijn gedachten maken nu geluid! Ik hoor mezelf tegen mezelf gaan praten. Ineens zie ik mijn gedachten vluchten. Het ene oor in! Het andere oor weer uit. Dank! In mijn hoofd wordt het weer stil. Stilte is alles, wat ik nu nog horen wil.…

het lege bed toen ze dacht aan wat was geschied Hij noemde ‘t alleen een beetje pret hij begreep daarom haar tranen niet Ze weende zachtjes in het lege bed en huiverde nòg van al dat hij deed Hij had gemept wegens haar verzet waarna hij haar op ‘t kussen smeet Ze weende zachtjes in het lege bed daar hij haar gruwelijk had bevlekt Onder bedreiging…

Ik roep zo hard dat de doven hoofdpijn krijgen dat de woorden je bedreigen maar je hoort me niet Ik schud de boom totdat zijn wortels krullen het kraken je oren zal vullen zolang je mij maar ziet Ik spreid gedachten over ellenlange, vochtige paden tot ze in eigen zweet baden maar wat heeft het voor zin?…

Vleselijke lusten, bedreigend, der emotie, Verterend op het gebrek van devotie Genageld en getergd, Zwaklevend voortborduren, Op het borrelend beekje, dat de tijd laat stromen. Gewichtig in het begin, Eisend in het midden Bezinnend aan het einde. Voorgestuwd, Maar tegen de stroming in, vragend over een leven leiden.…

er is geen wachthuis in dit leven waarin de wind mij zal bedreigen daarom slaap ik graag in bomendromen op mijn bloemenbinnenbuik…

een wereld vol met haat Waar egoisme hoogtij viert Waar niets nog ergens voor staat Waarin de leugen waarheid lijkt Vriendschap eigenbelang vervult De over-mijn-lijk mentaliteit zich snel verrijkt Waar intimidatie rede overbrult Je zonder agressie ondersneeuwt Oprecht en eerzaam snel verveelt Je niet te lang naar iets mag kijken Daar dat bedreigend…