Alle inzendingen over beetje

in memoriam Teddy Scholten Een niet bepaald aantrekkelijk ideetje Dat ons vervult met wanhoop en met smart, Ons somber maakt, onzeker of verward De een heel veel, de ander slechts een beetje: Ooit slaakt een mens zijn allerlaatste kreetje En stroomt het laatste bloed weg uit zijn hart.…

Men moet altijd enigszins verdrietig zijn, anders is men verloren, maar men moet wel een beetje verloren zijn - van het reddeloze soort - anders zou men alleen maar gelukkig zijn, toch moet men ook gelukkig zijn, zo maar gelukkig kunnen zijn, in alle staten van geluk, anders zou men maar verdrietig zijn, enigszins verdrietig…

bij beetje kreukel ik verpakt onder jouw bladerdak…

bij beetje kreukel ik verpakt onder jouw bladerdak…

Laat nog een beetje van jou over in mijn beleving der ziel. Laat nog een beetje van jouw liefde heersen over de haat en wrok jegens mij. Laat dan, ons in onze diepste kwaadste uren nader komen. Laat het hart achter en ook de boze geest, maar ja laat dan een beetje van de wereld over...…

Ik ben een stuk handtastelijke zorgen in de buitenbaan en een beetje vreemd in eigen tuin. Naakt is voor mij iemand in de metro herhaaldelijk laten voelen als herontdekt worden. Mensen veranderen beetje bij beetje tot een verschraling dat ze het even niet meer weten maar dan hoor je me ook bezaaid en ze antwoordde me: "Intuïtie".…

Ik schiet altijd een beetje vol bij zo'n gebrek aan flux de paroles Ik vind de man een beetje louche Door zijn overmaat aan flux de Bush.…

Langzaam maar zeker heelt de wond Beetje bij beetje keert het tij Stapje voor stapje komt een mooie toekomst dichterbij…

Wat een beetje, heel klein beetje zon, toch al niet kan doen!…

een gevoel van leegte een gevoel van gemis het is niet grijpbaar er is niets mis een beetje onzeker een beetje verdriet het is even anders niemand die het ziet een gevoel van leegte afscheid nemen van een gevoel van gemis dus toch houden van een beetje onzeker straks weer voorbij niet meer alleen nee dan is het, wij…

Een beetje meer vreugde Wat minder haat Een beetje meer liefde Wat minder snel kwaad In plaats van ik Een beetje meer jij In plaats van angst Een beetje meer moed Sterkte om te handelen Doet ons beiden goed In plaats van afkeer Meer vreugde en licht In plaats van afstand Een vrolijk gezicht Een bosje bloemen waar je ook gaat Maar niet…

Iets, niets Ik heb een beetje iets met hem jij zou het mogen weten maar als ik het vertel kan ik het wel vergeten. Dus houd ik stijf mijn mond vertel het niet. Opdat dat kleine beetje iets niet zal veranderen in niets.…

Ieder mens heeft zo zijn eigen mooie dromen, maar vaak lijken die onbereikbaar ver weg. Ze worden je ontnomen, doordat je er niet meer in gelooft, er geen moeite meer inlegt. Veroorzaakt door een noodlottig gebeuren, of door een kortsluiting in je zelf. Gaan verloren alle prachtige kleuren, achterlatend een donker diep koud gewelf. Echter…

Doen de bloempjes aan zijn, Liefdevolle plantje in mijn, Eerst zo onpersoonlijk raamkozijn, Mij, mezelf, een fractie meer, Beetje lichter, minder zeer, Licht in mij, een beetje meer?…

donker smaakt een beetje koud - fris – maar aangenaam donker smaakt een beetje wanhoop - pijn – maar vol gevoel donker is alleen een gedachte…

Een beetje regen, een beetje zon, ik wou dat ik zo tekenen kon. Vol verbazing kijk ik omhoog, 't blijft steeds een wonder zo'n regenboog.…

Weet je Ik ben er nog en blijf nog een beetje Hier Want weet je Je bent er nog blijf nog een beetje Daar Waar we vroeger waren Soms komt alles terug Hier bij mij Daar bij jou En vandaag overal…

Weet je Ik ben er nog en blijf nog een beetje Hier Want weet je Je bent er nog blijf nog een beetje Daar Waar we vroeger waren Soms komt alles terug Hier bij mij Daar bij jou En vandaag overal…

Ach, heb toch altijd ergens Een beetje bloemen staan - Zij doen toch altijd wel even Een beetje gelukkig aan! Een stil liedje van kleuren, Een fijne, blij-mooie tint - Even een kleine ontroering, Als de lach van een lief kind.…

Vandaag was het ' misme' dag een dag die je best missen mag een beetje pessimisme een beetje optimisme vandaag was het misme dag dat het maar snel morgen is zonder mis- me maar niet dag.…

zodat de dag nadien misschien een beetje kleurvoller lijkt al was het maar een illusie... er is er weer zo eentje voorbij nu wacht ik op een andere dag, de dag nadien met misschien een beetje kleur?…

Het is en blijft natuurlijk wel een beetje gissen of jij nog weet wie ik ben of was of wat ik in je leven was. Het is misschien ook wel een beetje dom normaal kijk ik niet zo heel vaak om maar ik was gewoon benieuwd of je mij zou missen.…

daar waar jij nu bent ben ik daar ook een beetje bij jou is daar zonlicht in het kwadraat daar waar jij nu bent is liefde daar de voertaal pijnloosheid gegarandeerd daar waar jij nu bent ben ik daar ook een beetje bij jou…

Uitdagend behagend klagend doorzagend. Boeiend vermoeiend liefhebbend liefkozend. Spontaan blozend vulgair met een air of gewoon. Vertederend adembenemend spetterend. Plakkend nagellakkend ijdeltuitig guitig lui lenig vreselijk alert adrem assertief teder in satijn of leder wild zacht hartstochtelijk afhankelijk ontoegankelijk zelfstandig…

Een beetje grazen, een beetje voor zich uit staren, overal naar het groot toilet kunnen gaan! Vergis u echter niet, ook die dieren kunnen een rotdag hebben?…

Een beetje troost geeft hij daarbij. Herinnert mij aan zonnige dagen Maar mijn hart verwarmen, kon alleen maar ‘jij’.…

Zoeken naar 'DE ZIN VAN HET LEVEN' heeft geen zin en kost mij als schrijver maar 1 zin!…

liefde en losse vlinders op je rode tongetje, zacht gespin zwervend in wol en roze maanpootjes diep in de nacht op mijn voeten tussen sterrenpluis lik je melk uit de vroegte, speels getjilp en lome luierzon een beetje dromen, beetje zweven, beetje heimwee naar de boom, drijf nu maar op knotjes wolken ik zing aanhalig de sprookjes…

Een mooie dag, Een beetje zon, een beetje wind, Hele families zie ik de straat doorfietsen, Met soms achterop een giebelend kind, Het lijkt zo gewoon en zo dichtbij, Maar dit geluk…… Is niet weggelegd voor mij.…

Door mist omkranst novemberlicht en roestige bomen naakt in avondlucht en, o hoe ik wou dat het nog even kon, een beetje,al was het een scherf, een beetje zon zoals toen, die dagen, die uren van zomer... Maar dat is nu het privilege van de dromer.…