Alle inzendingen over begrepen

Toen ik het begrepen had Dacht ik aan ontmoeten Dan hadden we minder stress Door al dat verplichte moeten.…

In een homocafé in Amersfoort zei een stamgast dat ik op Willem-Alexander leek, waarna ik ineens begreep waar ik was, zodat ik snel mijn biertje leegde en er zo ongemerkt mogelijk als een haas vandoor ging.…

tranen liepen langs de ramen naar benee en ik dacht waar zitten ze daarboven nu toch zo mee en later toen mijn ogen waren gevuld met tranen van verdriet scheen de zon door m’n ramen en begreep mij niet…

Ik wilde dat ik de haat begreep de schaduw van het licht dat ik de harde stem verstond de leegte in het gezicht. Dat ik kon zeggen waar het om was dat de ene mens mag leven de ander in een eenzaamheid niets van zichzelf kan geven.....…

wel wat streng 'k heb er geen spijt van, 't was goed een mama, zo teder en sterk tijd vrij maken voor mij 'k begreep het niet met al dat werk ik mis je zo als je er niet bent het doet zo raar, ik ben er niet aan gewend 'k zou het besterven indien er wat gebeurt je blijft mijn liefste mama…

Je gaat wederom op zoek naar uitroeptekens naar zinnen die je begreep.…

toen drift haar grens verlegde en pijn genot ontzegde begreep zij niets van liefde die hart en ziel doorkliefde toen drift en lief verdwenen en zo onwerkelijk schenen bleef zij zichzelf trouw ….. het meisje werd een vrouw…

Wij liepen door verlaten stilte om elkaar niet te hoeven horen Wij onder bomen overhuifd de nacht om elkaar niet te hoeven zien Wij begrepen enkel door te voelen Wij wanneer werd het ik en jij?…

zie jij mijn tranen niet of wil je ze soms niet zien vlak kijk je me aan dwars door mij heen heb je mij ooit wel echt gekend begrepen wie ik eigenlijk ben als bloed dikker is dan water waarom laat dit je dan ijskoud…

Wanneer een mens niet begrepen wordt, is de handleiding misschien vervalst? Wanneer een mens mis- communiceert wie is het dan die hier zich afkeert? Soms is het lastig de goede woorden te vinden echter: is de tol te hoog en de last te zwaar!…

niet begrepen, ik voel nu niets... Wees maar stil nu heel erg stil gewoon niets zeggen is wat ik wil... Ik zeg óók niets ik zwijg stil geen gedachten geen verschil... Lange nachten altijd wachten ik zeg niets meer ik ben stil...…

getaand door de strijd het gevecht met zichzelf sluit zij haar ogen, rusteloos aanvaardt zij het dromen die geen antwoorden schenkt berust in de keuzes waar zij zich hervindt maar niemand begreep het gekoesterd verlangen haar toekomst verloor zij vandaag…

Al zijn er in ons land veel geestverwanten Wie vindt dat hij teveel wordt uitgeknepen Heeft de regering weer niet goed begrepen De kloof, vindt Hoogervorst, komt van twee kanten Maar wie graag wil dat de regering kapt Is meestal iemand die haar heel goed snapt…

Dat kan als je in de bijstand zit, want de BIJ, staat voor bijdehand en de STAND is om hoog te houden, en dat is precies wat het echtpaar in Delfgauw goed heeft begrepen. Bron: Novum: Bijstandsduo rijdt in een Porsche.…

toen je vroeg blijf je voor altijd bij me in de eerste minuten van onze ontmoeting kon ik niets over mijn lippen krijgen in mijn naïviteit zocht ik naar een echt antwoord op een vraag die niets betekende later begreep ik dat ik volmondig JA had kunnen zeggen omdat jouw ‘altijd’ dat moment verwoordde en ik al die tijd daar was…

Zij is niets dan een droom van voorbijgaande aard daar zij woorden hanteert gelijk een geheimschrift waardoor zij zich alleen door hen begrepen voelt die dezelfde taal bezigen zij nodigt hen uit voor een dans vol verleiding tot in de rokken van de nacht…

Steeds wanneer ik denk, dat ik iets heb begrepen, verlies ik mijn begrip. Steeds wanneer ik geloof, dat ik iets meen te weten, verdampt mijn mening. Steeds wanneer ik twijfel, aan de zin van mijn bestaan, is in de diepten van mijn ziel, het twijfelen al vergaan.…

De krab en kreeft zijn hier niet aan te slepen, Of heb ik het misschien niet goed begrepen?…

Toen ik je daar zag staan vlam van mijn leven uitbundig als gouden regen kon ik enkel glimlachen spontaan en heerlijk lachen met heel mijn hart en… mij zalig voelen transparant zalig En jij lachte ook zo helder zo zoet want jij begreep ik begreep dat ik je graag zag eindeloos graag en jij mij jij, m’n lieveke,…

heel goed wat werd gezegd een wijze man, mijn vader met meestertrekken ik was de spons en hij het water dat begreep ik pas veel later hij, de spil en liefdeschenker, kwam mij nader hij, hij, hij is en was mijn lieve VADER…

Perfectie is aan mij niet besteedt teveel impulsen gedachten spelen haasje over of verstoppertje creativiteit dringt zich op neemt me op sleeptouw allerlei ideeën komen in me op al zijn ze vaak verkeerd begrepen of slecht vertaald maar dat kan me nu even echt niets schelen…

Ik schiet te kort aan de grens van mijn begrip verontrust al wat begrepen wordt omdat ik niet kan temperen je tweestrijd van ik tegen ik Je nuchterheid is schijn een kooi en facade voor onbedwingbare emoties En als mijn liefde ongehoord blijft wat rest er dan zelfs na geduld de angst voor mijn leegte in jou…

We zouden worden afgehaald door onbekenden, ik kreeg een sms-je maar begreep hem niet. Voor ik de trein verliet vroeg ik een medepassagier: “Begrijp jij sms-taal, wat staat hier?” Hij hielp ons in één ogenblik en ik moet je bekennen, het was het kenteken van onze onbekenden….…

'T is tóch niet onbegrijpelijk dat Sven Ineens die binnenbocht is ingedoken Dat had ie vast met Kemkers afgesproken 'T is juist een geniale zet van hen Het duurde even voor ik het begreep; Je bent zo stúkken eerder bij de streep.…

uitgelaten jankt zij naar mijn bedoeling het was echt schrikken dat zij mij begreep mijn oog viel op haar achterste dat kneep tijdsbestek leek voldoende op besnoeiing op gras en niet op straat riep ik naar Hilde het viel juist thuis op het karpet dat gilde…

Ik heb het begrepen...…

op weg naar huis reed ik de laan tussen dodenakkers de zon scheen mij warm tegemoet met kaarsen in de bomen ik kneep in de remmen en stond even stil van de doden niets dan goed begreep ik en woorden deden er niet meer toe…

De wind zal ons meenemen liefste, naar Rivieren vol vissen, gevoelige snaar, Die daar wordt geraakt en ik voel vrede, Ik voel me daar veilig met jou en begrepen. De wind zal ons meenemen liefste ons beiden Naar waar we gelukkig zijn tot het einde.…

De tijd heelt alle wonden, zei men toen wij het rouwbericht verzonden maar niemand had begrepen dat ik hem nog wat te zeggen had hem nog zo graag bedanken wilde voor al zijn Liefde en zijn zorg ik hield van hem, mijn borg, mijn Vader hij komt mij elke dag nog nader!…

Want je kunt snappen dat je begrijpt en gesnapt worden als men je in de kraag grijpt, maar ik heb begrepen dat voor nu en altijd, net als met sport het beter lijkt, dat begrip en snappen, ik beter aan mijn laars kan lappen.…