Alle inzendingen over bewogen OR foto OR gedicht

Zo'n foto is nooit weg, tenslotte en wat is de moeilijkheid? Kleingeld, ooghoogte, de keuze uit witte achtergrond of donker gordijn. Kijken of het lijkt. -------------------------------------------- uit: 'Eerste gedichten, 1949-1964')…

zoekt beluistert nog een oud verhaal dat zich zwijgzaam vertellen laat van wat in verstilde beelden bewogen bleef ergens buiten de stad door de tijd nog spaarzaam belicht…

Mijn boek is uitgegeven Er staan gedichten in geschreven Mijn zo "dichtgrage" vader, mocht dit helaas niet meer beleven Ik had hem zo graag mijn boek gegeven, zijn reactie willen horen Helaas heb ik hem te vroeg verloren Mijn boek heb ik naast zijn foto gezet Misschien dat hij nu een klein stapje verzet Ook al weet ik dat dat niet kan Toch…

Ik wil foto's van vandaag nieuwe foto's van jou en mij waarop we intens gelukkig zijn Ik wil foto's van later van hoe het misschien ooit zal zijn foto's waarop we samen oud en samen nog steeds gelukkig zijn Foto's van toen zijn er genoeg maar ik wil foto's van vandaag waarop te zien is hoeveel ik van je hou...…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest? Ik blaf en iedereen is bang voor mij Ik ben er als de kippen bij Ik tok en kukel en ik kraai…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

Duistere stilte, lichte stilte Foto´s komen tot leven Foto´s van oudooms En van oudtantes Ik wil slapen in de wind Tv kijken in de lucht Met op de achtergrond De foto´s die door de lucht zweven Zweven door elkaar Om de minuut zie ik een andere foto De mooiste foto en de bijzonderste Foto lacht naar me…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

kan mij vinden alleen mijn voetafdruk in het zand verraadt mijn aanwezigheid en dit gedicht met mijn gezicht op de foto geeft blijk van mijn geheime plekje op de wereld ver weg van alles en toch samen met een geheel de zee is oneindig en ik kom altijd weer fris terug was getekend door de zon en zee de fop…

Hij kijkt foto's. Op een ervan verft zij een kastje. In het kastje liggen foto's. Op een ervan kijkt hij foto's. Niet op de foto's: zij verft een kastje.…

op de omslag van de bloemlezing 'het kind is de vader van de man' prijkt een foto van de dichter Wilmink ooit geschoten door Hans Vermeulen Wilmink in een kek suede jack in de bloei van zijn leven zo ook de kracht van de bundel liedjes gedichten en vertalingen persoonlijk lees ik de bundel nog altijd met veel genoegen maar tóch kan…

In het wit kan een gedicht gezet maar je kunt het ook laten onder de foto een spinsel schrijven over liefde en trouw tussen een man en een vrouw Niet konden laten van elkaar te houden zelfs na de dood Twee engelen spelen met hun instrumenten een loflied op het zijn Een valse toon komt door het kriebelen van de nieuwe veren in de vleugels…

Je benen marcheren, bewogen door je versteende hart dat geen krimp geeft. Kom nou, je stond voor heter vuren, Zij die niets meegemaakt hebben, díe huilen, maken van een mier een olifant. Maar jij, armen omhoog, strijdlustig als de mier, je redt het! Gedicht naar het gelijknamige boek van Arthur Japin.…

Een gedicht over armoe van kwijtgeraakte woorden van een stem die wel wil spreken maar de taal niet meer beheerst.…

Zij is dichteres en ik heb een foto van haar vrolijke gezicht, uit haar gedichten maak ik op dat zij nogal drinkt en wat erger is, ze lijken verdacht veel op de mijne, zodat het beter is om een te worden, lijkt mij, tenminste in bed, om daarna klassiek te brouilleren, want een eendagsvlieg lijkt ze mij in alle opzichten, ik steel haar mollige…

Wat er is, is een foto waar ik naar staar en alles dat zo levenslustig was is niets meer dan een levenloos gebaar... daar op een oude kast.…

Gedachten ik neem mijn pen inkt vulde mijn vel papier gedachten leg ik vast de mooie wereld met zijn pracht en praal de zuivere natuur , schoonheid van de zee zon en wolken raken elkaar aan wonderbare wereld de wind de regen stormen van de natuur vast gelegd in een gedicht zo als een foto die herinneringen opslaat zijn het nu woorden…

er zelfs op gedicht Nu heb ik zo'n straatje gemaakt waar een man aan het eind naar mij toekomt 'k zie zijn glimlachen al…

Je stuurde een foto vandaag waar jij het allermooist op staat en al wilde ik dat heel graag het is niet dat het nu beter met me gaat want een foto verandert niets aan het feit dat ik je mis ik kan je misschien wel zien maar ik weet dat het niet echt is Want een foto is slechts een foto ik kan geen zoen geven of krijgen ik kan je niet voelen…

En dan die ene foto, waar de tijd is vasgelegd, waar geen mens meer naar kijkt, geen woord over wordt gezegd.. Die ene foto, waar de tijd lijkt stil te staan, de mensen verdwijnen, Die foto blijft bestaan...…

De trein, rekt het landschap uit Bomen strijken langs het glas Een flits, legt de tijd voor even stil Vormt de wereld, hoe ze was…

Zij staart me aan Als ik kijk, kijkt zij ook. Ze zit gemoedelijk Lachend en onberispelijk In haar zetel weggedoken Even boven haar bril kijkend. Een glimlach rond haar lippen Of is het een grijns De achtergrond is vergeeld Gekreukt, gescheurd Maar ze blijft daar hardnekkig zonder verpinken mij gadeslaan tot ik mijn rug naar haar toekeer…

De foto van de dag een beeld dat je niet zal verliezen Misschien een bittere last wat zal je kiezen Dat beeld van onwel of die schim die is verdwenen De dag gaat snel maar die foto is gebleven…

En je weet lieve moeder door die foto aan de muur zul je altijd bij ons zijn. In gedachten ben je bij ons en je leeft voor altijd mee in ons hart. Rust zacht lieve mama. We houden van jou. En we missen je.…

Flonkerende ogen witte tanden een prachtige huid fel gekleurde sari’s versierd met edelstenen en dan wij lichte haren bleke huid westers gekleed toch wil je vol trots met ons op de foto…

Een foto, al is die zo ver weg genomen, is als zwart wit dichtbij mij, waarin iedere nieuwe strofe, van nature overgaat in een alinea, alsof ik jouw boek nooit echt gelezen heb, dus lees ik jou tomeloos ademloos door, terwijl ik naar een oude zwart wit foto staar...…

Foto aan de muur. Oneindig diep. Aftastend en onzeker is hoe ik er naar binnen liep. Dagen, weken, maanden geleden. Foto aan de muur. Aan het oppervlak zo mooi en puur, maar diep van binnen koud en zwart. Toch veroverde het zijn plek. De tunnel naar mijn hart. Foto aan de muur die me tot leven heeft geroepen.…

Dat ik nog steeds Van je hou Ik heb alleen nog Een foto van jou En in gedachten Denk ik nog Aan de slapeloze nachten En toch.. Die foto zal ik Niet verscheuren Jou liefdevolle blik Nee, nu niet treuren Hartzeer Ja, dat is waar Steeds weer Denk ik aan haar.…