Alle inzendingen over bijt

Zij hebben geen tijd, want tijd is geld en dat is wat bijt. Achterblijven slechts schichtige sporen van een onzichtbaar onwelriekend geluid....…

Schil de dromen, bijt in de vrucht. Wie zeult de koeltas met gebroken ijs? Wie vrijkomt vergeet de oren aan het hoofd van de ander. Als hij lacht wordt zij een ander misschien. --------------------------- uit: 'Witte adel', 1991.…

Wat doe je nou Frans...happen naar het baasje Je weet...wie appels vaart die appels vreet Bijt toch niet in de hand waaruit je eet Want voor je ’t weet ben je straks zelf het haasje Je babbelzucht kost je nog eens de kop Een camera? Zet dan je mondkap op…

Vrouwendij Wat is er zachter dan de binnenkant van een vrouwendij/ Plek van teergevoelig vlees om zachtjes in te bijten/ Te beroeren met de vingertop van een blinde/ Te overstelpen met kussen van vochtig, gulzige lippen/ Te likken met gulzig, ruwe tong/ Liefde uitstellend tot het laatst.…

Helaas heeft de artiest nu amper werk Hij bijt dus op een houtje, deze maanden De kunst der zuinigheid houdt hem net staande Vaak staart hij hoopvol naar het blauwe zwerk En denkt: o had ik vleugels en een staart Dan was ik ook miljarden staatssteun waard…

Jij wilde een woord, dat is in zijn staart kon bijten een cirkel vormen, krijten met een duidelijke betekenis Antwoord kon alleen zwijgen aarzelen en nog twijfelen Liefst wilde jij vier woorden om pijlsnel mee weg te rijden…

Dit is de dag dat Bello bijten mag, De haan mag kraaien en de mug mag steken En ook al heeft ze op de mat gezeken, Het zij de poes vergund op dierendag. Maar morgen schop ik weer naar hond en kat, Ik wurg de haan en sla de muggen plat.…

Schrijf ik met leegte blikken vol niets zien wordt staren het idee vervliegt als ether vluchtig weg de stilte bijt zich vast in een tel en verglijdt in een moment van aarzeling het wit blijft wit zonder het zwart van de inkt zonder de kleur van het gedicht.…

Terwijl een grizzly mij in stukken bijt denk ik: zo raak ik mooi wat pondjes kwijt.…

ik weet niet wat het is de bloes die je draagt de kleuren die je koos is het wit of roodbruin misschien zelfs kopergroen zijn het je ogen of de kastanjes in je haar of is het eenvoudigweg de appel waarin je stevig bijt goudgeel van schil of het steeltje dat je niet eet maar waar je heel sappig naar kijkt…

Hoe leert u hem in buurmans tuin te schijten En kleine stoute kindertjes te bijten En hoe laat u hem op de melkboer los? Wanneer u antwoord weet op dit soort vragen Zult u met glans voor uw examen slagen.…

Dat is te wijten Aan niet door zure appels willen bijten Ze mist de pit om kilo´s weg te ruimen Wie vruchten stelselmatig blijft negeren Zit later mooi met de gebakken peren…

Ik hou van je, je lach, de twinkeling in je ogen, je hele zijn Maar niet die duivel, op je schouder Jij ziet hem niet, hij waant zich daarom onoverwinnelijk Maar ik bijt vast, en reken later nog wel met hem af Dan pas zal ons geluk echt beginnen Dan pas mijn lief, en niet eerder.…

Zo zou het kunnen zijn November op het strand De harde wind zou waaien De woeste zee zou graaien Het zand mijn wangen schuren Het zoute water zou mijn schoenen bijten En ook mijn sokken werden nat, per ongeluk Mijn oren zouden pijn doen van de kou En ik was daar dan met jou…

daar blaast de wind over het water creëert een wirwar aan golfjes hier bijten woorden zich vast aan het papier vermengt inkt zich met zilte tranen eens barst de poëzie los als een bevrijdende regen om te verstillen in stille woorden ingetogen, bijna wit…

waar is de tijd als ik langs cheops rijd nu op kameel het fijne stof weer in mijn ogen bijt ik het westerszijn vermijd ze stappen traag en arrogant door het woestijnenloze zand het is ineens cultuur hun tred heeft al eonenlang dezelfde voetstap neergezet…

De weg is een slang, herinneringen flitsend, bijt zij mij in het hart, me op twee plekken verscheurend. De weg is een weg van het heden weg, van het stuk verleden dat maar niet wou gaan.…

vrijgevochten tanden bijten zich vast in de nek van de vijand het vlees smaakt nergens naar toch spat het bloed op mijn witte blouse het vuur spat uit je ogen en brandt mij geheel terziele dood aan de liefde van mijn woorden want jij hebt mij nooit gehoord…

Het licht breekt op jouw vale gezicht, net als mijn handen van je lichaam glijden Kijk, een wapperende maan rijst op uit de grijze massa, jij draait je in mijn armen Wat is verdrinken ook alweer, zo zoet zijn je sappen terwijl je lippen bijten in het kussen…

Met “Nee” staat Balkenende zwaar voor gek, bijt Zalm met zijn gezemel in het zand. Met “Ja” vervagen grenzen om het land, geen slagboom meer, geen prikkeldraad of hek. Dus stem ik “Ja”, zo'n wet is onvermijdelijk al blijft (zie boven) “Nee” wel erg verleidelijk.…

Zoveel emoties heb ik Zoveel Dat ze jou overspoelen Mijn naam fluistert in het donker: O wat donzig is ze, deze Julia, (Kijk maar in het latijnse woordenboek) tijgerin zit in het struikgewas wachtend op een haas ze kijkt uit mijn ogen met oranje lichtjes en bijt in het gras van ongeduld…

Ze liggen er zo verleidelijk zo aantrekkelijk zo bekoorlijk bij loop of rijd er maar eens op koppig een en al kasseien je rijdt er je banden op kapot zweten zwijgen op je tanden bijten wilgen langs de weg binnenweg holleweg kijk eens daarboven is de hemel je bent al ongeveer halfweg…

ik proef de tijd die langzaam verglijdt tot de smaak van vandaag wanneer ik bijt knarsen seconden heel even als eten een klein moment dat het nu tot verleden bestemt soms in gedachten blijft hangen met de nasmaak van verlangen een proeve naar meer met een terugblik in sfeer…

buitenshuis de winterwind sneeuwt monotoon slaan geborduurde ijsbloemen op het raam het ijskristal dat bijt op ingelijste achtergronden gevuld met licht nog tevergeefs bij het raam wacht mijn stoel op een plezierig voorjaar waar alle vogels wijselijk fluiten vogelvrij…

Ik kon hem bijna aaien Ik durfde niet Hij bijt misschien Hij stond al in de achtertuin Hij loerde door de ruiten Wat moet zo’n man daar buiten Hij heeft mij vast gezien Ik sloot de gordijnen En dacht dat hij wel zou verdwijnen in de nacht Ik heb een vluchteling gezien Ik kon hem bijna aaien…

Mijn vader schreef in mijn poëzie album "bijt altijd door een appel heen, ook al is het een zure". Mijn moeder kookte ze tot moes, met suiker en stukjes klokhuis, die je leerde slikken. In zoet kun je stikken, het zure maakt wrang, maar het leven is behapbaar en met appelmoes te verduren.…

Geert Wilders blijkt een fan van Donald Duck En naar Kim Holland mag hij ook graag gluren Hij volgt op Twitter al hun avonturen Op een geheim account: 'Maar what the fuck In Duckstad kan ik al mijn zorgen kwijt En nergens vreemde eenden in de bijt!'…

Het antwoord weigeren Tot het bijt in mijn geheugen.…

achter de volgende stroomversnellling ligt het misschien al een hele tijd zoek serpenten zijn als was onder mijn voeten vissen bijten verdronken in het zand ik roei langs kadavers vol verwondering voor het ongerepte stukje muziek een adelaar speelt banjo de echo antwoordt niet…

dolgraag speur ik in de hoeken van de wind niet dat ik een of ander antwoord vinden wil eigenwillig tast ik tussen citrus en hibiscus ja de geur van wilde kruiden snuif ik op op mijn lippen bijt een zoute smaak gevuld zijn de olijven maar zachtmoedig zal ik je ontvoeren nu dat ik je onder milde twijgen vind.…