Alle inzendingen over boten

Verliefd tot in mijn botten was ik op jou, smoor met vlinders op de koop toe, had ik van jou. Dromen, zachte mooie, alleen van jou. Tot ik je verloor, nooit nee nooit meer, zal ik die liefde ervaren, met zachte botten, vlinders en mooie dromen!…

De zanglijster zingt de botten uit de twijgen in de Kwarekken.…

Ik boots je altijd braafjes na ik word straks ook vijfenzeventig…

je ligt hier al een tijd niet dat ik je dat verwijt want jij wist ook niet beter dan jong te leven en later te geven hier lig je nu, bot bij bot je vlees is allang verrot ma's wormen en maden hebben nu je plekje verraden samen kloppen jullie voor geen meter…

Snijdende woorden Menselijke waardigheid Gevild tot het bot…

versteende botten brengen je weer tot leven dinosauriër…

hou me tegen als ik dreig te vallen ik heb de toppen van de bomen lief en klim van bot naar bot tot ik een nieuwe zomer voel - hoog in mijn uitkijkpost van takken bespeelt een frisse wind mijn huid - een melodie die het verlangen wil verklanken in een zacht ruisen van wat komen zal wat in mij wakker wordt is nu het doel…

woensdag is een vrije dag en volgende week is een speciale week: we zijn dan 2 jaar samen, dus vieren we dat met een dagje, lees nachtje, weg Logeren op de boot, mijn boot, onze boot, ons schip lees cruisehotel Jij liet je voetstappen achter in mijn hart, voor altijd Nothing Compares to my Elly Nothing....…

Af en toe een boot, een auto, de bezorger -- De stad is verdorpt.…

peddelende mier lopende regendruppel mijn boot drijft naar jou…

Gebroken botten in een oneindige woestijn smult het levend dier…

Kan een boot, mijn Heer, vergaan die niets draagt dan het licht gewicht van mijne blauwe ziel? En zo mijn boot nochtans vergaat, mijn Heer, kan ik dan zondigen nog?…

Een snijdende kou Tot op het bot Iedere dag Uiteindelijk ben je bot Kaal Zonder huid Zoals een boom Tijdens de herfst Kaal Zonder blad Zoals een boom inslaapt Zich opmaakt voor de lentetijd Zoals hij dan in volle pracht zal bloeien Trots zijn bladeren gaat voeden Krachtiger dan ooit…

Ons land wordt tot het bot geïnfecteerd Het Ruttevirus vreet aan fundamenten En ondersteunt de platste sentimenten Je moet maar zien hoe of je integreert De botte bijl in alles wat verbindt De mens zorgt voor zichzelf, de sterkste wint.…

Hoe die twee op de boot Hoe ik met die twee op de boot Hoe we samen in het schuitje zaten En hoe we daarna tussen vogelgefluit en geluid Hoe een zee geel om ons heen Hoe we langs 't strand in de stilte Geen kip en geen kraai en geen kwal Hoe we dan later weer in hetzelfde schuitje zaten…

De boot gezonken. De nieuwe stuurman paraat. d'Oude staat op straat.…

Naast de boot duiken de meeuwen tot ons plezier – af op stukjes brood.…

Een boot deint aan de kademuur. Het water kabbelt...rustig! Meeuwen scharrelen op het bijna lege dek. Een dakloze verkleumde man wacht rustig af... Straks, later misschien lukt het hem...een slaapplaats te scoren, al is het voor één nacht. De boot...hij deint nog steeds. De man... hij wacht...hoopvol!…

bezwaard versnij ik tot op 't bot verkluifd slijp ik mijn verhaal geslepen als een rat…

Zout in verstramd lijf, ligt de boot veilig aan wal maar vast aan een touw.…

Als je geen paar vormt val je buiten de boot…

Zouden de meeuwen Met hun kleine oogjes Al hebben geweten Dat wij de boot genomen Vakantie gevierd Op de boot terug Foto's genomen Poster gemaakt Op de deur geplakt En telkens vele oogjes Die kijken hoe wij naar binnen gaan En weer naar buiten Weten dat jij snel dood gaat…

Geest wat verlang ik terug naar mijn gezonde tijd Ik ben mijn eigen lichaam kwijt Ook al blijf ik positief Maar de reuma is actief Psoriasis het ziet er niet uit Gelukkig ben ik geen ijdeltuit Ach, en dan breek je zomaar een bot Bot ontkalking dat is je lot Sorry, dat ik loop te klagen Maar je hebt zo van die dagen Gelukkig heb ik…

schipperend tussen beemd en boot schrapend aan de kade roeiend met riemen die ik niet had laat ik los…

doch schijn bedriegt in de boot genomen zijn ze allen weerloos…

net als een boom in het voorjaar bot ik naar alle kanten uit groen en slank van binnen mollig in de etalageruit…

vrijen dat het een lieve lust is met heimwee in de botten naar woestijnen waar gejaagde herten lafenis vinden…

luister naar de rustige regen het gesuis van de horizontrein en de boten die Gijsbertha heten ------------------------------------- uit: 'Verzamelde gedichten', 1958…

ik hoor niets ben tot op mijn botten verdoofd kan geen geluid meer waarnemen geen zinsdeel meer ontleden er is geen toekomst voor mensen die verdrinken in woede…

hoe de kou me bij de lurven grijpt tot op het bot onderkoelt mij ondubbelzinnig naar warmte -jouw warmte verlangen doet…