Alle inzendingen over buiten OR liefde OR sfeer

Liefde is het onophoudlijk reiken Naar het onbereikbare en wijken, Met dit wijkende, tot gij zijt, In de sferen der oneindigheid. Liefde is de onrust van het rusten, Het bewuste van het onbewuste, In de liefde die zich zelf herkent, Ruisen aarde, zee en firmament.…

liefde is thuiskomen in een sfeer van nog meer willen dat ze altijd zo blijft een vrouw om van te houden herinneringen om te liefhebben de tijd te delen, verdelen onder elkaar armen die ’s nachts zoeken naar nog meer geluk dan ze al dragen en blijven zweven in een eindeloos gebaar…

binnen mijn eigen kleine wereldje waar verpozing heerst schilder ik voor mezelf verrassingen creëer zonder de minste terughoudendheid in geel een speelse sfeer waarmee ik liefde uit het leven kan halen en volop het kind in mij beleef…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest? Ik blaf en iedereen is bang voor mij Ik ben er als de kippen bij Ik tok en kukel en ik kraai…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

De kiezels rollen verder, Tijdens de gedachten. Diep verzonken in fantasieën, Over lange kille nachten. Bomen knarsen zachtjes, Door toedoen van de wind, Ineens word ik ingehaald, Door een vrolijk zingend kind. Alleen hier in het park vandaag, Weet je wat het is? Ik zou je graag vertellen, Hoeveel ik je nu mis...…

’s Winters nieuwe minnaar zuigt ochtendlicht deze kamer binnen zuchtend tussen bed en spiegel Dromen slapen in haar haren achteloos ontvangend kraakt het bed vol bloeiende jasmijn Gesuikerd smaakt zijn tong wellustig trillen geheimen loswekend uit haar stof Kietelende steelse toppen bedwelmen teder buik heupen dijen borsten Dwarrelende…

Liefde draagt licht Als een veer Zacht dons In hemelse sfeer Liefde draagt licht Zalig zweven In de wolken Droomt het leven Liefde draagt licht Bemint de nacht Oneindig Hunkert en smacht Liefde draagt licht Fladdert vrij Vlindert In passie voorbij Liefde draagt licht In en in zwoel verheven Boven elk gevoel Liefde draagt…

helder glanst en schittert glas in donkere dagen veel glinsters dragen kleuren die om uitleg vragen streekjes verf uit de tijd dat beelden antwoord gaven een lief verhaal dat al generaties lang wordt uitgedragen in het zich overgeven aan de sfeer van samen en verwachten met buiten kou en binnen een zo warm familieleven…

de schaduw luistert wel want bomen lijken doof het maakt niet uit hoe vaak ze zichzelf herhalen het is tegen dovemansoren star willen zij van geen wijken weten tot de zon neerstrijkt niet tegen de haren in ademt er gelijk 'n andere sfeer ze wordt met liefde onthaald…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

Ik liep, ging dwars door de sferen om weer terug te keren. Als geen ander. Eenzaam veranderd. Voor altijd in tijd, nooit verloren. Ik kon toen de nieuwe roep horen. Een bijzondere, onvergetelijke ervaring gerijpt door de werking van licht, liefde en waarheid.…

ik deel bloemen uit de handen hebberig door gratis buit slechts een enkeling ontvangt de pracht in zacht verwachten zij openen en bloeien samen dit mooi moment vol enthousiasme zijn het koren op de molen van leven in de fleurigheid van zon als onze bron zij delen sfeer genereren goede vibraties laten ogen warm schitteren…

De zon is sfeer en romantiek, in de woonkamer of buiten de deur. Het licht verlicht je kijk, het bereik. Voor niets gaat de zon onder, niet voor niets gaat de zon onder. Het wordt donker, het kunstlicht is in zicht. De volgende morgen kun je pas zien wat je hebt aangericht. In je leven, je ogen sluiten, het lijkt de duisternis.…

bloemzoet in dromen sluimert soevereine liefde dat je innerlijk draagt wanneer je slaapt houd ik mijn glimlach groot in de ogen van jou ruisen melodische golven door de windloze sfeer mijn hart begrijpt went zich tussen nacht en morgen waarin het licht niet dooft liefde voedt ons aan borsten, vleugel vrij breed verwarm ik mij helend…

Voel groensfeer uit de waterspiegel komen Zachte wind die kringvormig speelt Ogen die weg dromen Liefde voor de natuur mag in je komen Er straalt zoveel rust van uit Ook als er een meesje fluit Het lichtspel mag je gadeslaan Er is een magische sfeer ontstaan De waterspiegel trilt De schaduw stilt Het licht kruipt spaarzaam Je voelt genoegzaam…

schoonheid zit van buiten liefde binnenin zonder schoonheid kun je leven zonder liefde heeft het geen zin…

Bladstil ligt ze breeduit te zijn in het blauwe uur dat schemert over haar ijzige lijf en alle geluiden lossen op in vallende duisternis hoe weinig er nu nog is van wat gisteren was zoals late zonnestralen over een nazomerterras hoe heb verwordt tot had en ik me wentel in de intimiteit van winter in de stad.…

Als de liefde lacht keert het binnenbeeld naar buiten.…

ik was daar bij haar maar ben er nooit geweest altijd gebleven in het warme hart haar vurig bloed nam mij apart ik had geen oog meer voor de wereld om me heen leerde vliegen deelde vleugels samen op een vlucht in onze lucht twee stukjes eigen die bij elkaar in de sfeer van liefde groeiden naar een paar…

zacht preludeerden violen bouwde slagwerk het ritme op verkenden trompetten hogere sferen jij gaf de opmaat aan het orkest om met hart en ziel te spelen zij hebben hun bloempjes buiten gezet wij hoorden ze groeien zagen hun knoppen zich richten naar jou voelden de spanning tot bloeien alle secties verzamelden kracht tot na de donkerste…

buiten is daar, buiten dit hier. een mens moet zich behelpen. je zit in je vel als een werkende cel. binnen is hier, vanzelfsprekend buitengewoon. vrijheid van binnen maakt jou en jezelf vrij van jouw hel. buiten je liefde is niets zonneklaar.…

Twee kaarsjes Een donkere nacht Ze walmen Innig close voelt teder zacht Liefde en romantiek Kaarsjes branden bij liefdesmuziek Vreugde zal liefde baren De nacht in elkaars ogen staren Vlammetjes voelbaar in elkaars vacht Tederheid in het leven gebracht Zacht fluwelen sferen in een glimlach Romantiek vertedert het gevoel zo zacht Kaarsjes…

Brengt liefde met zich mee. Stelt antwoorden en vragen. Maakt me tevree. Toont pijn en berouw. Verklaart het leven En alles wat nog worden zou. Iets waar je naar kunt streven. Geeft je kracht om te doen. Brengt sfeer. Blijft hangen als een zoen. Muziek smaakt naar meer.…

Lente, een sfeer die we graag willen creëren. We moeten nog even geduld hebben. Lente, in liefde ontvangen, dat wil ieder mens toch. Fotograaf onbekend…

begrip en liefde schenken.…

Het vuur dat in je woedde en vol heeft verteerd trekt genadeloos verder naar contreien die buiten ons bereik liggen. God heeft niet in je geloofd en dat neem ik Hem kwalijk.…

het Romaans effect maar nu in licht gestreept over oneindige breedte waar zwaarte zich vertilt aan zicht een zwarte band verbindt zich met wit en suizen mijn oren een gezang zonder noten ik huiver van onhoorbaar geluid een stolp over uitgestald fruit en strakke stengels hier roep ik mijn woorden grijp de buit van grootse en hoge sferen…