Alle inzendingen over communicatie OR is OR onontbeerlijk

ik stond bij zijn buro vol statussen te sterven bijna van verdriet zijn pen schreef automaties: 'valium drie keer per dag' meer niet ------------------------------ uit: 'Schiereiland', 1979.…

een loszittende SIM-kaart zegt ze verklaart de slechte verbinding tussen ons en sorry seems to be the hardest way om te duiden het doet er allemaal toe maar veel minder dan verwacht zij drinkt haar milkshake op en brengt in Leuven stormen in Den Haag tot bedaren…

ik sta nergens op maar zou graag willen dat je naar me luistert probeer te begrijpen dat je niets meer bent dan wie dan ook daarom sluit ik niet af er is altijd een opening om te communiceren…

Wat ik je zeg is mijn woord. Wat jij hoort wordt verstoord door bijkleuring. Wat jij antwoordt wordt verstoord door mij-mering. Eigen spiegelbeeld, weerkaatst gefluister. Luister door de spiegel heen.…

Lijnen ijzeren lijnen lijnen van ijzer langs Hollands liniaal In het landschap als neergelegd over weide,langs waterloop en 'n rug zand Al reizend word ik wijzer leg m'n oor te luisteren tegen de koude ruit Ik hoor hoop stem van pijnen 'n vraag die brandt niet wordt gesteld Pas op 't perron van aankomst blijkt de klok…

op haar verjaardag heb ik mijn moeder in de hemel gebeld het tijdsverschil blijkt zo groot te zijn dat zij nu veertig jaar jonger is dan ik en ze heeft een nieuwe vriend verder is alles goed met haar met mij nu ook waar ze erg blij mee was…

Want als er niet zo’n goede communicatie is, dan mopper ik ook wel op mezelf maar dat doet gelukkig iedereen wel eens.…

Een groet, zomaar een groet. Een klein gebaar, een zwaai, een opgestoken hand. Een knipoog en een gulle lach. Zomaar een groet naar de overkant.…

spreek ik je via internet treed je even in de leegte die de scheiding achterliet maar zodra ik mij met schroom even dichter bij je droom brokkelen je verre zinnen verbreekt alweer de stroom ontluisterend de samenspraak nog voor die kon beginnen je woorden gaan in niets verloren als een kille piep en kraak onze nieuwe lijn verstoren…

Wat zit in mijn hoofd dat in jouw hoofd zit kan het wil het zal het springen naar de overkant wees bij zinnen pak de woorden alsof ze niet eerder zijn gehoord niet eerder gesproken kom in mij kom in jou kom niet kaatsen maar verwacht de bal…

In de schaduw van jouw licht streel ik met mijn ogen jouw lieve gezicht In de stilte van jouw verhaal luister ik aandachtig, naar jouw gesproken taal Uit alle macht spreek ik uit zonder geluid, ik mis de kracht Je kijkt me aan, onbewogen en ik weet er is geen woord gelogen en jij hebt mij verstaan In het schijnsel van het licht raak…

Dan klapt hij dicht zwijgt… hij weet het niet gedachten in zijn hoofd tollen of staan stil Maar zij voelt boosheid zich niet serieus genomen interpreteert zijn stilte als onverschillig negeren Tenslotte doorbreekt hij met: ik weet het echt niet Waarop zij dan briest: waarom zeg je dat dan niet stilte is erger dan de storm…

Als jij me verstaat, en dan mijn woorden vergeet, kunnen wij praten.…

hij sprak tegen de oude boom maar als antwoord slechts geruis fluisterde tegen de maan maar ving slechts druppels van een passerende wolk aaide zijn trouwe hond ach kon jij maar praten kreeg een lik als antwoord ging naar het aloude orakel hoe kan ik communiceren als ik niet weet hoe en wat ruis als de wind schijn als de maan voel…

Mijn poes spreekt een taal zonder moeilijke woorden: onze lichaamstaal.…

Wat zou het kaal geworden zijn als ik zelfs je hand niet meer Maar wacht eens even: Ik schrijf mijn woorden en open mijn hand zodat je ze kunt lezen. Er staat: Ik houd van jou. Je reageert: Ik vind dit een vreemd gebaar. En misschien heb je gelijk, Want natuurlijk houd je van iemand zo nauw verbonden.…

schatje weet je wat ik wat ik appen wou ik wou je appen dat ik dat ik iets niet zeggen kan en dan wou ik liefje dat je nou dat jij nou natuurlijk dat je hetzelfde appen zou en dan wou ik als je het ook niet zeggen kan met je zoenen als je dat ook zou willen en dan nou dan kuste ik je kuste jij me overal en dan zou ik nee dan zouden…

Mijn therapeut vindt geesten gewone mensen – spokend in je hoofd.…

Ik ben een vreemde voor hen, ik heb geen humor – die dat overbrugt.…

Jij begrijpt me niet, goed zo, ga maar nadenken -- wat ik heb bedoeld.…

in 34 geluiden de ander feilloos verstaan desnoods 18 kilometer verderop jouw vocabulaire divers en zoveel groter ook na veel meer dan 18 kilometer verderop wiens communicatie loop de spuigaten uit legt gewicht in de schaal in wiens woorden wonen schatten van woorden gelaagde taal van heldere betekenis…

Alles wat je zegt tegen een ander, zeg je -- ook tegen jezelf.…

Onze samenleving is in groot gevaar. Onze wereld is in wanorde en in chaos, willen machtige media ons doen geloven. Journalisten willen ons laten herbeleven, hetgeen zij met eigen ogen zagen. Opiniemakers willen ons laten denken, wat zij denken en deskundig kunnen duiden. Fotografen jagen op realistische beelden, die zij met dure telelenzen…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

Aangenaam geloof met gevoel van geborgenheid is als zacht smeltend roomijs dat langs tong door keel glijdt O het geeft genot aan geest en ziel maar vraagt ook zelftucht onontbeerlijk is het spreken der vorsende Godloochenaars die uit hun monden harde hagelkorrels doen vallen op oud en nieuw euvel van alle gelovigen.…

de vrouwelijke rondingen zo dikwijls teder betast door mannenhanden schonken het hout de intense warmte die zo onontbeerlijk is voor wat het is geworden ik schiet nog snel even een foto voor dagen van groot verlangen…

We spraken elkaar dagelijks als kind totdat één van ons verhuisde en langzaam het contact vergruisde wat ik nog altijd jammer vind Want nu is onze enige vorm van communicatie eens per jaar een facebookfelicitatie…

Voor een cursus communiceren Werd dit paard van stal gehaald Om als spiegel te fungeren Waarvoor de man had betaald. Wat wil die man toch insinueren Paardje denkt ben ik even blij Ik spiegel me niet aan hem Maar hij doet dat wel aan mij.…

Communicatie, wat een lol! De zender zendt je horendol.…

woorden vormen papier waar de mond spuwt waar gal de lendenen verlaat ruzie is de snelste vorm van communicatie het gedicht is dood vormloos geef ik hier mijn titel bloot ik daag uit, een weerwoord is er niet dat had ik al gedacht…