31586 resultaten.
Lieve gazelle
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 12 Schrijf me, maak me blij
wees een engel, jij
zet je liefdespijn
liever niet opzij
Onze liefde blijft
wij zijn één en vrij
onderga het, dan
gaat ze nooit voorbij
Altijd weer zul jij
Zywa zijn voor mij…
Gelukkig oud herboren
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 128 Wanneer mensen niet meer willen moeten.
Wanneer goed geboren wordt uit fout.
Wanneer alles weer mogen mag.
Wanneer gisteren en morgen versmelten.
Wanneer je stilte in lawaai kunt horen.
Wanneer alleen vandaag bestaat.
Wanneer je orde in chaos ziet.
Zo sterft vol verwachting onze jeugd.
Zo wordt ouderdom herboren.
Gelukkig.…
foute vraag
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 244 de dood ging aarzelend akkoord
ik vroeg hem om
als metafoor te dienen
voor al het onvermijdelijke
je weet, zo sprak hij
er is ook voor jou een eindig
onverbiddelijk lot
dus droog nu maar je tranen
spaar ze ook niet voor verdriet
over ongewilde manco's in je leven
door 't onontkoombaar voorbeeld
in je jeugd of later nog
of door je onverbeterlijke…
Afscheid
gedicht
2.8 met 13 stemmen 6.530 Spijt moet
een optie zijn, onvermijdelijkheid
biedt geen hoop. Bezinning is niet
altijd een zonde. Smart is de
definitie van wegvaren – de dood.…
Gedurfd
netgedicht
3.2 met 6 stemmen 295 Voor onze aftakeling
een teken:
doof de zomer nooit met gebreken.…
MENS DURF TE LEVEN
hartenkreet
2.0 met 8 stemmen 718 voel je warmte
voel je kou
voel je lijf
voel je haat
voel je pijn
voel je aftakeling
voel je einde
dan ook
voel je begin
voel je zin
voel je leven
voel je liefde
voel je doelen
voel je gloeien
voel je voelen
MENS GESTOPT MET ROKEN…
levenscirkel
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 139 en in de laatste avonden
pleegt het oog zichzelf te verraden;
Het zalven, loochenen en het plooien
de wenselijkheden van de onafwendbare aftakeling
de blik definitief naar de geboortegrond in gene zijde vertrokken
en wij mild smalend het wrak te zien van de laatste uren
de herinneringen slechts afgemeten aan de laatste exploten…
TO PEEP OR NOT TO PEEP
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 485 Vanavond ga ik weer naar het toneel.
Als liefhebber ben ik in staat om uren
geconcentreerd naar de acteurs te turen.
Het is een zeer opwindend tafereel.
Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief
tegen het lage btw-tarief.
---------------------------------------------
Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald
dat peepshows toneelvoorstellingen…
To Be Or Not To Be
hartenkreet
2.0 met 5 stemmen 273 Wat geeft nu het leven zin?
En waar ben je het beste in
Een ieder wil zich manifesteren
Eigenlijk moet je alles uitproberen
Alles is een ruim begrip
En comadrinken is vet hip
Als je het overleeft een goede test
Is de beest uithangen, 'n manifest?
Ik blaf en iedereen is bang voor mij
Ik ben er als de kippen bij
Ik tok en kukel en ik kraai…
To BN or not to BN
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 70 De ‘influencers’, oftewel BN’ers
met zoveel duizend volgers op het web,
doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”,
roepen klimaat- en pandemie-ontkenners.
Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na:
Komt influencer van influenza?…
to grunge or not to grunge
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 102 Hij was niet goed genoeg voor het echte werk,
dus nu speelt hij enthousiast in de kerk.
Met skinny jeans, lang haar
en semi-akoestisch gitaar.…
De peppels
gedicht
2.0 met 19 stemmen 6.023 In hun windschermen tegen 't noodweer
Vielen kijkgaten voor verspieders;
In hun marskramerskist geen proviand;
Niet langer land van melk en honing.
Het jaagt drukdoend door je bladeren,
Peppels. Wijk niet voor de klompenmakers.
Met groot materieel rukt de nacht uit,
Langs je stammen siddert wind en geest.
------------------
uit: 'Vuur…
De herenfiets spreekt
gedicht
2.0 met 6 stemmen 6.438 'Madame, mijn spaken zijn gekraakt
sinds ik hier sta, mijn zadel raakte
kaal, mijn stuur lijkt nog wel stevig
maar ik sta aan de brug geleund voor eeuwig.
Daarom, Madame, wil ik u vragen
het roesten samen te verdragen
want ook het slot dat in mij knijpt
grijpt ons dan beide tegelijk.
Mijn bel begint zelfs te verruwen
laten wij samen zijn…
Ontluistering
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 417 De vrouw ligt op de bank en zegt:
ik ken dit niet
weet niet wat me overkomt
kon toch altijd alles zelf
ging toch iedere dag naar buiten
Kijkt hulpeloos om zich heen
ogen leeg
dan weer helder
Ik ben blij je te zien
mijn broer - mijn zoon - broer
hoe zit het ook alweer
Ja, mijn zoon, mijn zoon
Ik houd zoveel van je…
verzonken dagen
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 389 van die dagen uit een grijs verleden
die hem zo nu en dan nog onderhuids
betasten bij vlagen strelen
van die dagen die hem soms nog laten
verwijlen in verloren jaren die zijn
bestaan ooit met fierheid kleedden
van die dagen die stiller en eenzamer
worden, geen uitzicht meer baren
gaandeweg zonder hem verglijden…
Ontbinding in factoren
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 83 zonder verweer
is de mantel afgeworpen
het boek tot papier aangevreten
de verf tot olie verteerd
aarde afgegraven
tot het skelet van een schim
zwarter dan, verlaten van
door aangetast ontwijken
ontdaan in onbedekte termen
zonder weerwoord
hoor ik mijn woorden zeggen
luister naar stil zwijgen
en blijven onbewandelde wegen
onaangeroerd…
Na verloop van tijd
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 88 ja, er is nog ruimte
tussen vloedlijnen en
wassende maan
nog tijd te gaan, stranden
te struinen, te verstuiven
als duinen, totdat we
verliezen in verdwalen
het lichaam mank gaat
we grond en ogen met
sterfhout behangen
wennen aan vocht uit
verse wonden, wennen
aan de bres in de haag
troosten met snoep
dankwoorden spuien…
Verloren dagen
netgedicht
3.6 met 7 stemmen 177 daar staat ze, gebogen als altijd
in haar blauwgeruite schort
en veegt met blote handen
zwarte aarde in de hoop dat
groen opnieuw geboren wordt
ze ziet niet om, graaft dieper
trekt brede voren in het land
plant haar voeten tussen de regels
en poot piepers in het rulle zand
kijk, ik heb ze allemaal op een rijtje
het is de wereld, de wereld…
Laten wij al afscheid nemen
gedicht
3.2 met 16 stemmen 10.599 Laten wij al afscheid nemen,
nu het niet moet,
nu het nog vrolijk kan.
Wij zijn niet donker in ons drinken
deze wijn deugt niet
om wonden mee te wassen,
het zijn geen zorgen
die onze gezangen hebben ingezet.
Houden wij het weerzien warm
en bezoeken wij elkaar
alleen in de herinnering.
Laat ons met honger nog
van tafel gaan, verlaten
vol…
Onvermijdelijkheid van pijn
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 779 pijnlijke lot moeten
Leren te willen, om te kunnen
Leven met het lot, en datgene
Gewillig te nemen, welke mij schaadt
Dan pas laat de roest los welke mij
Weerhoudt mijn geest te bewegen naar alle
Standvastigheid, niet verzwakt door verdriet en
Alles wat een bloedend mens met zich meedraagt
Liever geen pijn dan wel, maar pijn blijft
Onvermijdelijk…
Onvermijdelijk ooit
netgedicht
3.3 met 3 stemmen 91 Ooit zijn wij niet meer samen
dan staat één van ons, omringd door liefde
en aandachtige luisteraars
de woorden met geknepen stem
te spreken, maar welke woorden
in het licht van een brandende kaars
doen dan recht
als levensecht in krachtig vuur
is gedoofd
ooit zal één van ons
met een half hart
nog doen wat we hadden beloofd…
Muze
netgedicht
3.2 met 5 stemmen 163 the lady in blue
beschreeuwt ,
al beeldend,
haar schoonheid
die zich tevens doch
onvermijdelijk mengt
met sterfelijkheid
dat is wat ik voel,
het wonderbaarlijke
doet ook lijden,
wordt met melancholie
aangelengd
het is niet enkel
de schepping van een vreugd
vertaald in een sensuele zucht
het heeft ook de dood in zich,
verlies…
De Dood
gedicht
3.0 met 120 stemmen 44.531 zei de Dood…
Vastbesloten
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 56 ik laat je vallen
nu terstond
vang ik je
niet meer
als ooit te voren
toen ik mezelf
in allerlei
bochten wrong
om je
kost wat kost
te redden
van hetgeen
dat onvermijdelijk
was…
Vlinderschrift
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 210 Achter mij
slaapt dun een opgeblazen dorp
een vlinder schrijft van hogerhand
gedichten in de zuidenwind
als tussenstation naar
de dood, de moeder van alle
onvermijdelijkheden. Onvindbaar
verscholen in de bries
puzzel ik met poëzie
met een overschot aan stukjes
in het duister tussen de dagen
valt alles uiteen.…
Valwind
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 139 hout
de onvermijdelijke val naar vertering.…
Hel
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 121 k ben mijn eigen rolmodel
want beter is er niet
defecten zijn recent hersteld
thans ben ik een hele piet
gevormd in hemel en ook hel
wordt elk door mij bediend
verlangens in een duister spel
bied ik aan ied’re vriend
maar ook vriendinnen help ik wel
zodat ik allerwegen dank verdien
die zorgen hunnerzijds ervoor dat ik niet aftakel…
RELIGIEUS HUMANISME
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 562 Ik weet nog geen raad
met de aftakeling van
mij en de wereld.
Wat heeft het voor zin
te leven, als het sterven
leven vernietigt.
Alle geloven,
godsdiensten, levensvisies
tobben daar nog mee.
De theologie
poogt oplossing te geven:
het godsbewustzijn.
Een religieus
humanisme geeft een beeld
van soort paradijs.…
strand
netgedicht
4.0 met 15 stemmen 1.694 zo dom en blond
en rondborstig
zou ik willen zijn als jij
en dan tussen de vingers
onvermijdelijk ontglippen
met de woorden:
blijf bij mij, lief
de gouden zon gaat dalen…
Haar dochterzoon
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 1.190 zijn
Het afscheid
was eigenlijk al jaren geleden
toen de hete waterbellen
hun dood stierven in het ovenvuur
en zij haar meisjesjongen uit haar lichaam trok
in het vroege late ochtenduur…