Alle inzendingen over dichter OR gestorven OR voetstuk

Toen donderdag de hele godenbende het trieste schouwspel zag op 'n Haarlems plein besloot men: het moet afgelopen zijn met 't eindeloze zwelgen in ellende Als afschrikwekkende straf voor 't zieltjeswerven liet men J.C. opnieuw, symbolisch, sterven…

hij was artiest maar mensen maakten hem tot god leefde als idool hun symbool van wensen en verlangens zij lagen aan zijn voeten maar het magisch aureool had voor hem niet zo gehoeven eenzaam was de top een dode op een voetstuk hij ging er langzaam aan kapot…

Een herstelgedicht Een sokkel zal Ik voor je reserveren Zei mijn beeldend Kunstenares Jouw werk komt Op een voetstuk Te staan - zo ver Had ik zelfs in Mijn dromen niet Durven gaan NUIS, Atelier Grond, september 2012…

hij vroeg naar het einde en plaatste het verleden op een voetstuk de mens jaagt de emotie na het hart wil meer zijn dan het hart nee zegt het hoofd de mens maakt een afweging het hoofd wil meer zijn dan het hoofd nee zegt het hart…

Je staat alleen de heuvel je voetstuk Ik zie je... je heft je armen ten hemel Het groen gekeuvel ondergronds geluk Koud als steen de vroege morgen Wat? houdt de toekomst voor ons oog verborgen?…

Warum ist das Licht gegeben Dem Mühseligen, Vraagt Brahms zich af In de gedragen klanken Van zijn Opus - Verrassend is dat niet, Muziek wekt mensen tot leven Waar zij in hun gedachten Al gestorven waren - Wat muziek vermag Is ook aan dichterlijke Woorden gegeven: Dat sprekende gedicht Dat op die stomme muur Is aangebracht…

Ze tonen naast hun vreugde daar op straat ook openlijk hun opgekropte haat, nu Saddam van zijn voetstuk is gevallen. De klus die vader Bush ooit heeft gestaakt is met succes door zoonlief afgemaakt.…

zij beeldhouwen achterdocht als een standbeeld zonder voetstuk zielig zoeken ze verklarende woorden ze liegen de richting voor door een oplossing aan te reiken en daardoor vallen de verraderlijke kegels om zogezegd zie ik het niet voel ik het niet maar ik weet dat ze vanbinnen beven…

Henk Krol heeft zich de Kamer uitgeknikkerd, Ook is hij van zijn voetstuk afgeflikkerd..…

misschien is het die stoere vent of die statige oude dame zij doen het stille werk achter de ramen Aan een lintje kan je ze niet herkennen een voetstuk daar zetten wij ze op zij moeten in het licht vandaag krijgt de mantelzorger een gezicht…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest? Ik blaf en iedereen is bang voor mij Ik ben er als de kippen bij Ik tok en kukel en ik kraai…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

ontmasker de nacht zie zijn ware gezicht stoot de onheilsgodin van haar voetstuk ontmantel het duister van diep en donker verdriet ontneem de zon haar zwarte kleur tussen de bomen lost de mist op de ontreddering voor even voorbij…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

Koudbloedig heerschap, niet geliefd, hoogmoedig, God, een tikje vreemd. Beschaafd geschift, soms stiekem wreed, en zelfs zijn kater blieft hem niet. Corrupte herder over loopse tekens, kettingganger, geketend aan het rijm, van wie men toch vergt dat hij vliegt en dat hij onder ede liegt - en dat moet ons geweten zijn? -----------------…

poëzie bij je thuis is het behaaglijke op een voetstuk zetten en weten dat je thuis bent de taal oppoetsen en even op een ereplaats op't dressoir zetten zodat de bezoeker er niet om heen kan zo help je op eigen wijze toch een heel klein beetje mee aan poëzie promotie…

ik een engel heb die voor me zal zorgen Een vriend die mij door en door kent Buiten jezelf heb je niemand verlaten Je bent zelfs dichter bij mij komen leven Ik kan enkel nieuwsgierig zijn Naar de mooie dingen die je me nog zal geven…

je balanceert op het randje van een zelfverheffend voetstuk wankelt slechts heel even tijdens het omhoogvallen draait rondjes als een volleerd model met als toeschouwer een partijdige spiegel je denkt je onweerstaanbaar en ik knipoog naar je zodat maar één oog hoeft te liegen…

Ik had een tijdje rondgezworven voor ik haar graf gevonden had, want er wordt toch nog meer gestorven dan je zou denken in zo'n stad.…

Wat staat er nog dichter bij de dood dan liefdeloosheid? God, o God......!…

“De avonden” zijn gisteren gestorven, om onsterfelijk te zijn. In toekomst en hiernamaals zijn zij niet voor niets gestorven. In de doka van het absolute zijn leven zij voort over het versteende bruidsbed van Dresden heen. Naoorlogse antihelden met een missie, boodschappers van het gemene goed, die deels nu gestorven zijn.…

Onder lagen, lagen tekst is een torso opgegraven en trots tentoongesteld op voetstukken en altaren; uitleg en commentaren van herders, theologen. Een onvolledig beeld wordt met wisselende hypothesen utgebreid en aangevuld tot een altijd nieuw verleden. Onbewust kijkt ieder heden naar toen met eigen ogen.…

Oppervlakkig koud een op een voetstuk geplaatst brons straalt bij voortduring warmte uit de liefde van een hand wil graag de ziel bewegen die met de tijd in ‘t brons bevroor als een verbeelding van het eeuwige leven wee de streling langs de huid je zult je vingers branden…

jij raakt aan de hemel ik kijk op tegen jou ja jij mijn heerlijke vrouw verlangen is afstand en liefde de basis waarom ik van jou houd jij kijkt niet op mij neer wil nooit het voetstuk wel samen voor meer geen witte vleugels of engelengeduld maar een vent met passie gevuld…

had de golven niet verwacht waarmee je mij zou overspoelen zij bekken schuim met zinnen die mij kwetsen in gevoelens hoog van de toren blaast jouw koude wind mij woorden om de oren ons voetstuk wordt gekraakt door emoties die zijn losgeslagen toch samen door het oog van de orkaan jou laat ik nooit gaan…

heb mijn beelden gehakt uit de helling van het leven ze vorm en uitdrukking gegeven in mimiek en gebaar keek naar ze op maar de voetstukken werden al kleiner met oog voor detail werd het gelaat in trekken steeds fijner ik sta in het dal zij kijken me aan hoe moet ik nu verder gaan wil melker 31/12/2010…

Zes regels in een internetgedicht Is veel te kort om hem te kunnen eren Toch moet ik dat wel degelijk proberen Voor hij verwaait gelijk een oude schicht En terug naar Ierland gaat en daar als held Met en over al zijn vrienden doorvertelt…

waarom de ene wel de dans ontspringt de ander niet? een antwoord is er niet er ís geen reden alleen het Lot dat het heelal bestiert volgens de wetten van de willekeur met een hand die nu eens streelt en daarna slaat om zo de weg te wijzen in de chaos. -------------------------- uit: ' Vuurproef', 2014.…