Alle inzendingen over diepste OR hoog OR berg

Een aadlaar streeft steeds naar het licht, Geen berg is hem te hoog; Streef, kindren! zo naar eer en plicht, Houd steeds het oog op God gericht, En houd Zijn wet in 't oog!…

Een klein hartje, jong, een pit groeide sterren hoog, vol kracht in schoonheid, moed, verzet bergen, sterk, ik zag appel tanden wit zo mooi, je lach…

Die bergen steeds zo hoog bestijgen steeds te steil in wanhoop wachtend moedeloos naar opgekeken, zijn met het volgen van het pad tenslotte spoedend naar het doel verbeten strijdend in voorspoed toch uiteindelijk uiteengeweken.…

Het leven is soms een donker diep dal, maar ook hoge bergen met een zonnestraal! Betreft zoveel mensen... met ieder hun eigen wensen van jong tot bejaard. Maar het leven op zich is alleen al goud waard!…

hoog in de bergen ontdek ik wolken als zinnebeeld van mysterieuze sfeer en bijgeloof hoeder van oude waarheden waar mijn nostalgische eigenheid een romantische weerklank vindt een eeuwige voort vertelling…

en haar trots ze was de reden van mijn leven het voelt nu steeds alsof ik bots want lieve God, deze berg is veel te hoog de top van deze berg zal ik nooit overzien het is nu geen heuvel maar dan alleen wat hoger ik zie geen weg terug meer, bovendien…

een steile, hoge berg schreeuwde om wat moed gekweld door ingebeelde fatoom-pijn bekeek ik mijn voet daarna de top, zo tussen wolken in klimmen zonder benen schreeuwen zonder stem waar een wil is, is een weg.…

Er werd door hen een hoge berg bedwongen. Een topprestatie voor een alpinist die allerhande lichaamsfuncties mist, dus worden ze bejubeld en bezongen. Men zei het Bush, die daarop smalend sprak: “Poeh, zonder brein bedwing ik heel Irak !”…

Geen purperen hei onder de hoge Zomerzon of het witte zand van Een tropisch palmenstrand. Noch de adelaar zwevend boven hoge Bergen zo vrij! Niets is mooier dan jij!…

O Guus, Gij die tot God verheven zijt En die in Zuid-Korea wordt aanbeden, Zie uit den hoge Holland hier beneden En red ons uit de diepste narigheid: Het feit dat wij op het WK ontbreken Dat kunt Ge dinsdag op de Duitsers wreken.…

O Guus, Gij die tot God geworden zijt En die in Zuid-Korea wordt aanbeden, Zie uit den hoge Holland hier beneden En red ons uit de diepste narigheid. Het feit dat wij op het WK ontbreken Dat kunt u dinsdag op de Duitsers wreken.…

De hoge berg zal zich gewonnen geven, op zijn tot de hemel reikende toppen zullen wij de hoogste liefde beleven. Laat niets en niemand ons nu stoppen op onze weg naar die verheven toppen. Kom en neem mijn hand, de gouden berg wenkt; verzegel onze band en mijn lief, gedenkt, al wat de liefde schenkt.…

Er is geen berg zo hoog Er is geen zee zo diep Als een moederhart Dat tot je riep door het leven ben je geslagen En was je vaak alleen Toch houd ik altijd van jou Door alle jaren heen Hoe moeilijk het soms ook is En ben je ver van thuis Er is altijd iemand bij je Die je kracht geeft naar kruis…

Rotsen, afgronden en frisse bergen. De camera bungelt heen en weer. Die vogel daar hoog in het lover. Een stap achteruit, twee, één meer. Een ademtocht, de camera valt neer.…

ik vind niet wat ik zoek zelfs niet in het digitale boek gevangen in het willen onzeker een schaduw in het vrouwelijk wezen hoge bergen diepe dalen een ijsberg onzichtbaar onder het diepe water op zoek naar het stille wonder de liefde…

Ik heb de hoge berg beklommen, Met talloze mieren ben ik Naar boven gegaan - We waren sterker dan we Ooit dachten te worden, Tien maal ons lichaamsgewicht Hebben we naar boven getild Zo makkelijk, zo vrij Als ik het zelf ooit Had gewild…

Jou mooie stem Zo zuiver en zacht Jou lieve woorden Geven mij kracht De kracht om te leven Met jou aan mijn zij Een brandend verlangen Maakt jou van mij Verlangend naar liefde Die wij elkaar geven Voeren ons mee Tot eindeloos zweven Zwevend langs de hoogste bergen Maar ook door de diepste dalen Zullen bewijzen dat onze liefde In…

Ik vergeef je dat je niet bent zoals ik wilde dat je zou zijn Het spijt me Dat ik altijd zulke hoge verwachtingen van je had Ik besef dat ik me voor je schaamde voor je lichaam en voor wie of wat je was Ik was altijd veel te perfectionistisch wilde veel meer dan jij kon verwezenlijken Het spijt me Dat ik dacht dat je bergen kon verzetten…

tellen verkrachten de nacht er zijn te veel schapen die woelen op wit verende weide schoorvoetend beuken de uren duwt het opspringend licht gebroken ogen dicht naar de berg hoge dag van naderbij komende muren…

net als vorig jaar vroeg ze ben je gelukkig naast elkaar liggend wiegend het Prinsengrachtconcert toen hij niet antwoordde voelde zij zich alleen verlangend naar de stilte hoog in de bergen los van alle denken besef van eeuwigheid vrijheid…

Til me op laat me zweven tot ver boven de wolken laat me verwaaien boven hemelgroetende bergen balanceer op huizen hoge golven van de immense zee die langzaam naar jouw voeten rolt en deze liefdevol kust…

Een handgrote Japanse vaas een hulsttak scherpe stekels een kaars nog niet aangestoken een stapeltje kraaknette boeken een uitnodigend vers gebaar bergen drijven op de vaas wolken in de verte wenken hoge toppen sneeuw…

Muziek die Vrijwel alle Gemoedstoestanden Die ik ken Vertolkt in Eindeloos refrein Van diepst verdriet Tot de blijheid dat Ik er ook mag zijn Tonen hoog en laag Komen er in voor Maar 't is de Ondertoon die me Tot leven maant Altijd terugkerend Tij dat zonder zich Zelf te verliezen Altijd weer het leven Brengt, aan…

Zo luisterend naar wat je broeders zingen voel je de warmte Gods over je uitgestraald, landen Zijn woorden in het diepste van je hart. Zo zegenend bezongen beantwoord je Zijn roep in klanken uit de hoge neerdalende als dauw over je toehorende broeder, dan voelt het of de Vader zelf Zijn kinderen omarmt.…

is het niet bijzonder dat wij onderuitgaan door schone tonen wegebben in streling en stroming van innig hoge gevoelsband onze emoties niet meer beheersen en laten meeslepen door zwevende liefde als zalig diepste wezen van mijn zijn in verrukking der gevoelige wetenschap muziek en mystiek keten mij voor eeuwig in uw gevang…

ver verbindt dichtbij spant de ruimte breeduit de zee blaast tot wolken de bergen breken tot gruis de zon schilt zich in partjes de maan peilt 't diepste lood het worden is wat blijft een massa van gewicht…

hij is toe aan een uitdaging na maandenlang elke dag dezelfde als ervoor en erna rusten op plots gekomen lauweren werd het niets hem ineens teveel bergen beklimmen wil hij zonder zuurstofmasker de diepste zeeën verkennen een duik nemen in de ziel van het wezen dat hem stuurt en op drift heeft achtergelaten voorlopig schrijft hij plannen…

maanlicht wiegt hemel open trilt mijn hart vol liefde sterren sterven vol vreugde het heelal is zwanger hoge bergen bewandelen diepe dalen gedragen door zee -het levenslied- kom zing met ons mee…

In de Wilde Kaiser, Tirol: Bergen als spitse kathedralen en in de dorpse dalen fallische kerktorens beide zich richtend op de hoge hemel God erend en groetend en daartussen op smalle en brede paden de wandelende mens: Grüss Gott!…

Geen bergen te hoog geen rivieren te diep geen zee weerhoudt mij hitte van de woestijn schrikt mij niet af polen zal ik overwinnen door dichte wouden baan ik mij een weg over vlakten zal ik ijlen vliegen als een vogel door diep blauwe lucht naar het hart van mijn liefste.…